با مطرح شدن موضوع ایمنی ساختمان‌ها در شهر تهران، اعداد مختلفی به عنوان تعداد ساختمان‌های ناایمن شهر تهران مطرح شد؛ اعدادی که از ۱۲۹ ساختمان تا ۱۶ هزار و ۳۳ هزار مورد را نیز دربرگرفته است. اما تعداد دقیق ساختمان‌های ناایمن در تهران چقدر است؟

به گزارش ایسنا، مدتی است که ایمنی ساختمان‌ها در تهران به یکی از دغدغه‌های جدی مسئولان و مدیران شهری بدل شده و در همین راستا نیز اقدامات متعددی برای سنجش و ارتقا ایمنی ساختمان‌ها و به خصوص اماکن تجمعی در تهران انجام شده است. نتایج اولیه این بررسی‌ها نیز در نهایت منجر به شناسایی  ۱۲۹ ساختمان پرخطر در شهر تهران شد. ساختمان‌هایی که گرچه هیچگاه به طور رسمی نامی از آنها اعلام نشد، اما اخیرا سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران که وضعیت ایمنی در این ۱۲۹ ساختمان را از منظر حریق بحرانی تشخیص داده بود، از کاهش تعداد آنها به ۱۱۹ ساختمان خبر داده است.

۱۲۹ اما تنها عدد اعلامی در اخبار مربوط به ایمنی ساختمان‌های شهر تهران نبود و اعدادی چون ۱۶ هزار، ۳۳ هزار و … نیز در میان اخبار منتشر شد. اعدادی که موجب سردرگمی و البته نگرانی برخی از شهروندان از وضعیت ایمنی در ساختمان‌های شهر تهران نیز شد. همین اعداد متعدد سبب شد تا موضوع را از مسئولان مربوطه در سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران و نیز سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران پیگیری کنیم.

تهران ۳۳ هزار ساختمان نا ایمن دارد؟

یکی از اعدادی که بارها در کنار عبارت ساختمان نا ایمن در خبرها دیده شده، عدد ۳۳ هزار است. عددی که از سوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران اعلام شده است. قدرت الله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران در این باره به ایسنا می‌گوید: «این عدد مربوط به پایش ایمنی ساختمان‌های شهر تهران است. اقدامی که از سال ۹۵ به بعد آغاز شد و همکاران ما داوطلبانه کاری را آغاز کردند که در جریان آن توانستند  ۳۳ هزار ساختمان را در شهر تهران پایش کنند.

این ساختمان‌ها بر اساس ضوابط آتش‌نشانی و وضعیت ایمنی به چهار گروه ایمنی دسته‌بندی شدند که دسته اول آن ساختمان‌های بسیار پرخطر بود که همین ۱۲۹ ساختمانی است که عدد آن اعلام شده و البته تعداد آن در حال حاضر به ۱۱۹ ساختمان رسیده است. دسته دوم ساختمان‌های پرخطر، دسته سوم ساختمان‌های میان‌خطر و دسته آخر ساختمان‌های کم خطر است.»

محمدی ادامه می‌دهد: «اینطور نیست که مردم تصور کنند این ۳۳ هزار ساختمان نا ایمن است و دیگر کسی نباید وارد آن شود. ما اقداماتمان را برای ایمن‌سازی ساختمان‌ها آغاز کردیم و خوشبختانه با پیگیری‌های انجام شده و ورود دستگاه قضا به موضوع، تعداد ۱۰ ساختمان از ۱۲۹ ساختمان بسیار پرخطر ایمن سازی شدند که تا پایان سال تعداد آنها به ۱۰۰ ساختمان کاهش  پیدا می‌کند، اما مردم باید توجه کنند که فرآیند ایمن‌سازی زمان‌بر است، به خصوص اینکه این موضوع سال‌ها رها شده بود.»

به گفته او در دسته بندی انجام شده از ایمنی این ساختمان‌ها در حال حاضر ۱۱۹ ساختمان در گروه بسیار پرخطر جای می‌گیرند که مالکان آنها نیز احضار شده و توصیه‌های لازم به آنان داده شد. این افراد باید ایمنی در ساختمان‌های خود را ارتقا دهند و اگر به آن توجه نکنند بار اول انشعابات ساختمان قطع خواهد شد و در صورت عدم ارتقا ایمنی، این‌بار ساختمان با دستور قضایی پلمب خواهد شد.

ماجرای ایمنی ۱۶ هزار ساختمان در تهران چیست؟

عدد دیگر ۱۶ هزار است که از سوی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران اعلام شده و نحوه نادرست انعکاس آن در برخی رسانه‌ها سبب این تصور شده که تهران ۱۶ هزار ساختمان نا ایمن و خطرناک دارد. موضوعی که علی نصیری، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران آن را نادرست می‌داند.

او در این باره به ایسنا می‌گوید: «  ببینید در مورد ایمنی ساختمان‌ها ما با توجه به بضاعت و محدودیت بودجه‌ای که داشتیم، کار را اولویت بندی کردیم. در واقع با این بضاعت که ریالی بودجه برای این کار اختصاص داده نشده است، ما دستگاه‌ها را یک جورهایی در فشار گذاشتیم که پای کار بیایند و آنها هم از کارمندان موجودشان برای ارزیابی ایمنی ساختمان‌ها استفاده کردند.»

وی ادامه می‌دهد: «خب در این شرایط ما که نمی‌توانستیم برویم و تمام ساختمان‌های تهران را بررسی کنیم. اصلا محدودیت بودجه  و زمان و … به ما این اجازه را نمی‌داد، پس چه کار کردیم؟ آمدیم و ساختمان‌ها را اولویت بندی کردیم و گفتیم که اولویت با ساختمان‌های مهم و اماکن پرتجمع و ساختمان‌های بلند باشد. ساختمان‌های بلندمرتبه هم تعریف خاص خودش را دارد و یعنی ساختمان‌هایی با بیش از شش طبقه و بیش از پنج هزار متر مربع مساحت. تعریف ساختمان‌های مهم هم طبق همان تعاریفی است که در آئین نامه ۲۸۰۰ بند “ج” و “د” آمده است.»

نصیری درباره اینکه چه ساختمان‌هایی مشمول بند “ج” و “د” آئین‌نامه ۲۸۰۰ می‌شود نیز می‌گوید: «به طورکلی ساختمان‌هایی که قابل استفاده بودن آنها پس از وقوع زلزله اهمیت خاص دارد و وقفه در بهره‌برداری از آنها غیر مستقیم موجب افزایش تلفات و خسارات می‌شود؛ مانند بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها، مراکز آتش‌نشانی، مراکز و تاسیسات آبرسانی، ساختمان‌های نیروگاه‌ها و تاسیسات برق رسانی، برج‌های مراقبت فرودگاه‌ها، مراکز مخابرات، رادیو و تلویزیون، تاسیسات نظامی و انتظامی، مراکز کمک رسانی .

بطور کلی تمام ساختمان‌هایی که استفاده از آنها در نجات و امداد موثر است و نیز ساختمان‌ها و تاسیساتی است که خرابی آنها موجب انتشار گسترده مواد سمی و مضر در کوتاه مدت و درازمدت برای محیط زیست می‌شوند، مانند کارخانه‌های تولید کننده مواد شیمیایی خاص جزو این موارد است. علاوه بر آن ساختمان‌های پرتجمع مانند ورزشگاه‌ها، پاساژها، دانشگاه‌ها، مراکز اداری خاص و … نیز جزو این بخش قرار دارند.»

رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ادامه می‌دهد: «حالا با توجه به آنچه که گفتم ما آمدیم و یک فهرستی از ساختمان‌ها تهیه کردیم. دقت کنید این فهرست به معنای فهرست ساختمان‌های نا ایمن نیست، بلکه فهرست ساختمان‌های مهمی است که لازم است ایمنی‌ آن از سوی تیم‌های مشترک که برای هر یک از مناطق ۲۲ گانه در نظر گرفته‌ایم، بررسی شود. این ۱۶ هزار ساختمان نا ایمن نیستند، بلکه ما آنها را جزو اولویت قرار دادیم تا ایمنی‌شان را بررسی کنیم و ممکن است پس از پایان بررسی اصلا متوجه شویم که یک درصدی از این ساختمان‌ها ایمنی خیلی خوبی هم داشتند.»

وی می‌افزاید: «ما این لیست را با کمک سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران و… درآوردیم و در دستورکار داریم که از دانه به دانه آنها بازدید کنیم. نمایندگانی از هفت دستگاه عضو تیم‌های بازرسی از این ساختمان‌ها هستند و ما بر اساس چک لیست‌های موجود ایمنی این ساختمان‌ها را هم از نظر حریق و هم از نظر سازه‌ای مورد بررسی قرار می‌دهیم.»

به نظر می‌رسد که اعلام اعداد مختلف و برخی بی‌دقتی‌ها در نسبت دادن این اعداد به ساختمان‌های ناایمن در شهر تهران سبب نگرانی در میان برخی از مردم شده و از طرفی، بخشی دیگر از مردم را نیز دچار نوعی به اعتمادی کرده است. آنچه که پیداست بی‌اطلاعی از تعداد دقیق ساختمان‌های نا ایمن در پایتخت است.

موضوعی که با اتمام طرح آغاز شده از سوی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران حداقل منجر به اعلام آماری رسمی از تعداد ساختمان‌های نا ایمن «مهم» در تهران خواهد شد. در حال حاضر اما تنها آمار رسمی از وضعیت ایمنی ساختمان‌های شهر تهران همان ۱۲۹ موردی است که حالا به ۱۱۹ مورد کاهش یافته و البته اسامی آنها هنوز به طور رسمی اعلام نشده است

بر اساس بند «۵» سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، بند «۹» سیاست های کلی کشاورزی، بند «ر» ماده (۳۱) و بند «الف» ماده (۳۳) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه، سهم بری عادلانه بازیگران زنجیره ارزش از منافع ایجادشده، ارتقاء سطح درآمد و معیشت پایدار روستاییان، کشاورزان و عشایر، رفع فقر، گسترش و تکمیل زنجیره های ارزش خصوصاً صنایع تبدیلی، تکمیلی و انبارش محصولات کشاورزی باید محقق شود.

اما کشاورزان به عنوان بازیگران کلیدی زنجیره ارزش، در کمتر از 30 درصد ارزش و قیمت نهایی محصولات تولیدشده و منافع زنجیره ارزش سهیم هستند. ازاین رو، ضروری است وزارت جهاد کشاورزی به عنوان متولی ایجاد و توسعه زنجیره ارزش تولیدات روستایی و عشایری جهت تحقق عدالت در زنجیره ارزش و افزایش درآمد کشاورزان تغییر رویکرد دهد. در این گزارش، بر اساس ترجمه سند «دستورالعمل های عملیاتی مشارکت صندوق بین المللی توسعه کشاورزی در توسعه زنجیره ارزش فقرزدا»، زنجیره ارزش فقرزدا به عنوان رویکرد نوین جهت توانمندسازی کشاورزان در زنجیره ارزش و افزایش درآمد آنها معرفی و اصول آن تبیین شده است.

بر مبنای اصول این زنجیره، کشاورزان نباید صرفاً تولیدکننده محصولات خام باشند و نقش آنها فقط به حلقه ابتدایی زنجیره ارزش محدود شود، بلکه عادلانه آن است که از ارزش افزوده ای که در سایر حلقه های زنجیره ارزش مانند فرآوری ایجاد می شود، بهره مند شوند. همچنین شبکه اطلاع رسانی کارآمد، با هدف چرخش به‏موقع و سریع اطلاعات تولید خام و ظرفیت‏های فرآوری محصولات در سراسر کشور، باید استقرار یابد. علاوه براین، نهادهای مالی در ایجاد زیرساخت های عمومی و بازار (مانند جاده ها، تأسیسات ذخیره سازی، زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات) برای فقرا سرمایه گذاری کنند.

دانلود گزارش کامل

حرکات پنهان زیر زمین چه چیزی می تواند در مورد زلزله، فوران و حتی تغییرات آب و هوایی به ما بگوید؟ دانشمندان ناسا از داده های جمع آوری شده در 400 مایلی بالای زمین برای کشف این موضوع استفاده می کنند.

خزش، بالا آمدن، سقوط، لغزش – برخی از نقاط زمین در حرکت دائمی هستند. این حرکات معمولاً برای حواس انسان بسیار کوچک هستند، اما سرنخ هایی در مورد تغییرات مهم تری در داخل آتشفشان ها، در امتداد خطوط گسل و محل برخورد و برخورد صفحات تکتونیکی ارائه می دهند. به همین دلیل است که دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا از ابزارهای پیشرفته و تجزیه و تحلیل داده های خلاقانه برای یافتن و نظارت بر سطوح متحرک زمین استفاده می کنند. در اینجا چند چیز است که آنها اخیراً یاد گرفته اند.

کوه های متحرک

زمین شناسان بارها و بارها مجبور شدند برای جمع آوری اطلاعات در مورد چگونگی حرکت زمین، با استفاده از فناوری هایی مانند GPS و رسم هر اندازه گیری جدید بر روی نقشه های توپوگرافی، به میدان بروند. در دهه 1990، دانشمندان در JPL و جاهای دیگر تکنیک پردازش داده جدیدی را توسعه دادند که به آنها امکان می داد با استفاده از یک رادار به اندازه کافی کوچک برای نصب بر روی هواپیما یا ماهواره، تصاویر بسیار دقیقی به دست آورند.

پل لاندگرن، رئیس گروه سطح زمین و فضای داخلی JPL گفت: وقتی این داده‌های جدید شروع به جمع‌آوری کردند، «انگار می‌بینید که نقشه‌ها زنده می‌شوند». او گفت که در برخی موارد، “شما تقریباً به طور شهودی می توانید نوع مکانیسمی را که باعث فوران آتشفشانی می شود، درک کنید.”

آژانس های فضایی در سراسر جهان با استفاده از فناوری جدید – به نام رادار دهانه مصنوعی تداخل سنجی یا InSAR – شروع به پرتاب ابزارهای ماهواره ای کردند و اکتشافات از این روش جدید برای نگاه کردن به سیاره اجتناب ناپذیر بود. یکی در سال 2018 زمانی رخ داد که مقامات شیلی از گروه لوندگرن خواستند تا ارزیابی کنند که آیا آتشفشانی به نام نوادوس د چیلان ممکن است فوران کند یا خیر. لاندگرن با مطالعه تصاویر InSAR یک سال، هیچ تغییری در قله شیلی مشاهده نکرد. اما او متوجه شد که آتشفشان دیگر آرژانتینی به نام دومیو به سرعت در حال باد شدن است – نشانه ای از فوران احتمالی.

با بررسی داده های قبلی، لوندگرن و تارسیلو جیرونا (یک دانشجوی فوق دکترا در JPL در آن زمان که اکنون در دانشگاه آلاسکا، فیربنکس است) دریافتند که Domuyo در واقع بین سال های 2008 و 2011 کاهش یافته است. در اواسط سال 2014 شروع به تورم کرد و حدود 20 اینچ افزایش یافت. (50 سانتی متر) تا زمانی که لوندگرن آن را دید. Domuyo در سال 2020 به بالاترین حد خود رسید و اکنون بدون فوران دوباره در حال کاهش است.

پس از تجزیه و تحلیل بیشتر داده‌های دمای سطح زمین از دستگاه‌های ماهواره‌ای طیف‌سنج تصویربرداری با وضوح متوسط ناسا، لوندگرن و جیرونا به این نتیجه رسیدند که در حالی که افزایش ماگما باعث باد شدن دومیو می‌شود، گازهای حاصل از ماگما می‌توانند از طریق سنگ پخش شوند و فشار داخل کوه را کاهش دهند. گاز خارج شده گهگاه باعث ایجاد انفجاری جزئی در شیب ها می شود، اما آتشفشان در نهایت بدون ایجاد فشار به یک انفجار بزرگ تخلیه می شود.

لاندگرن گفت: «دومویو در 100000 سال گذشته فوران نکرده است، بنابراین این رفتار احتمالاً در طول زمان رخ داده است. “با این حال، ما باید به تماشای آن ادامه دهیم.”

دانشمندان در حال جستجوی داده‌های ماهواره‌ای InSAR برای یافتن آتشفشان‌های دیگری در سراسر جهان هستند که به‌طور اپیزودیک بالا و پایین می‌روند. لوندگرن گفت: «ممکن است رفتاری وجود داشته باشد که اگر می‌توانستید آن را درک کنید، ممکن است بتوانید زمان فوران چیزی را پیش‌بینی کنید.

گسل های چسبنده

زمین لرزه ها در مکان هایی رخ می دهند که دو طرف یک خط گسل به هم چسبیده یا قفل شده اند. همانطور که صفحات تکتونیکی زیر گسل به حرکت خود ادامه می دهند، فشار روی ناحیه قفل شده ایجاد می شود تا زمانی که گسل از هم جدا شود.

با این حال، همه خطاها قفل نمی شوند. گسل هایوارد را در نظر بگیرید که یکی از دو گسل خطرناک کالیفرنیا محسوب می شود. این گسل که در طول 75 مایل (120 کیلومتر) در امتداد سمت شرقی خلیج سانفرانسیسکو در زیر زمین های پرجمعیت قرار دارد، اکنون از میانگین 150 سال فاصله بین زمین لرزه ها گذشته است.

اریک فیلدینگ، دانشمند JPL گفت: «گسل هایوارد غیرعادی است. بخش‌هایی از گسل دائماً در حال لغزش هستند، حرکتی که ما آن را خزش گسل می‌نامیم.» گسل های خزنده احتمال کمتری برای ایجاد زمین لرزه های بزرگ دارند زیرا این حرکت باعث کاهش تنش می شود. با داده‌های جمع‌آوری‌شده از ده‌ها پرواز InSAR هوابرد ناسا از سال 2009، فیلدینگ و همکارانش در حال نقشه‌برداری از مکان‌هایی هستند که گسل هایوارد در حال خزیدن است تا بهتر بفهمند که چه مقدار از آن در زلزله بزرگ بعدی احتمال لغزش دارد. چنین اطلاعاتی می تواند به برنامه ریزان کمک کند تا بهتر آماده شوند.

ژن لیو JPL از داده‌های InSAR، اندازه‌گیری‌های GPS و مدل‌های عددی برای مطالعه نوع متفاوتی از حرکت در شمال غربی اقیانوس آرام، جایی که صفحه تکتونیکی Juan de Fuca در حال غواصی در فراساحل زیر صفحه آمریکای شمالی است، استفاده می‌کند. صفحه کوچک Juan de Fuca زمین بالای خود را می بندد و خط ساحلی را برای حدود 14 ماه در یک زمان به سمت شرق می کشد. در نهایت، استرس خیلی زیاد می شود و به مدت دو هفته زمین به آرامی به سمت غرب می لغزد.

تکرار منظم رویدادهای آهسته لغزش مانند این نیز در نیوزیلند و جاهای دیگر مشاهده شده است. لیو خاطرنشان کرد که وقتی این الگوها تغییر می کنند، “شواهد فزاینده ای وجود دارد که رویدادهای کند لغزش ممکن است منادی زلزله های بزرگ باشند.” در مطالعه اخیر با Yingdi Luo از Caltech، لیو پیشنهاد کرد که چرخه 14 ماهه در شمال غربی ممکن است قبل از زلزله بزرگ بعدی سرعت بیشتری بگیرد.

فیلدینگ و لیو منتظر پرتاب سال 2024 ماموریت رادار دیافراگم مصنوعی ناسا-سازمان تحقیقات فضایی هند (NISAR) هستند که مجموعه ای از داده های جدید InSAR را ارائه می دهد. NISAR هر 12 روز هر مکان روی زمین را رصد می‌کند – پوشش بهتری نسبت به ماهواره‌های موجود – احتمال مشاهده حرکات غیرعادی زمین و بهبود قابلیت‌های هشدار اولیه را افزایش می‌دهد.

ارتقاء کانادا

کاهش خطرات ناشی از خطرات طبیعی تنها انگیزه مطالعه حرکت سطح زمین نیست. دانشمندان همچنین می خواهند بفهمند که چگونه فرآیندهای طبیعی با تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان در تعامل هستند.

نمونه ای از این موضوع این است که چگونه خم شدن و صاف شدن صفحه تکتونیکی آمریکای شمالی بر سطح دریاها از فلوریدا تا قطب شمال تأثیر می گذارد. در طول آخرین عصر یخبندان، صفحات یخی به ضخامت چندین مایل در نیمه شمالی صفحه تکتونیکی آمریکای شمالی انباشته شدند و آن را در گوشته زیر له کردند (30 تا 50 مایل یا 50 تا 80 کیلومتر پایین). سطح کانادای مدرن با بیرون ریختن مواد گوشته از زیر وزن اضافی غرق شد و بسیاری از ایالات متحده مدرن با سرازیر شدن آن مواد جابجا شده بالا آمدند.

اگرچه 8000 سال از ذوب شدن ورقه های یخ می گذرد، گوشته زیر آمریکای شمالی هنوز از فشار در حال بهبود است. مواد گوشته برگشتی، توده خشکی کانادا را بالاتر از اقیانوس بلند کرده است – به اندازه ای بالا که از افزایش سطح جهانی دریاها پیشی بگیرد. اما جریان مواد گوشته به سمت شمال باعث غرق شدن سواحل شرقی و جنوبی ایالات متحده شده است و خطرات ناشی از افزایش سطح دریا را که با تغییرات آب و هوایی جهانی همراه بوده است، تشدید می کند.

برای درک روند افزایش سطح دریا در آینده، باید در مورد این روند طبیعی بیشتر بدانیم: تا کی ادامه خواهد داشت؟ گوشته برگشتی چقدر جلوتر خواهد رفت؟ دانشمندان در حال توسعه مدل‌های کامپیوتری فرآیندهای جامد زمین برای کمک به پاسخ به چنین سؤالاتی هستند. اخیراً، دانشمند JPL، دونالد آرگوس، از داده‌های ماهواره‌های بازیابی گرانش و آزمایش آب و هوای ناسا-آلمان (GRACE) و اندازه‌گیری‌های GPS و سطح دریا برای شروع ارزیابی چسبندگی (ویسکوزیته) گوشته استفاده کرده است که بر میزان بازیابی سطح تأثیر می‌گذارد. . آرگوس گفت: “ما برای تخمین از دست دادن برف و یخ و درک افزایش سطح دریا به GRACE وابسته هستیم، اما شما باید مدل را به درستی دریافت کنید.”

معاون عمرانی استاندار ایلام بر لزوم توسعه روستا‌های ایلام برای مهیا شدن شرایط مهاجرت معکوس تاکید کرد.

سعید هژبری با اشاره به خدمات ارزنده بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان ایلام به مهاجرت معکوس در گرو توجه بیشتر به توسعه روستا هاروستاییان ،اظهار کرد: تکمیل و تقویت زیرساخت‌ها و طرح های روستایی،می‌تواند علاوه بر تثبیت جمعیت روستایی، مهاجرت معکوس را نیز  به دنبال داشته باشد که یکی از دستگاه‌هایی که نقش مهمی در این راستا دارد بنیاد مسکن انقلاب اسلامی است که بسیار خوب عمل کرده است.

وی افزود: الزامات قانونی، فاکتور نخست در تدوین طرح توسعه شهر‌ها و روستا‌ها است که باید مد نظر قرار گیرد و در کنار الزامات قانونی و ملاحضات فنی و مهندسی که بسیار مهم است باید به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی نیز توجه شود.

هژبری با بیان اینکه نظم و ترتیب فضا‌های اداری در دستگاه‌های اجرایی باید در دستور کار قرار گیرد، افزود: در کنار نظم دهی و ساماندهی امور اداری، باید تسریع در رسیدگی به امورات مراجعه کنندگان نیز مدنظر تمامی پرسنل مجموعه باشد.

معاون استاندار ایلام اضافه کرد: تقویت بعد نظارتی در راستای رفع مشکلات مردم، مهم‌ترین هدف بازدید از سطح ادارات شهرستان‌ها است و این بازدید‌ها استمرار خواهد داشت.

هژبری در ادامه با تاکید بر تکریم ارباب رجوع در تمامی دستگاه‌های اجرایی استان، افزود: منشور دولت سیزدهم مردمداری و توجه به خواسته‌های مردمی است که در این راستا باید همه مدیران به این منشور عمل کنند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور به نقل از پاج، مدیرکل دفتر امور مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در حاشیه ششمین جشنواره ملی روز جنگلبان و خانواده شهدای منابع طبیعی با بیان این مطلب به خبرنگار ما گفت: براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده در این طرح ۵ ساله، هر سال باید ۱۰۰ هزار هکتار دیمزارهای کم‌بازده به کشت گونه‌های مرتعی تبدیل شود.

ترحم بهزاد اظهار داشت: در این طرح همچنین اجرای یک میلیون هکتار عملیات بیولوژیک و یک میلیون و ۲۵۰ هزار هکتار عملیات بیومکانیک برنامه‌ریزی شده است.

وی ادامه داد: دو میلیون و ۴۵۰ هزار هکتار حفاظت و قرق و ۵۰ میلیون هکتار مدیریت چرا برای تامین نهاده نیز در این طرح هدفگذاری کرده‌ایم.

بهزاد گفت: در راستای تامین نهاده بذر برای احیا و اصلاح مراتع، بازسازی ایستگاه‌های تولید بذر را هم لحاظ کرده‌ایم.

وی افزایش حدود ۷.۶ میلیون تن تولید علوفه مرتعی را از مزیت‌های اجرای طرح تحول و احیای پوشش گیاهی و تولید علوفه مرتعی عنوان کرد.

مدیرکل دفتر امور مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور افزود: حفظ ذخایر ژنتیکی، تغذیه آب‌های زیرزمینی و جلوگیری از فرسایش خاک را از دیگر مزیت‌های اجرای این طرح برشمرد.

وی درباره اعتبارات بخش مرتع نیز اظهار داشت: در قانون بودجه ۱۴۰۱ مبلغ ۲۷ میلیارد تومان برای مراتع کشور پیش‌بینی شده است که از این میزان تنها یک میلیارد تومان پرداخت شده است.

بهزاد گفت: طرح تحول و احیای پوشش گیاهی و تولید علوفه مرتعی با توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های متوالی در کشور که منجر به کاهش تولید علوفه شده برای تامین نهاده دامی توسط سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری تدوین و برای بررسی دولت ارسال شده است.