گزارش جدید شامل مطالعات موردی از جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، فنلاند، ژاپن، مالزی، مکزیک، پرو و ​​بریتانیا است.

رم -مدیریت پایدار جنگل بر اساس گزارش جدید سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) و شرکا که امروز منتشر شد، حفاظت از حیوانات، گیاهان، قارچ‌ها و میکروارگانیسم‌هایی که در جنگل‌ها رشد می‌کنند باید به یک هدف اساسی مدیریت پایدار جنگل در سراسر جهان تبدیل شود.

جنگل‌ها میزبان بیشترین تنوع زیستی زمینی هستند، با این حال جنگل‌ها و تنوع زیستی آن‌ها همچنان با سرعت نگران‌کننده‌ای از بین می‌روند.

جنگل زدایی بزرگترین عامل از بین رفتن تنوع زیستی ارزشمند است، به طوری که سالانه حدود 10 میلیون هکتار به دلیل جنگل زدایی از بین می رود که عمدتاً برای توسعه کشاورزی است. تهدیدهای دیگر عبارتند از برداشت بیش از حد چوب، گونه های مهاجم، تغییرات آب و هوایی، بیابان زایی و آتش سوزی در جنگل ها.

تینا وهانن، معاون مدیر بخش جنگلداری فائو، در مورد گزارشی با عنوان جریان سازی تنوع زیستی در جنگلداری که در این سازمان ارائه شد، گفت: «حفاظت از تنوع زیستی جهان کاملاً به نحوه تعامل و استفاده از جنگل های جهان بستگی دارد. هشتمین هفته جهانی جنگل در حاشیه بیست و ششمین اجلاس کمیته جنگلداری فائو.

اقدام الهام‌بخش جنگل‌های جهان برای حدود 80 درصد از گونه‌های دوزیستان، 75 درصد از گونه‌های پرندگان و 68 درصد از گونه‌های پستانداران زیستگاه فراهم می‌کنند. علاوه بر این، حدود 60 درصد از تمام گیاهان آوندی در جنگل های استوایی وجود دارند.

اهمیت حیاتی مدیریت پایدار جنگل در توقف جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌ها و کاهش عرضه خدمات اکوسیستم به خوبی شناخته شده است.

اما، طبق این گزارش، کارهای بیشتری باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی در هر سطحی از مدیریت جنگل تعبیه شده است.

این گزارش ابزارها و روش‌های تضمین حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی را در سیاست، استراتژی و مدیریت جنگل ارزیابی می‌کند.

از طریق یک سری مطالعات موردی از جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، فنلاند، ژاپن، مالزی، مکزیک، پرو و ​​بریتانیا، درس‌های آموخته شده را بررسی می‌کند و شیوه‌های خوب را شناسایی می‌کند.

این گزارش اقدامات و اقدامات مختلفی را توصیه می کند که دولت ها و شرکای توسعه می توانند برای تسهیل جریان اصلی تنوع زیستی در مدیریت پایدار جنگل انجام دهند:

• توقف و معکوس کردن جنگل زدایی
• مبارزه با فعالیت های غیرقانونی و غیرمجاز در جنگل
• به رسمیت شناختن مالکیت جنگل مردمان بومی و جوامع محلی
• جلوگیری از تبدیل جنگل های طبیعی به جنگل های تک گونه ای
• تضمین مدیریت پایدار گونه های برداشت شده
• مدیریت و کنترل گونه های مهاجم و بیش از حد فراوان
• استفاده از شتاب جهانی در احیا برای افزایش حفاظت از تنوع زیستی
• اتخاذ یک دیدگاه چند بخشی
• ارائه مشوق های اقتصادی
• تسهیل ابزارهای مبتنی بر بازار
• سرمایه گذاری در توسعه دانش و ظرفیت

کنیچی شونو، افسر جنگلداری فائو، که از تهیه این گزارش حمایت کرد، گفت: “ما امیدواریم که اطلاعات و توصیه های فراوانی که در این مطالعه ارائه شده است، الهام بخش دست اندرکاران مدیریت و حفاظت از جنگل ها باشد.”

استراتژی فائو در جریان سازی تنوع زیستی در بخش های کشاورزی

نقش جنگل ها در حفظ تنوع زیستی به صراحت توسط برنامه راهبردی سازمان ملل متحد برای جنگل ها در سال های 2017-2030 به رسمیت شناخته شده است و در سال 2019، فائو استراتژی اصلی را برای تنوع زیستی در بخش های کشاورزی به تصویب رساند.

گزارش جدید به‌عنوان بخشی از بررسی پیشرفت‌های جهانی و اطلاع‌رسانی به تلاش‌های آینده در جنگل‌داری تهیه شده است. این از طریق مشارکت بین فائو، مرکز تحقیقات بین المللی جنگلداری (CIFOR) و برنامه تحقیقاتی CGIAR در مورد جنگل ها، درختان و زراعت جنگلی تولید شد.

فائو – کشاورزی می تواند موتور بهبود در جمهوری عربی سوریه باشد. با این حال، برای کشاورزی مولد و انعطاف پذیر، کشاورزان باید بتوانند به بذرهای با کیفیت خوب از ارقام مناسب و ارجح از محصولات عمده استراتژیک دسترسی داشته باشند.

قبل از بحران، سازمان عمومی تکثیر بذر (GOSM) مسئول تولید تقریباً 300000 تن تولید بذر گواهی شده برای محصولات استراتژیک (گندم، جو، حبوبات عمده) بود. با این حال، از دست دادن امکانات و ظرفیت های انسانی ناشی از درگیری، تولید بذر آن را بسیار کمتر از سطح قبل از بحران کاهش داد.

برای فصل کاشت 2020، GOSM حدود 75000 تن بذر گندم را بین کشاورزان توزیع کرد که تنها 25 درصد از مقداری است که GOSM قبل از بحران توزیع می کرد. احیای ظرفیت فراتر از تولید بذر است. در واقع شامل تحقیق و عرضه بذر و خدمات مرتبط مانند اعتبار و بازاریابی است. با یک وضعیت اقتصادی چالش برانگیز، سطح تولید بذر ممکن است برای همه محصولات به سطوح قبلی باز نگردد، و استراتژی های دیگری برای تولید و عرضه بذر با کیفیت ممکن است برای تکمیل کار GOSM در نظر گرفته شود.

کمبود بذر گندم در کشور کشاورزان خرد را مجبور کرد که یا به خرید بذر با منشأ ناشناخته در بازار متکی باشند یا از غلات ذخیره شده از برداشت خود استفاده کنند. هر دو راهبرد مقابله مطمئناً تأثیر قابل توجهی بر تولید و در نتیجه امنیت غذایی در کشور که در حال حاضر در وضعیت آسیب پذیری قرار دارد، دارد.

فائو، با در نظر گرفتن بحرانی بودن کمبود بذر در زنجیره غذایی، به برقراری مجدد امنیت غذایی مغذی در مناطق تحت تاثیر ناآرامی های داخلی سوریه کمک کرده است.

فائو یک ارزیابی امنیت بذر (SSA) انجام داد که چالش‌های بخش بذر به ویژه بر کشاورزان خرده‌مالک را برجسته کرد. توصیه های اصلی عبارتند از:
• روش های کمک اضطراری بذر را اصلاح کنید.
• افزایش عرضه بذر با کیفیت.
• بهبود دسترسی کشاورزان به بذر.
• از بازارهای محلی استفاده کنید.
• افزایش دسترسی کشاورزان به محصولات و ارقام جدید.

فائو فعالانه در پاسخ به هر پنج توصیه مشارکت می کند.

از سال 2013، فائو – به عنوان بخشی از برنامه بشردوستانه – 31000 تن بذر گندم را بین 155000 خانوار توزیع کرد. توزیع بذر 10 استان به نام های حلب، الحسکه، الرقه، السویده، درعا، دیرالزور، حماه، حمص، ادلب و روستایی دمشق را پوشش داد.

از سال 2018، فائو با شرکای مجری خود (یعنی ICARDA)، تولید بذر مبتنی بر جامعه را برای درآمدزایی برای تکمیل بذر موجود در کشور توسط GOSM آغاز کرد. علاوه بر این، فائو برنامه ای برای تکثیر نسل های اولیه (طبقات پیش پایه و پایه) بذر گونه های اصلی گندم، جو، نخود و عدس تهیه کرد.

در مجموع حدود 18 تن بذر پیش پایه و حدود 114 تن بذر پایه برای تکثیر به کشاورزان پیشگام به همراه سایر نهاده های کشاورزی ادغام شده با آموزش های تخصصی، نظارت و پیگیری مورد نیاز (نیاز سالانه پیش پایه) توزیع شد. بذر در کشور 10 تا 15 تن و برای بذر پایه 230 تا 260 تن است. سپس بذر تولید شده به سیستم تزریق شد که منجر به افزایش بذر با کیفیت خوب موجود برای کشاورزان آسیب پذیر شد.
حمایت از ایجاد گروه های تولید کننده بذر (SPG).

فائو با همکاری شرکای خود از کشاورزان مترقی برای سازماندهی گروه های غیررسمی برای تولید بذر حمایت می کند. سازماندهی کشاورزان منتخب برای تولید و بازاریابی بذر می تواند دسترسی و در دسترس بودن بذر با کیفیت را بهبود بخشد، به ویژه برای مناطق و برای محصولات / گونه هایی که GOSM در حال حاضر قادر به پوشش آنها نیست. تولید بذر غیرمتمرکز و تحت هدایت کشاورز با موفقیت در سوریه به منظور تکمیل تولید بذر در بخش رسمی ترویج شده است و دسترسی کشاورزان به بذرهای با کیفیت را بهبود می بخشد.

دو گروه تولیدکننده بذر (SPG) در استان های حمص و حلب سازماندهی و ثبت شده اند – و گروه سوم در دیرالزور در حال تاسیس است – تحت چتر برنامه حمایت از مالکان کوچک فائو، با هماهنگی ICARDA و GOSM. از امروز 24 کشاورز تولید کننده بذر فعال در کشور هستند که چندین ده تن بذر مرغوب تولید می کنند که توسط سازمان بذر کشور بازرسی و تایید شده و به سیستم تزریق می شود.

اخیراً وزیر کشاورزی و اصلاحات ارضی (MAAR) از فائو برای بازنگری در سیاست ها، ظرفیت ها و محدودیت های سیستم بذر درخواست حمایت کرده است. تیمی شامل کارشناسان فائو مستقر در مقر اصلی در رم برای بررسی سیاست‌ها و شیوه‌های بذر تشکیل شده است. این مطالعه: (1) توصیه هایی را برای تولید و تضمین کیفیت بذر گندم (همچنین سایر محصولات) ارائه خواهد کرد. (2) توصیه هایی برای اصلاحات در سیاست ها و رویه ها ارائه کند. (iii) شناسایی مراحل اولویت برای تقویت دسترسی به بذرهای با کیفیت برای محصولات زراعی (و کشاورزان) که توسط سیستم رسمی کمتر مورد توجه قرار می گیرند. این مطالعه به زودی به نتیجه خواهد رسید.

برای نتیجه گیری، برای فائو، بخش بذر یکی از اولویت ها و اهداف اصلی برنامه آن است. کمک به کشاورزان آسیب پذیر که به بذرهای با کیفیت بالا دسترسی دارند، به کاهش ناامنی غذایی، بهبود معیشت و مبارزه با فقر کمک می کند.

فائو خواستار تمرکز بر حمایت اجتماعی، دسترسی به بذر و کود، تجارت تقویت شده و کشاورزی مقاوم در برابر آب و هوا در سمپوزیوم آسیا و اقیانوسیه شد.

بانکوک – در سمپوزیومی که توسط سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) درباره تحول سیستم‌های کشاورزی در آسیا-اقیانوسیه برگزار شد، از دولت‌ها، بخش خصوصی و سایر ذینفعان خواسته شد تا به طور گسترده تغییر سیستم‌های کشاورزی و یا ریسک را تسریع کنند. بدتر شدن سوء تغذیه و تخریب محیط زیست در پرجمعیت ترین منطقه جهان.

افزایش قیمت مواد غذایی، سیل، خشکسالی، کمبود آب، فزاینده بلایای مرتبط با آب و هوا، همه گیری جهانی و درگیری ها باعث ناامنی غذایی در سراسر منطقه می شود. این چالش‌ها مستقیماً بر آسیب‌پذیرترین افراد، از جمله کشاورزان خرده‌مالک، دیگرانی که برای امرار معاش خود به زمین وابسته‌اند و میلیون‌ها فقیر شهری، تأثیر می‌گذارد.

تغییرات در الگوهای بارندگی، که برای کشاورزی در منطقه باران‌های موسمی و در فراوانی‌ها و زمان‌های شیوع آفات و بیماری‌ها بسیار مهم است، باعث کاهش عملکرد شده است. آسیا و اقیانوسیه در حال حاضر 60 درصد از تلفات جهانی و 40 درصد از ضررهای اقتصادی را به دلیل خطرات و مخاطرات متعدد تجربه کرده اند.

به طور خلاصه، سیستم‌های پیچیده کشاورزی در منطقه تحت فشار شدید قرار دارند.

منطقه آسیا و اقیانوسیه برای اولین بار پس از نشست سیستم های غذایی سازمان ملل متحد از دروازه خارج شد

سال گذشته که در چنگال یک بیماری همه گیر جهانی گرفتار شده بودند، رهبران جهان متعهد شدند که سیستم های کشاورزی خود را تغییر دهند تا آنها را کارآمدتر، فراگیر، انعطاف پذیرتر و پایدارتر کنند.

کیو دونگیو، مدیر کل فائو، طی سخنانی در ابتدای سمپوزیوم سه روزه آسیا و اقیانوسیه، اولین سمپوزیوم جهان پس از اجلاس سیستم های غذایی سازمان ملل متحد، که هدف آن تسریع تحول در سیستم های کشاورزی در این منطقه وسیع است، گفت: تحول منطقه. باید بر نتایجی تمرکز کند که منجر به تولید بهتر، تغذیه بهتر، محیط زیست بهتر و زندگی بهتر برای همه می شود – با اطمینان از اینکه هیچ کس عقب نمی ماند.

فائو چهار حوزه اولویتی را ترسیم کرده است که در آنها به شتاب نیاز است:

1. ارائه حمایت فوری از اقشار آسیب پذیر از طریق سیستم های حمایت اجتماعی، به ویژه در مناطق روستایی و در میان گروه های آسیب پذیر.

2. تقویت تولید کشاورزی از طریق حصول اطمینان از اینکه کشاورزان خانوادگی دسترسی مقرون به صرفه به بذر و کود، سرمایه در گردش و کمک‌های فنی، و ارتباط با بازارها دارند.

3. تسهیل تجارت محصولات کشاورزی و نهاده ها برای جلوگیری از اختلالات بیشتر در تولید مواد غذایی. و

4. سرمایه گذاری در کشاورزی مقاوم در برابر آب و هوا برای رسیدگی و معکوس کردن اثرات بحران آب و هوا.

مدیرکل هشدار داد که SDG دست یافتنی نخواهد بود مگر اینکه اراده جمعی برای شکست گرسنگی، به عنوان اولویت، در منطقه پس از همه گیری وجود داشته باشد.

کو خاطرنشان کرد: بحران های جاری، از جمله تأثیرات کووید-19، بحران آب و هوا، خشکسالی و سیل، درگیری ها و جنگ، عرضه غلات و سایر کالاهای اساسی جهان را مختل کرده است. نتیجه «رکود اقتصادی و از دست دادن مشاغل است که سوءتغذیه را از 8 درصد به تقریباً 10 درصد در طول سال اول همه‌گیری رساند، و تعداد افراد مبتلا به سوءتغذیه که اکنون 150 میلیون افزایش یافته است.

مدیر کل فائو گفت: اکثر این افزایش در آسیا و اقیانوسیه است که حدود 85 میلیون نفر دیگر را در گرسنگی تشکیل می دهد، همچنین در آفریقا و آمریکای لاتین. برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار، ما به یک تحول اساسی نیاز داریم – تحولی که با تغییر سیستم‌های کشاورزی ما شروع می‌شود تا اطمینان حاصل شود که آنها می‌توانند نیازهای حال و آینده همه سهامداران و مصرف‌کنندگان را برآورده کنند.»

عقب نشینی خطرناک منطقه آسیا و اقیانوسیه در SDG ها

بر اساس گزارش پیشرفت اخیر اهداف توسعه پایدار 2022 سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه، این منطقه به قدری از مسیر خارج شده است که تا سال 2065 برای دستیابی به همه 17 هدف توسعه پایدار نیاز دارد – تاخیری 35 ساله.

اختلال اخیر در زنجیره تامین، زندگی و معیشت به هم پیوسته است تا یک بحران پنج “Fs” ایجاد کند – کمبود غذا، خوراک، سوخت، کود و منابع مالی، و پیش‌بینی اینکه ممکن است در سال آینده تولید غلات کاهش یابد.

کمبود کود در برخی از کشورهای منطقه با این حال، این عقب‌نشینی حتی پیش از همه‌گیری است، با نسخه‌های سالانه متوالی نشریه شاخص فائو، وضعیت امنیت غذایی و تغذیه هشدار می‌دهد که مبارزه با گرسنگی و سوء تغذیه در این منطقه شکست خورده است. در سال 2021، بیش از 400 میلیون نفر در آسیا-اقیانوسیه دچار سوءتغذیه بودند که بیشتر آنها در جنوب آسیا هستند و 40 درصد از کل ساکنان قادر به پرداخت یک رژیم غذایی سالم نیستند.

در آسیا و اقیانوسیه، اکنون زمان تسریع در تحول سیستم های کشاورزی است – تا هیچ کس را پشت سر نگذاریم.

بیش از 80 درصد از خرده‌مالک‌ها و کشاورزان خانوادگی جهان در خارج از زمین در این منطقه آسیا-اقیانوسیه زندگی می‌کنند، و به سمپوزیوم گفته شد که منافع و معیشت آنها باید با اقداماتی از جمله شبکه‌های ایمنی اجتماعی و برنامه‌های مهارت‌سازی مجدد برای بهبود چشم‌انداز اشتغال محافظت شود.

فائو خواستار اقدام متهورانه از سوی همه ذینفعان برای تغییر سیستم کشاورزی منطقه شد و گفت که دولت ها باید رهبری ارائه دهند. بخش خصوصی باید پایگاه مشتریان خود را برای ارائه راه حل های مقرون به صرفه برای خرده مالکان گسترش دهد. جامعه مدنی باید فعالانه تر با سیاست گذاران و بخش خصوصی کار کند. دانشگاه ها باید تحقیقات را تسریع بخشند، در حالی که شرکای منابع باید این تحول را در اولویت اصلی خود قرار دهند و فائو متعهد به کمک به اعضا و شرکای خود در دستیابی به این اهداف است.

مدیر کل کیو دونگیو در کنفرانس اقتصاد زیستی اتحادیه اروپا در دهمین سالگرد راه اندازی استراتژی سخنرانی می کند.

بروکسل – مدیر کل QU Dongyu امروز در کنفرانس اتحادیه اروپا در بروکسل گفت: سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در خط مقدم تلاش های جهانی برای ارتقای نوآوری های اقتصاد زیستی و پایدارتر کردن سیستم های کشاورزی ما قرار دارد.

کو در این کنفرانس با عنوان اقتصاد زیستی – فعال کردن معامله سبز اروپا در زمان های چالش برانگیز، در جلسه افتتاحیه سطح عالی خود به همراه اعضای ارشد کمیسیون اروپا، نمایندگان ریاست جمهوری چک اتحادیه اروپا و کشورهای عضو سخنرانی کرد.

مدیرکل خاطرنشان کرد: اقتصاد مبتنی بر بیوتکنولوژی، با صنایع زیستی و محصولات زیستی، همراه با نوآوری‌ها، می‌تواند نقش مهمی در رسیدگی به چالش‌های امروزی داشته باشد، که از تأثیر فزاینده بحران آب‌وهوایی تا افزایش مواد غذایی و … قیمت تولید در بحبوحه درگیری های جاری و جنگ در اوکراین.

در همین حال، آخرین گزارش فائو در مورد وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان حاکی از آن است که در سال گذشته بالغ بر 828 میلیون نفر گرسنه بوده اند که افزایش 150 میلیونی از سال 2019 را نشان می دهد.

کو گفت: «اگر می‌خواهیم بر این چالش‌ها غلبه کنیم، باید کاملاً تشخیص دهیم که کشاورزی بخش کلیدی راه‌حل است و نوآوری در سیستم‌های کشاورزی بسیار مهم است. ما باید از علم و نوآوری برای کمک به کاهش، انطباق و ایجاد انعطاف‌پذیری در مواجهه با تغییرات آب و هوایی و رسیدن به سطوح جدیدی از بهره‌وری، کیفیت، تنوع، کارایی و پایداری زیست‌محیطی در سیستم‌های کشاورزی استفاده کنیم.»

ترویج اقتصاد زیستی دایره‌ای می‌تواند به مقابله با معضل از دست دادن و هدر رفتن مواد غذایی کمک کند. طبق برآورد فائو، غذایی که هر سال از بین می رود یا هدر می رود، می تواند 1.26 میلیارد نفر را سیر کند.

نقش فائو

اقتصاد زیستی برای غذا و کشاورزی پایدار یک حوزه اولویت برنامه در چارچوب استراتژیک فائو 2022- 2031 است که تلاش‌های فائو برای تغییر سیستم‌های کشاورزی و ترویج جهانی امن غذایی برای همه را هدایت می‌کند، همانطور که در دستور کار 2030 توسعه پایدار پیش‌بینی شده است.

فائو در خط مقدم بحث های سیاست جهانی پیرامون پایداری نوآوری های اقتصاد زیستی، از جمله در موضوعاتی مانند علم میکروبیوم، پروتئین های جایگزین، آفت کش های زیستی، کودهای زیستی، پلاستیک های مبتنی بر بیوتکنولوژی و سایر مواد زیستی، از جمله واکسن های زیستی، کاهش زباله و زیست توده قرار دارد. استفاده مجدد

این از طریق رهبری فائو در کارگروه بین‌المللی زیست اقتصاد پایدار منعکس شده است که از کشورها در ایجاد یک اقتصاد زیستی پایدار و دایره‌ای از طریق دانش و تجربیات مشترک حمایت می‌کند.

فائو همچنین از سیاستگذاران اتحادیه اروپا حمایت می کند و در رایزنی های گزارش پیشرفت استراتژی اقتصاد زیستی اتحادیه اروپا که اخیراً تصویب شده، مشارکت دارد.

اکنون، فائو قصد دارد از فرصت‌های اقتصاد زیستی برای حمایت از تبدیل سیستم‌های کشاورزی به سمت سیستم‌های مصرف و تولید پایدارتر استفاده کند. این برنامه همچنین از اجرای دو استراتژی موضوعی مکمل اخیراً تأیید شده، در مورد تغییرات آب و هوا و علم و نوآوری پشتیبانی می کند.

کو گفت: «برای دستیابی به دستور کار 2030 برای توسعه پایدار، ما به یک گذار جهانی به سمت تولید بهتر، تغذیه بهتر، محیط زیست بهتر و زندگی بهتر برای همه نیاز داریم، بدون اینکه کسی را پشت سر بگذاریم.»

کو گفت: “اجازه دهید همکاری های بین المللی را در زمینه اقتصاد زیستی با سایر شرکای کلیدی تقویت و افزایش دهیم تا تغییرات نوآورانه و متحول کننده ای را ایجاد کنیم که می تواند زندگی و معیشت همه را بهبود بخشد.”

ارتباط

نیکلاس ریگیلو

اخبار و رسانه های فائو (رم)

Nicholas.Rigillo@fao.org

اخبار و رسانه های فائو

(+39) 06 570 53625

FAO-Newsroom@fao.org

مقاله تحلیلی بر روند تبدیل روستاها به شهر به بررسی و ابعاد چگونگی این تبدیل می پردازد.

در مقدمه این مقاله اینگونه نگاشته اند:

ﺳﻜﻮﻧﺘﮕﺎه ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻱ ﻣﻜﺎﻧﻲ – ﻓﻀﺎﻳﻲ، ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﺮﻭﻧﻲ ﻭ ﺩﺭﻭﻧﻲ، ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﻱ  ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ – ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻱ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺤﻮﻝ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭﻱ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﻜﺎﻧﻲ –ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﺳﻜﻮﻧﺘﮕﺎﻩ(ﺷﻬﺮﻱ ﻳﺎ روستایی)، ﺷﺮﺍﻳﻂ، ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻫﺎﻱ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ،ﺑﻪﻧﺤﻮﻱﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭﻱ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺑﻴﺮﻭﻧﻲ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺩﺭﻭﻥﺯﺍ ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻪﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﻳﻔﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﻠﺴﻠﻪﻣﺮﺍﺗﺐ ﺳﻜﻮﻧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭﺳﺎﻝﻫﺎﻱ ﺍﺧﻴﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ، ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺑﺎ ﺗﺮﻙ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺣﻲ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﻪﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﻱ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻘﺎﻁ روستاﻳﻲ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻧﻘﺶﭘﺬﻳﺮﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﻜﺎﻥﻫﺎ (ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ) ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﻋﺪﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﻭ ﺗﻮﺍﺯﻥ ، ﺑﻪﻧﺤﻮﻱﻛﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻱ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﺨﺶ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ ﻻﺯﻡ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ، ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ – ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻜﻮﻧﺘﮕﺎﻩﻫﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪﺍﻱ ﺟﺰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺳﻴﻜﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺷﺎﻫﺪ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ.ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ ﺑﻪ روستاﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺍﺯﻥ ﻭ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﺑﻨﺪﻱ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﻘﺐﺍﻓﺘﺎﺩﮔﻲ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ روستاﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪﻃﻮﺭﻱﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻬﺮﻱ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻳﻜﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺭﻭﻧﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕﻫﺎ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺩﺭﺣﺎﻝﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺷﻬﺮﻱ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺕ ﺷﻬﺮﻱ ﺍﺳﺖ.

چکیده بازیافت آسفالت :

بازیافت آسفالت ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻱ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺻﻨﻌﺖ ﺭﺍﻫﺴﺎﺯﻱ ﻭ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺖ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺍﻳﻨﻜﻪ ﻗﺪﻣﺘﻲ ۱۰۰ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭼﺎﻟﺶﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻭﺟﻮﺩ ﺻﺮﻓﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻭ ﺯﻳﺴﺖﻣﺤﻴﻄﻲ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻟﺬﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﻗﻴﺮ ﻭ ﻫﺰﻳﻨﻪﺑﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ، ﻛﺎﺭﻓﺮﻣﺎﻫﺎ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﻭﺷﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻬﻴﻨﻪﺗﺮ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﺷﻪﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺁﻥ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻗﻴﺮ ﻭ ﺳﻨﮕﺪﺍﻧﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻤﺎﻡﺷﺪﻩ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﻌﺎﺑﺮﻱ ﻛﻪ ﺭﻭﺳﺎﺯﻱ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﺮﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪ.

ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻱ ﺍﺧﻴﺮ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺭﻭﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﻭﺷﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﺮﺍﺷﻪﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻱ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻋﺪﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺮﺟﻊ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺟﻬﺖ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪﻱ ﻭ ﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ، ﻋﺪﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻃﺮﺡ ﺍﺧﺘﻼﻁ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻣﺪﻭﻥ ﻭ ﺩﺭﻧﻬﺎﻳﺖ ﺿﻌﻒ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻛﻪ ﺣﺎﻭﻱ ﻗﻴﺮ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺭﻭﻱ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺭﺍ ﺑﻪﺷﺪﺕ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻲﺩﻫﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﺭ ﺩﻣﺎﻫﺎﻱ ﺑﺎﻻ ﻣﻔﻴﺪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﻣﺎﻱ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻭ ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻣﻮﺟﺐ ﻭﻗﻮﻉ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﺮﻙﻫﺎﻱ ﺣﺮﺍﺭﺗﻲ ﻭ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻴﺮﻫﺎﻱ ﺍﺻﻼﺡﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﭘﻠﻴﻤﺮ ﻭ ﻳﺎ ﻗﻴﺮﻫﺎﻱ ﺑﺎ ﺩﺭﺟﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻱ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﻭﺷﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺮﻙﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﺍﻳﻦﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺑﺎ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﻻ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻗﻴﺮ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ ﻗﻴﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﻗﻴﺮ ﻛﻬﻨﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺟﺎﻱ ﺑﺤﺚ ﺩﺍﺭﺩ.

ﻟﺬﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﻓﻮﻕ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺮﻙﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ بایافت آسفالت ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻡ ﺩﺭﺟﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻲﮔﻴﺮﺩ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺍﺩﻣﻴﻜﺲ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺭﻭﻱ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﻲﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻗﻴﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻟﺬﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺧﺸﻚ ﺑﻪ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻟﻴﺎﻑﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﻱ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺍﺝ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﻗﻴﺮ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺑﻬﺴﺎﺯﻱ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﺭﻭﻛﺶ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻫﺰﻳﻨﻪﺑﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻛﻪ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱﻫﺎ و دهیاری ها ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺮﻣﺖ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺑﺎ ﻗﻴﻤﺘﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺟﺮﺍ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪﻥ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﻌﺎﺑﺮ، ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺣﻴﺎﻱ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ، ﻣﻌﺎﻳﺒﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺮﻙ ­ ﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻌﻲ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻟﻴﺎﻑﻫﺎﻱ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺗﺮﻙ ­ﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺣﺎﻭﻱ ۷۵ ،۵۰ ،۲۵ ﻭ۱۰۰ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻭ ۰,۱۲ ،۰,۰۶ ﻭ ۰,۱۸ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻟﻴﺎﻑ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺷﻜﺸﺖ ﻗﺮﺍﺭﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻟﻴﺎﻑ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺿﻌﻒ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖﻫﺎﻱ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺮﻙ ﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﺮﺩ.

ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻛﺜﺮ ﺟﺎﺩﻩﻫﺎﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪﻩ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺭﻭﻳﻪ ﺑﺘﻦ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﺸﻜﻞ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﻗﻴﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻭ ﺳﻨﮕﺪﺍﻧﻪﻫﺎﻱ ﻣﻮﺭﺩﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﺴﺎﺯﻱ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺠﺪﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎﻱ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮﺍﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺿﺎﻓﻲ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﻭ ﺭﻭﺳﺎﺯﻱ ﺭﺍﻩﻫﺎ ﺗﻼﺵ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺗﺎ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺣﻔﻆ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺯﻳﺴﺖﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ.

ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ بازیافت آسفالت ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﻗﻴﺮ ﺳﺨﺖ ﻭ ﺷﻜﻨﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻗﻴﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺠﺪﺩ ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﺠﺪﺩﺍً ﺗﺮﻙﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﺍﻫﻜﺎﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺸﻜﻞ ﺗﺮﻙﺧﻮﺭﺩﮔﻲ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁﻫﺎﻱ ﺑﺎﺯﻳﺎﻓﺘﻲ ﻣﻲ ­ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

برای دانلود این پژوهش اینجا کلیلک کنید.

بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت بازیافت آسفالت

بیشتر بخوانید:

آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران

پیش نویس بخشنامه ضوابط اجرای آسفالت راهها

   ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ سرمایه گذاری:

ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻏﺪﻏﻪﻫﺎﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺷﻬﺮﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﺍﺳﺖ،ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻻﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎ ، ﺩﭼﺎﺭ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻱ ﻣﺘﻌﺪﺩﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺩﻻﻳﻞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﻋﺪﻡ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﺎﻟﻲ ﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ؛ ﺑﻪﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ، ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻱ ﺫﺍﺗﻲ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻫﺰﻳﻨﻪ، ﺗﻮﺃﻣﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻴﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ.

ﺍﺯﺍﻳﻦﺭﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻭﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﺎﻟﻲ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎ ﻭ سرمایه گذاری ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ، ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﻭﺟﻮﺩ ﻇﺮﻓﻴﺖﻫﺎﻱ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎ، ﻋﻨﺼﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻓﺮﺽ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻲﺷﻚ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻛﺎﺭﻓﺮﻣﺎ (ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻬﺮﻱ) ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮﺩﺩ. ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱﻫﺎ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﻱ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺎﻟﻲ ﺑﺎﻻ ﻭ ﻇﺮﻓﻴﺖﻫﺎﻱ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩﮔﻴﺮﻱ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﻇﺮﻑ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻭ ﺷﻬﺮﻱ ﺭﺍ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻛﻼﻥﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻣﻴﺴﺮ ﺳﺎﺯﻧﺪ.

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎﻱ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﺎﻟﻲ ﻭ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺟﺬﺏ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﭘﻴﺶﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺍﺻﻠﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻱ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺁﺷﻨﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻳﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.

ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ:

ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻧﻘﺪﻱ ﻭ ﻏﻴﺮﻧﻘﺪﻱ، ﻣﻨﻘﻮﻝ ﻭ ﻏﻴﺮﻣﻨﻘﻮﻝ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭ ﻳﺎ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻪﻃﻮﺭﻛﻠﻲ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻧﻘﺪﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ ، ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺎﻧﻜﻲ ، ﺍﺭﺯﻫﺎﻱ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠﻲ ﻣﺜﻞ ﺩﻻﺭ ﻭ ﻳﻮﺭﻭ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲﻫﺎﻱ ﻏﻴﺮ ﻧﻘﺪﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ﺻﻨﻌﺘﻲ ، ﻣﺎﺷﻴﻦﺁﻻﺕ ، ﻣﻠﻚ ، ﺯﻣﻴﻦ ﻭ… ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ.

ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺗﻌﺎﺑﻴﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺍﺳﺖ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺩﻗﻴﻖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪﻃﻮﺭﻣﻌﻤﻮﻝ ، ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ ﻭ ﭘﻮﻟﻲ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﺎﺑﻞﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﻮﻝ ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ.

ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻭ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻗﺒﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻛﻤﺘﺮﻱ ﺩﺍﺭﻧﺪ ، ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻬﺘﺮﻱ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ، ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻗﺴﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻫﻢ ﻧﻘﺪﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻢ ﻏﻴﺮ ﻧﻘﺪﻱ . ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻧﻘﺪﻱ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻏﻴﺮ ﻧﻘﺪﻱ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ.

ﭘﻮﻝ ﻓﻘﻂ ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺎﺑﻞﺗﺒﺎﺩﻝ ﺳﺮﻳﻊ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻣﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻣﺪﺕﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺯﻳﺎﺩﺗﺮﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻱ ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥﻣﺜﺎﻝ : ﺑﺮﻧﺪﻫﺎ ، ﻧﺮﻡﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﺮﺩ ، ﻧﻮﻋﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺛﺮﻭﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ، ﻭﻟﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪﺭﺍﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺛﺮﻭﺕ ، ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ.

ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﺸﻮﺩ ، ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺛﺮﻭﺕ ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﭘﻮﻝ، ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ، ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻮﺩ. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ، ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﻛﻮﺗﺎﻩﻣﺪﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ، ﺍﺭﺯﺵ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺷﺮﻛﺘﻲ ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﻲﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﺑﻪﺍﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﺩﺩﻫﻲ ﻣﻮﺭﺩﻧﻈﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ.

ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻫﺎﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪﻛﺎﺭﺑﺮﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎ ، ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺷﺨﺺ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻧﻴﺰ، ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻪﺍﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ﺭﻭﻧﺪ ﻓﺮﻭﺵ ﻭ ﮔﺮﺩﺵ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ، ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﻴﺪﺍﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﻮﺩﺩﻫﻲ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻲﺁﻳﺪ. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺠﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻭ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﺬﺏ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻧﻘﺪﻱ ﻭ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻧﻘﺪﻱ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻲ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻮﺭﺩﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ، ﺳﻮﺩ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻪﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

نظام فنى و اجرايى طرحهاى عمرانی كشور

‎ كليات

گستردگی ابعاد و ماهيت فعاليت هاى مربوط به تهيه؛ اجراء، نگهدارى و بهره بردارى طرح های عمرانی كشور و آثار ناشى از چگونگی انجام آنها و نيز مصرف حجم قابل توجهى از منابع اقتصادى براى آن» و لزوم تنظيم اين امور ضرورت ‏تصويب نظام فنى و اجرايى طرح های عمرانی كشور را ايجاب می کنند.

تعريف

نظام فنى و اجرايى» عبارت است از مجموعه اصول» روشها، مقررات و ضوابط فنى؛ حقوقى و مالى حاكم بر تهيه؛ اجرا و ارزشيابى طرح های عمرانی كشور و چگونگی انتخاب و بكارگيرى عوامل دست اندركار مربوط به آن و نيز تبيين مشخصات عوامل ياد شده و نحوه ارتباط بين آنها.

نقش نظام فنى و اجرايى در تهيه و اجراى برنامه ها و طرح های عمرانی كشور در فرايند برنامه ريزى كه شامل موارد زير می باشد:

‏الف : مطالعات بنيادى» تحقيقاتى؛ پايه؛ منطقه اى (آمايش سرزمين) و جامع بخشى»

‏ب : تعيين اهداف كلان و سياستهاى كلى»

‏ب : تعيين اولويتها و تخصيص منابع»

‏ت : تهيه طرح ها

‏ث : اجراى طرحها

‏ج : ارزشيابى.

‏نظام فنى و اجرايئ. با ارايه اصول» روشها، معيارها، مقررات و ضوابط فنى و اجرايى» و نحوه انتخاب و بكارگيرى عوامل دست اندركار مربوط در آن» در مراحل موضوع بندهاى “ت” ، “ب” و “ج ” نقش مؤثر و اساسى داشته و در مرحله “الف” نيز بر حسب مورد؛ نقش لازم خودرا ايفا مي كند.

اصول و مبانى كلى حاكم بر نظام فنى و اجرایى

اصول و مبانى كلى حاكم. بر نظام فنى و اجرايى شامل موارد زير می باشد:

الف : استفاده بهينه از منابع و «ظرفيتهاى موجود و فراهم نمودن زمينه ايجاد ظرفيتهاى جديد مورد نياز

ب : بكارگيرى اصول و مبانى علمى و فنى در جهت ارتقاى تكنولوژى و سطح دانش فنى و صنعتى كشور و دستيابى به كيفيت مطلوبتر»

ج: جلب مشاركت بخش خصوصى و استفاده عملى از اين بخش در تهيه و اجراى طرحهاى عمرانی با توجه به قابليتها، از طريق تهيه و تدوين روشهاى بهينه براى انجام مراحل مختلف به طور جداگانه يا توأم؛

د: ايجاد زميئه مناسب براى بروز ابتكارات و خلاقيتها، به ويژه در جهت ايجاد منابع جديد؛ بالا بردن كيفيت؛ كم كردن هزينه و مدت اجراء

ه : شناسايى؛ سازماندهى، طبقه بندى و تشخيص صلاحيت واحدهاى مختلف مطالعات بنيادى» تحقيقاتى؛ پايه؛ منطقه اى» جامع بخشى, تهيه و اجراى طرح به طور جداگانه يا به صورت توأم (در موارد مجاز)؛ براساس ضوابط معين»

و: تقويت توان فنى و اجرايى كشور؛ از طريق حمايت از نيروهاى فنى داخلى و كمك به ايجاد واحدهاى بزرگ براى انجام مراحل مختلف تهيه و اجراى طرح به طور جداگانه يا به طور توأم (در موارد مجاز)»

ز: فراهم ساختن تسهيلات براى صدور نيروى كار و خدمات فنى و مهندسى و اجرايى و تشويق و ترغيب و حمايت از آن؛ ٌ

ح: ايجاد زمينه آموزش و تربيت نيروى فنى و كارامد متخصص براى تهيه و اجراى طرح. از طريق

• جلب همكارى و مبادله يافته هاى تجربى بين عوامل نظام فنى و اجرايى و دانشگاهها و مؤسسات علمى و تحقيقاتى كشور

• جلب مشاركت عمومى» بانكهاء نهادهاى انقلاب اسلامى و مؤسسات اعتبارى مستقل يا عام المنفعه يراى سرمايه گذارى در طرح های عمرانی كشور كه داراى توجيه فنى – اقتصادى هستند»

• ارزشيابى زمان بندی شده از عملكرد اين نظام مشتمل بر ضوابطء معيارهاء روشها و عوامل دست اندركار مطالعاتى و تهيه و اجراى طرح و انعكاس نتايج مربوط» به منظور اصلاح نظام

• الزام به مستندسازى در مورد تمام وقايع و جريانهاى مربوط به مراحل مطالعاتى و تهيه و اجراىي طرح و پیش بینی اقدامات مربوط به اين فعاليت در شرح وظايف وقراردادها

• طراحى و استقرار فرآيندى علمى؛ دقيتى و عملى براى التزام به گزارش دهى و گزارش گیری از جريان تهيه و اجراى طرح های عمرانی در دوره هاى زمانى معين

گستره نظام فنى و اجرايى:

گستره يا مباحث طرح شده در نظام فنى و اجرايى. شامل موارد زیر می باشد:
الف: مطالعات بنيادى. تحقيقاتى؛ پايه؛ منطقه اى (آمايش سرزمين) و جامع بخشى»

ب: معيارهاء استاندارها و ضوابط فنىء
ج: تهيه طرح؛

د: اجراى طرح»

ه: ارزشيابى.

تهيه طرح های عمرانی ٍ

تهيه طرح شامل موارد زير مىباشد:
ألف: مديريت بر تهيه طرح با؛ مطالعات شناسايى» توجيه فنى. اقتصادى. اجتماعى و زيست محيطى (امكان سنجى)
ب : مطالعه و طراحى اوليه و توجيه فنى» اقتصادى و اجتماعى (امكان سنجى) نهایى»

‎مديريت بر تهيه طرح

مديريت بر تهيه طرح شامل موارد زير مىباشد:
الف : مديريت بر تهيه طرح از جنبه ايفاى وظايف قانونى غيرقابل واگذارى»

ب: خدمات مديريت تهيه طرح.

‏ اجراى طرح

‏اجراى طرح شامل موارد زير مىباشد:
الف : مديريت بر اجراى طرح از جنبه ايفاى وظايف قانونى غير قابل واگذارى»
ب : .خدمات مديريت و كنترل»

‏ب : .خدمات و فعاليتهاى اجرايى.

‏خدمات مديريث و كنترل

‏خدمات مديريت و كنترل شامل موارد زير مىباشد:
الف : خدمات مديريت اجراى طرح؛
ب : كنترلهاى مهندسى»
ث : كنترل پروژه»

‏ت : نظارت.

خدمات و فعاليتهاى اجرايى

خدمات و فعاليتهاى اجرايى شامل موارد زير مىباشد:
الف : طراحى تفضيلى و اجرايى»
ب : تهيه و ساخت كالا و تجهيزات»
ج: بيمانكارى اجرا (عمليات اجرايى و نصب)»
د: آماده سازى براى بهره بردارى.

‎شرح اصول و ميانى حاكم بر نظام فنى و اجرابى

با توجه به مباحث مطروحه در گستره فرق. مشروح اصول و مبانى حاكم بر نظام فنى و اجرايى طرح های عمرانی » طبق شرح معين شده در هر يك از بخش هاى زير می باشد:

‏(الف) : مطالعات بنيادى و تحقيقاتى (شامل مطالعات پايه؛ جامع بخشى. منطقه اى» آمايش ‏سرزمين» تحقيقات و نظاير آن )

‏(ب): معيارها، استانداردها و ضوابط فنى»

‏(ب): تهيه طرح؛

‏(ت) : اجرای طرح؛

‏(ث) : ارزشيابي.

دستورالعمل اجرایی بیماریهای مهم گندم و مديريت تلفیقي آنها، توسط همکاران دفتر پیش آگاهی و کنترل عوامل خسارت زای سازمان حفظ نباتات کشور تهیه و تدوین شد.

گندم يكي از محصولات زراعي راهبردي كشور مي‌باشد كه كشت آن از زمان‌های دور در دنيا رواج داشته و بيش از 60 درصد سطح زیر کشت اراضي را به خود اختصاص داده است.

عوامل بيماري­زای گیاهی تهدیدی برای تولید بوده و قادرند میزان قابل توجهی از محصول را از بين ببرند. توليد موفق گندم ارتباط مستقيمی با كاشت صحيح، مديريت آب و خاك، آفات، بيماري­ها، علف­هاي هرز و استفاده از ارقام زراعي اصلاح شده و مقاوم، فن‌آوري­های جدید و تامين عناصر غذايي مورد نياز دارد.

در میان محدوديت­هاي موجود جهت دستیابی به كيفيت و كميت گندم توليدي در کشور، دما، وجود عناصر غذايي و رطوبت از مهمترين عوامل محدود کننده هستند كه دما و رطوبت، اثربخشي قابل توجهي در بروز و شدت خسارت عوامل بيماري­زا دارند.

تعداد كنوني بيماري­هاي گندم در جهان نامعلوم است و حدود50 بيماري به طور معمول اهميت اقتصادي دارند كه تاكنون تقريباً حدود 20 بيماري شرح داده شده است.

تمام قسمت­هاي گندم در معرض ابتلا به بيماري بوده و عملاً در هر مزرعه و روي هر گياه يك يا چند بيماري ممكن است رخ دهد كه ميزان خسارت وارده بسته به شرايط محيطی و نوع رقم کشت شده متفاوت می­باشد.

 بيمارگرهاي گندم عمدتاً قارچ­ها، ويروس­ها، باكتري­ها و نماتدها هستند كه در بين آنها قارچ­ها بيشترين فراواني، اهميت و خسارت­زايي را به خود اختصاص داده اند و کنترل آنها نياز به اعمال روش­های  مديريتی ويژه دارد. به عبارتی مديريت بيماري­ شامل گزينش و كاربرد روش­هاي بهينه و مناسب براي كاهش میزان خسارت و رساندن آن به سطح قابل تحمل مي­باشد. مناسب بودن روش­هاي انتخابي بستگي به دانش و آگاهي از عوامل گوناگوني نظير: نوع بيمارگر (پاتوژن)، ويژگي­هاي زيست شناسي و همه‌گير شناسي(اپيدميولوژي)، پيش‌آگاهي و  نحوه كنترل بيماري دارد.

كاربرد چند روش (در برابر استفاده از يك روش)، پايداري بيشتري درکنترل بيماري دارد و اگر از روش­هاي تلفیقی براي مبارزه با عوامل بيماري­زا استفاده شود، پاتوژن قادر نخواهد بود تا با استفاده از تغييرات جمعيت خود بر مقاومت گياهان ميزبان غلبه نمايد.

با توجه به اهمیت موضوع دستورالعمل اجرایی بیماری های گندم و مدیریت تلفیقی آنها، توسط همکاران دفتر پیش آگاهی و کنترل عوامل خسارتزای سازمان حفظ نباتات کشور تهیه و تدوین شد.

برای دسترسی به دستورالعمل اجرایی بیماری های گندم و مدیریت تلفیقی آنها اینجا کلیک کنید