یک مطالعه مروری اخیر که توسط دانشگاه تگزاس در آستین انجام شد، مروری بر منابع آب شیرین سیاره و استراتژی‌هایی برای مدیریت پایدار آنها ارائه می‌کند.

این مطالعه که در Nature Reviews Earth & Environment منتشر شده است ، ارتباط بین آب‌های سطحی و زیرزمینی را برجسته می‌کند و استراتژی‌های متنوعی را برای مدیریت هر دوی آنها می‌طلبد.

بریجت اسکانلون، نویسنده ارشد این مقاله، دانشمند تحقیقاتی ارشد در دفتر زمین شناسی اقتصادی UT، واحد تحقیقاتی دانشکده علوم زمین جکسون، گفت: “من دوست دارم روی راه حل های زیادی تاکید کنم و اینکه چگونه می توان آنها را بهینه کرد.”

این مطالعه از داده‌های ماهواره‌ها، مدل‌های آب و هوایی، شبکه‌های مانیتورینگ و تقریباً 200 مقاله علمی برای تجزیه و تحلیل ذخایر آب زمین، چگونگی تغییر آن در مناطق مختلف و عوامل ایجاد این تغییرات استفاده می‌کند. نویسندگان مشترک این مطالعه شامل تقریباً دوجین کارشناس آب از سراسر جهان هستند.

بر اساس این تحقیقات، انسان در درجه اول به آب های سطحی متکی است. در سطح جهان سالانه 75 درصد آ بیاری و 83 درصد تامین شهری و صنعتی را به خود اختصاص می دهد. با این حال، آنچه در سطح می بینیم به شدت به جریان آب زیرزمینی متصل است. در ایالات متحده، حدود 50 درصد جریان سالانه از آ ب زیرزمینی شروع می شود. و در سطح جهان، آ بهای سطحی که به داخل زمین نفوذ می کنند، حدود 30 درصد از منابع آ ب زیرزمینی سالانه را تشکیل می دهند.

دخالت انسان می تواند به شدت بر تبادل آ ب بین منابع آب سطحی و زیرزمینی تأثیر بگذارد. حدود 85 درصد از آب های زیرزمینی پمپ شده توسط انسان در ایالات متحده “گرفته شده” از آ بهای سطحی در نظر گرفته می شود که منجر به کاهش جریان جریان می شود. در عین حال، آبیاری که از آ ب‌های سطحی تامین می‌شود، می‌تواند تغذیه آب زیرزمینی را افزایش دهد زیرا آ ب آبیاری شده از طریق زمین به سفره‌های زیرزمینی تراوش می‌کند.

این مطالعه نمونه‌های متعددی از فعالیت‌های انسانی را ذکر می‌کند که بر این جریان بین منابع آ ب سطحی و زیرزمینی تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، آ بیاری آب های سطحی در اوایل تا اواسط دهه 1900 در فلات کلمبیا و دشت رودخانه مار در شمال غربی ایالات متحده، سفره های زیرزمینی را شارژ کرد، در حالی که مدل های جهانی نشان می دهد که پمپاژ آب های زیرزمینی حجم آ ب ورودی به نهرها را به میزان 15 تا 21 درصد کاهش داده است. حوضه های آبخیز جهانی به دلیل کاهش جریان در معرض خطر هستند.

با وجود ارتباط ذاتی آنها، آ ب های سطحی و زیرزمینی اغلب به عنوان منابع جداگانه تنظیم و مدیریت می شوند. به گفته محققان، انعطاف پذیری آ ب در آینده بستگی به شناخت این دارد که آ ب های سطحی و زیرزمینی به عنوان یک منبع واحد رفتار می کنند – و بر اساس آن دانش عمل می کنند.

این مطالعه راه‌های مختلفی را برای مدیریت آ ب از طریق راه‌حل‌های طبیعی و مهندسی توصیف می‌کند که می‌تواند به افزایش ذخایر آب، کاهش تقاضا، ذخیره آ ب و انتقال آن کمک کند. به گفته اسکانلون، یکی از بهترین راه‌ها برای سازگاری با تغییرات شدید آ ب و هوایی، ذخیره آب در زمان‌های مرطوب و استفاده از آن در زمان خشکسالی است.

او گفت: ما خشکسالی داریم و سیل داریم. ما در تلاش هستیم تا این افراط‌ها را مدیریت کنیم و راهی برای انجام آن ذخیره آ ب است.»

سالانه، جهان حدود 7000 تا 8300 کیلومتر مکعب یا تقریباً دو برابر آ ب دریاچه میشیگان را در مخازن سطحی ذخیره می کند. محققان گفتند که ادامه توسعه منابع آ ب زیرزمینی نیز مهم است، زیرا آنها در طول خشکسالی های طولانی مدت نسبت به مخازن سطحی انعطاف پذیرتر هستند. تغذیه مدیریت شده سفره های زیرزمینی می تواند به شهرها کمک کند تا منابع آ ب زیرزمینی خود را با جمع آوری آ ب های سطحی و هدایت آن در زیرزمین به سفره ها افزایش دهند. در سطح جهان، سالانه حدود 10000 کیلومتر مکعب آب از این طریق ذخیره می شود.

اسکات تینکر، مدیر دفتر زمین شناسی اقتصادی گفت: «این نوع تحقیقات یکپارچه، که آ ب های سطحی و زیرزمینی را به هم پیوند می دهد، دقیقاً همان چیزی است که برای ایجاد راه حل های پایدار برای مسائلی مانند استفاده از آب شیرین مورد نیاز است. اغلب اوقات مطالعات به صورت مجزا انجام می شود و برنامه های کاربردی با نیت خوب نتایج ناخواسته ای دارند.

متیو رودل، یک هیدرولوژیست در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که این مقاله خلاصه مفیدی از نتایج تحقیقاتی و راه‌حل‌های بالقوه برای مدیریت منابع آ ب ارائه می‌کند و در عین حال کیفیت آ ب را نیز حفظ می‌کند – مشخصه‌ای که برای آن دشوارتر است. نظارت از راه دور تا کمیت — در ذهن.

وی گفت: کیفیت آ ب یکی از اهداف بعدی در زمینه مدیریت منابع آ ب است. “من دوست دارم که این نیز گنجانده شده است.”

یک پروژه نقشه برداری جهانی که توسط محققان دانشگاه کوئینزلند هدایت می شود، عوامل استرس زا عمده ای را که فعالیت های انسانی بر سواحل جهانی وارد می کند، آشکار کرده است.

این تیم حضور و میزان عوامل استرس زای اصلی زمینی و دریایی را کمی و نقشه برداری کردند و دریافتند که 97 درصد مناطق ساحلی در سطح جهان حداقل یک عامل استرس زا عمده دارند.

پروفسور سالیت کارک از دانشکده علوم زیستی UQ گفت که تیم تحقیقاتی از گستردگی و تأثیر گسترده ای که توسط نقشه ردپای ایجاد شده آشکار شده بود شگفت زده شدند.

پروفسور کرک گفت: «به سختی جایی در کره زمین، خارج از مناطق قطبی و قطبی، وجود ندارد که نوعی فشار انسان بر خط ساحلی آنها را نشان ندهد.

«در اصل، ما بر اکثر مناطق ساحلی در سطح جهان تأثیر گذاشته‌ایم.

بنابراین ما باید به دنبال نقشه برداری و درک اثرات خود باشیم و همچنین برخی از خطوط ساحلی را دست نخورده باقی بگذاریم.

هانا آلن، کاندیدای دکتری UQ، گفت: این تحقیق وسعت و بزرگی فضایی 10 عامل استرس‌زای اصلی زمینی و 10 عامل استرس‌زای عمده دریایی را که در سراسر خطوط ساحلی در سراسر جهان رخ می‌دهند، مشخص کرده است.

خانم آلن گفت: «تهدیدهایی که فعالیت انسانی برای اکوسیستم‌های ساحلی و تنوع زیستی ایجاد می‌کند، هم از خشکی و هم از دریا می‌آید و گاهی اوقات دور از فعالیت‌های انسانی می‌آید.

«بنابراین، حفاظت از سواحل باید اتصالات زمین و دریا را در بر بگیرد.

“اندازه جمعیت انسانی، گردشگری، و جاده ها برخی از بزرگترین عوامل موثر در بخش زمینی ردپای انسان ساحلی استرالیا بودند.

در مورد عوامل استرس زای دریایی، افزایش دمای سطح دریا، آلودگی مواد مغذی و کشتیرانی محرک های اصلی فشار انسان بر سواحل استرالیا هستند.

پروفسور نوام لوین گفت که نقشه ای از این نوع که عوامل استرس زای زمینی و دریایی را جمع آوری می کند و ردپای انسان ساحلی را در سطح جهانی نشان می دهد، به ندرت تلاش شده است.

پروفسور لوین گفت: “این تحقیق بینش های ارزشمندی را ارائه می دهد که می تواند به تصمیم گیرندگان و مدیران کمک کند تا مکان هایی را برای کاهش تأثیرات خاص شناسایی کنند.”

به عنوان مثال، پایگاه داده زیربنای ردپای انسان می تواند مناطق خاصی را با عملیات نفت و گاز بالا نشان دهد، مانند استرالیای غربی.

این می تواند به توسعه روش های آمادگی برای احتمال بسیار واقعی بلایای زیست محیطی که بر مناطق ساحلی تأثیر می گذارد، مانند نشت نفت کمک کند.

“یک مزیت اضافی نقشه جهانی جدید ما این است که به اولویت بندی این تصمیمات بر اساس میزان گسترده بودن فشارهای بالقوه رد پای انسانی ما در مناطق خاصی از جهان کمک می کند.

نواحی ساحلی، جایی که 90 درصد استرالیایی ها در آن زندگی می کنند، از این عوامل استرس زا مصون نبودند.

برای استرالیا، بالاترین ردپای انسان در شهرهای ساحلی به ترتیب ملبورن، سیدنی، پرث، آدلاید و بریزبن یافت شد.

ما همچنین از 160 منطقه با بکرترین مناطق ساحلی، از جمله چندین منطقه در استرالیا، نقشه برداری کردیم.

از این تعداد، نزدیک به 40 درصد کاملاً محافظت نشده بودند – فرصتی برای شناسایی مناطق ساحلی برای اقدامات حفاظتی بیشتر ایجاد کرد.

“یک یافته کلیدی این بود که آلودگی نوری در حال افزایش است، با استفاده از ال ای دی های سفید بیشتر، فشار زیادی بر مناطق با اهمیت زیادی برای تنوع زیستی وارد می کند و الگوهای طبیعی حیات وحش را مختل می کند.”

با حرکت رو به جلو، محققان به دنبال تنظیم دقیق فرآیند نقشه برداری هستند و به طور خاص به خطوط ساحلی استرالیا نگاه می کنند.

پروفسور لوین گفت: “برنامه ما توسعه نقشه برداری ردپای ساحلی با وضوح بالا برای مناطق ساحلی خاص در استرالیا، با استفاده از لایه های دقیق تر است که در حال حاضر در مقیاس جهانی در دسترس نیستند.”

بیش از بیست سال است که سه ذهن روشن در مرکز تحقیقات بین المللی قطب شمال دانشگاه آلاسکا در فیربنکس گرد هم آمده اند تا یک اطلس تاریخی منحصر به فرد از توسعه یخ دریای قطب شمال ایجاد کنند.

امروزه، این اطلس تقریباً دو قرن را در بر می گیرد که به سال 1850 می رسد و مجموعه زمانی جامعی از سپر یخی دور قطبی شمالی را ارائه می دهد. تجزیه و تحلیل مکانی و زمانی کشف الگوها و ارزیابی تغییرات را آسان می کند. این زمینه تاریخی ارزشمندی را برای محققان اکوسیستم قطب شمال و همچنین عموم مردم فراهم می کند. پیشانی وب آن به عنوان باطن خود به موتور داده‌کیوب rasdaman متکی است.

اطلس مبتنی بر وب داده های تاریخی یخ دریا را نشان می دهد که در اطراف آلاسکا از اواسط دهه 1800 تا امروز جمع آوری شده است. برای نشان دادن اینکه چگونه غلظت یخ دریا در طول دهه‌ها تغییر کرده است، انواع داده‌های یخ دریا در شمال آلاسکا – از دفتر ثبت کشتی‌های نهنگ گرفته تا تصاویر ماهواره‌ای – گردآوری شده و بر روی یک نقشه تعاملی نمایش داده شده‌اند. 

اطلس به کاربران این فرصت را می دهد که داده های یخ دریا را از چندین منبع در یک نمای واحد مشاهده کنند و امکان تجربه تجزیه و تحلیل سری طولانی مدت را در بهترین حالت ممکن می دهد. با حرکت دادن یک نوار لغزنده، بازدیدکنندگان می توانند تغییرات پوشش بخ دریا در طول 170 سال را در زمان واقعی کشف کنند.

این داده‌های بسیار ناهمگن که از منابع مختلف می‌آیند باید در یک مجموعه داده منسجم و منسجم ادغام شوند. موتور مکعب داده ras¬da¬man نقش مهمی ایفا کرد زیرا معماری آن نه تنها دسترسی سریع و آسان به مکعب های داده با اندازه دلخواه را تضمین می کند، بلکه فرآیند همگن سازی را در هنگام وارد کردن پایگاه داده آسان می کند.

درباره توسعه اطلس پخی دریای قطبی تاریخی در طی سال‌ها بیشتر بدانید و مطالعه موردی را اینجا بخوانید.

این داده‌ه

ای بسیار ناهمگن که از منابع مختلف می‌آیند باید در یک مجموعه داده منسجم و منسجم ادغام شوند. موتور مکعب داده ras¬da¬man نقش مهمی ایفا کرد زیرا معماری آن نه تنها دسترسی سریع و آسان به مکعب های داده با اندازه دلخواه را تضمین می کند، بلکه فرآیند همگن سازی را در هنگام وارد کردن پایگاه داده آسان می کند.این داده‌های بسیار ناهمگن که از منابع مختلف می‌آیند باید در یک مجموعه داده منسجم و منسجم ادغام شوند. موتور مکعب داده ras¬da¬man نقش مهمی ایفا کرد زیرا معماری آن نه تنها دستر

سی سریع و آسان به مکعب های داده با اندازه دلخواه را تضمین می کند، بلکه فرآیند همگن سازی را در هنگام وارد کردن پایگاه داده آسان می کند.این داده‌های بسیار ناهمگن که از منابع مختلف می‌آیند باید در یک مجموعه داده منسجم و منسجم ادغام شوند. موتور مکعب داده ras¬da¬man نقش مهمی ایفا کرد زیرا معماری آن نه تنها دسترسی سریع و آسان به مکعب های داده با اندازه دلخواه را تضمین می کند، بلکه فرآیند همگن سازی را در هنگام وارد کردن پایگاه داده آسان می کند.

گروهی از موزه های تاریخ طبیعی که توسط موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی، موزه تاریخ طبیعی آمریکا در شهر نیویورک و موزه تاریخ طبیعی در لندن سازماندهی شده اند، کل مجموعه ها را از 73 مجموعه از جهان ترسیم کرده اند. بزرگترین موزه تاریخ طبیعی در 28 کشور این اولین گام از یک تلاش بلندپروازانه برای فهرست‌بندی دارایی‌های جهانی است که می‌تواند به دانشمندان و تصمیم‌گیرندگان کمک کند تا راه‌حل‌هایی برای مسائل فوری و گسترده مانند تغییرات آب‌وهوایی، ناامنی غذایی، سلامت انسان، آمادگی همه‌گیری، و حفاظت از حیات وحش بیابند.

موزه‌های تاریخ طبیعی جهان، فراتر از دیوارهای گالری‌های عمومی، نگهبانان آرشیو بی‌سابقه‌ای از تاریخ سیاره و منظومه شمسی ما هستند. این مجموعه‌های تاریخ طبیعی دریچه‌ای منحصربفرد به گذشته سیاره ارائه می‌دهند و به طور فزاینده‌ای برای پیش‌بینی‌های عملی برای ترسیم آینده ما مورد استفاده قرار می‌گیرند. موزه‌ها به‌طور سنتی به‌عنوان سازمان‌های مستقل عمل می‌کنند، اما این رویکرد جدید مجموعه‌ای جهانی متشکل از تمام مجموعه‌های همه موزه‌های جهان را تصور می‌کند.

برای درک بهتر این منبع عظیم و دست نخورده، دانشمندان برجسته از دوازده موزه بزرگ تاریخ طبیعی، چارچوبی خلاقانه اما ساده برای ارزیابی سریع اندازه و ترکیب مجموعه‌های موزه تاریخ طبیعی در سطح جهان ایجاد کردند. این یافته‌ها امروز در مجله Science در مقاله «یک رویکرد جهانی برای مجموعه‌های موزه تاریخ طبیعی» منتشر شد .

سازمان‌دهندگان نظرسنجی روشی را ایجاد کردند که می‌تواند با ایجاد واژگان مشترک 19 نوع مجموعه‌ای که کل مجموعه‌های زیست‌شناسی، زمین‌شناسی، دیرینه‌شناسی، و مردم‌شناسی و 16 منطقه زمینی و دریایی را که کل زمین را پوشش می‌دهند، به سرعت مجموعه‌های موجود در موزه‌ها را بررسی کند.

کرک جانسون، نویسنده اصلی، مدیر سنت موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان، گفت: ما می‌خواستیم راهی سریع برای تخمین اندازه و ترکیب مجموعه جهانی پیدا کنیم تا بتوانیم یک استراتژی جمعی برای آینده بسازیم. جانسون با همکاری بیش از 150 مدیر موزه و دانشمند به نمایندگی از 73 موزه تاریخ طبیعی و گیاهان دارویی، این تلاش را به همراه ایان اف.پی اوونز (که قبلا در موزه تاریخ طبیعی لندن و اکنون مدیر اجرایی آزمایشگاه پرنده شناسی کورنل است) رهبری کرد.

این نظرسنجی مجموعه ای از بیش از 1.1 میلیارد شی را تأیید کرد که توسط بیش از 4500 کارمند علمی و نزدیک به 4000 داوطلب مدیریت می شد. در حالی که مجموعه کل گسترده است، بررسی نشان داد که شکاف های آشکاری در میان مجموعه های موزه در مناطقی از جمله مناطق گرمسیری و قطبی، سیستم های دریایی، و تنوع بندپایان و میکروبی کشف نشده وجود دارد. این شکاف‌ها می‌توانند نقشه راهی برای تلاش‌های جمع‌آوری هماهنگ در آینده فراهم کنند.

این گزارش خلاصه قابل توجهی است، اما تنها اولین قدم در بررسی مجموعه جهانی و بهره برداری از پتانسیل عظیم آن است. مجموعه‌های تاریخ طبیعی به طور منحصربه‌فردی برای اطلاع‌رسانی پاسخ به بحران‌های درهم تنیده امروزی قرار دارند، اما به دلیل کمبود بودجه و هماهنگی، اطلاعات جاسازی شده در مجموعه‌های موزه تا حد زیادی غیرقابل دسترس باقی مانده است. با هماهنگی استراتژیک، یک مجموعه جهانی پتانسیل هدایت تصمیماتی را دارد که آینده بشریت و تنوع زیستی را شکل خواهد داد.

هدف سازمان‌دهندگان پروژه با ایجاد این چارچوب و نظرسنجی، ایجاد پایه‌ای برای شبکه جهانی موزه‌ها برای همکاری با یکدیگر برای حمایت از پایداری جهانی، تنوع زیستی و چارچوب‌های آب و هوایی با استفاده از دانش به‌دست‌آمده از مجموعه‌های موزه است. این به همه موزه‌ها این امکان را می‌دهد تا با برنامه‌ریزی مجموعه‌های خود در آینده، استراتژیک‌تر باشند.

نویسندگان همچنین تشخیص می‌دهند که تمرکز تاریخی موزه‌های بزرگ در آمریکای شمالی و اروپا می‌تواند مانعی برای اشتراک دانش باشد و عدم تعادل قدرت را که ریشه در تاریخ استعماری علم موزه دارد، تداوم بخشد. در آینده، بسیار مهم است که مجموعه جهانی موزه‌های سایر نقاط جهان را نیز منعکس و از آنها حمایت کند.

«مجموعه‌های تاریخ طبیعی شواهدی هستند که دانشمندان از آن دانش به دست می‌آورند، از جمله دانشی که می‌تواند برای مسائل مهمی که امروز سیاره ما با آن مواجه است به کار رود». مایکل نوواچک، متصدی بخش دیرینه شناسی و استاد پیشین علم در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، گفت. این هرگز به اندازه امروز فوری نبوده است، زیرا از دست دادن تنوع زیستی جهانی و تغییرات آب و هوایی در حال افزایش است.

این دیدگاه جهانی از مجموعه‌های علوم طبیعی بر پتانسیل ترکیبی آن‌ها برای کمک به ما در واکنش به بحران سیاره‌ای تأکید می‌کند. همچنین نشان‌دهنده تعهد و مسئولیت مستمر برای ایجاد همکاری و ظرفیت بین‌المللی عادلانه با شرکای همه کشورها، با بهره‌گیری از آخرین پیشرفت‌های تکنولوژیک است. داگ گور، مدیر موزه تاریخ طبیعی، گفت: این زیرساخت گسترده و به تدریج متحد از مجموعه ها و تخصص، منبعی حیاتی در درک علمی و پیش بینی تغییرات جهانی، حمایت از اقدام برای جلوگیری از فاجعه در لندن است.

این مقاله کاربردهای تحقیقات مبتنی بر مجموعه را بررسی می‌کند، با تمرکز بر مطالعات موردی که نشان می‌دهد چگونه مجموعه‌های تاریخ طبیعی موزه می‌توانند برای مطالعه آمادگی همه‌گیر، تغییرات جهانی، تنوع زیستی، گونه‌های مهاجم، میراث استعماری، و موزه‌شناسی (مطالعه DNA از نمونه‌های موزه) مورد استفاده قرار گیرند. .

همانطور که نویسندگان می نویسند، “امنیت و ارزش بلندمدت مجموعه های تاریخ طبیعی به توسعه مشارکت های جهانی و محلی بستگی دارد که نه تنها ارتباط آنها را با چالش های خاص علمی، اجتماعی و حفاظتی نشان می دهد، بلکه مزایایی را که برای هر فرد اعمال می شود در این سیاره نشان می دهد. “

داشبورد کامل مجموعه‌های جهانی در اینجا موجود است: https://rebrand.ly/global-collections .

به گزارش روابط عمومی سازمان نقشه برداری کشور به نقل از دبیرخانه اجرایی همایش ژئوماتیک 1402؛ بیست هفتمین همایش و نمایشگاه ملی مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی ژئوماتیک در تاریخ ۱۱تا 14 اردیبهشت ماه سال 1402 در محل سازمان نقشه برداری کشور با هدف نمایش دستاوردهای علمی کشور در حوزه اطلاعات مکانی و صدور خدمات مهندسی به کشورهای منطقه برگزار می‌گردد.

از فعالان حوزه ژئوماتیک، موسسات، صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی تجهیزات داده، شرکت های دانش بنیان و علاقمندان به حضور و مشارکت در نمایشگاه و همایش مذکور دعوت بعمل می آید.

با عنایت به مشارکت فعالان این صنعت و برنامه‌ریزى منسجم سازمان نقشه برداری کشور در برگزارى با کیفیت همایش و نمایشگاه فوق الذکر، فرصت مقتضی است تا بعنوان یکى از اعضای مؤثر این صنعت در کشور با بهره گیرى از این رویداد مهم و امکان تجمیع و رونمایی قابلیت هاى موجود، مجموعه این خدمات را در معرض دید مسئولین کشوری و لشکری، متخصصین، بازرگانان و هیئت هاى تجارى از کشورهای خارجی و اعضای اکو ، و عموم مردم ایران قرار دهید. به همین منظور از فعالان حوزه ژئوماتیک دعوت مى‌گردد جهت ثبت نام در بیست هفتمین نمایشگاه ملی مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی ژئوماتیک به سامانه cms.parstadbirorg.com مراجعه نمایند.

یک مطالعه بزرگ نشان داد که کیفیت رژیم غذایی ماهی در بخش‌های وسیعی از اقیانوس‌های جهان می‌تواند تا 10 درصد کاهش یابد زیرا تغییرات آب و هوایی بر بخش جدایی‌ناپذیر زنجیره‌های غذایی دریایی تأثیر می‌گذارد.

دکتر رایان هنگان، محقق دانشکده علوم ریاضی QUT، مطالعه منتشر شده در Nature Climate Change را رهبری کرد که شامل محققانی از دانشگاه کوئینزلند، دانشگاه تاسمانی، دانشگاه NSW و CSIRO بود.

آنها تأثیر تغییرات آب و هوایی را بر زئوپلانکتون ها، یک گروه فراوان و بسیار متنوع از حیوانات میکروسکوپی که حدود 40 درصد از زیست توده دریایی جهان را تشکیل می دهند، مدل کردند.

زئوپلانکتون ها پیوند اولیه بین فیتوپلانکتون – که نور خورشید و مواد مغذی را مانند گیاهان روی زمین به انرژی تبدیل می کند – و ماهی ها هستند. زئوپلانکتون ها شامل گروه هایی مانند کریل قطب جنوب – منبع غذایی اصلی نهنگ ها – و حتی چتر دریایی است.

دکتر هنگان گفت: «علیرغم فراوانی، تنوع و اهمیت حیاتی آنها در انتقال انرژی از فیتوپلانکتون به ماهی، دانش در مورد آنچه که ترکیب جوامع زئوپلانکتون را در سراسر اقیانوس‌های جهان شکل می‌دهد نسبتاً محدود است.

این یک چالش است، زیرا اگر زئوپلانکتون‌ها تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گیرند، این می‌تواند پیامدهای مهمی برای توانایی اقیانوس در جداسازی انتشار کربن و بهره‌وری شیلات داشته باشد.»

تیم تحقیقاتی از یک مدل اکوسیستم دریایی جهانی برای بررسی تأثیر تغییرات آب و هوایی بر گروه‌های زئوپلانکتون‌های اصلی، از زئوپلانکتون‌های تک سلولی گرفته تا کریل و تا چتر دریایی استفاده کردند.

دکتر Heneghan گفت: «ما از این مدل برای پیش‌بینی تغییرات در جامعه زئوپلانکتون‌ها در واکنش به تغییرات آب و هوایی استفاده کردیم و سپس ارزیابی کردیم که چگونه این تغییرات می‌تواند بر کیفیت رژیم غذایی ماهی‌های کوچک – شکارچیان اولیه زئوپلانکتون‌ها فراتر از خود زئوپلانکتون‌ها تأثیر بگذارد.»

ما متوجه شدیم که تغییرات آب و هوایی آینده باعث تغییر در ترکیب جوامع زئوپلانکتون در بیشتر اقیانوس‌های جهان می‌شود.

محققان دریافتند که جوامع زئوپلانکتون در آینده به طور فزاینده‌ای تحت سلطه گروه‌های گوشت‌خوار، مانند چئوگنات‌ها، و گروه‌های ژلاتینی مانند سالپ‌ها و لاروها قرار خواهند گرفت، که این امر به قیمت جانوران همه‌چیزخوار سخت‌پوستانی کوچک مانند کریل و غلاف‌های قاره‌ای خواهد بود.

دکتر Heneghan گفت: «در اقیانوس‌ها، انرژی از پلانکتون‌های میکروسکوپی به ماهی‌ها و نهنگ‌ها توسط شکارچیان مبتنی بر اندازه منتقل می‌شود – چیزهای بزرگ که چیزهای کوچک را می‌خورند.»

مانند نهنگ‌های آبی که کریل می‌خورند، سالپ‌های ژلاتینی و لاروها طعمه‌هایی را میلیون‌ها برابر کوچک‌تر از خودشان می‌خورند، به این معنی که بر خلاف سایر زئوپلانکتون‌های بزرگ‌تر که توسط ماهی‌ها خورده می‌شوند، می‌توانند مستقیماً به فیتوپلانکتون‌های کوچک‌تر برای غذا دسترسی داشته باشند.

در نتیجه، سالپ ها و لاروها میانبر موثری برای انتقال انرژی از فیتوپلانکتون های کوچک غالب به ماهی فراهم می کنند.

دکتر هنگان گفت: «این میانبر تا حدودی افزایش تعداد مراحل از فیتوپلانکتون به ماهی را از فیتوپلانکتون در حال کوچک شدن و افزایش زئوپلانکتون‌های گوشتخوار جبران می‌کند.»

اما، هزینه‌ای دارد: این گروه‌ها ژلاتینی هستند و حدود پنج درصد کربن موجود در زئوپلانکتون‌های همه‌چیزخوار مانند کریل و غلاف غلاف دارند.

از نظر تغذیه، این مانند جایگزینی استیک دنده ای با یک کاسه ژله است.

در نتیجه، مدل ما پیش‌بینی می‌کند که کیفیت رژیم غذایی ماهی‌های کوچک می‌تواند در مناطق وسیعی از اقیانوس‌های جهان کاهش یابد، که این کاهش زیست توده ماهی ناشی از تغییرات آب و هوایی را تا 10 درصد تشدید می‌کند.»

دکتر Heneghan گفت که تغییر به سمت رژیم غذایی ماهی های ژلاتینی بیشتر در طول موج گرمای دریایی اخیر در شمال اقیانوس آرام، که معمولا “بلب” نامیده می شود، مشاهده شده است.

او گفت: «دماهای بالاتر باعث کاهش تولید فیتوپلانکتون‌ها شد که به نوبه خود باعث کاهش شیوع کریل‌های متراکم کربن شد که با زئوپلانکتون‌های ژلاتینی جایگزین شدند.»

در نتیجه، ماهی‌های کوچک در منطقه به رژیم‌های غذایی ژلاتینی‌تری روی آوردند که باعث کاهش وزن و فراوانی آنها شد.

نتایج مدل ما نشان می‌دهد که تغییر به سمت رژیم‌های ژلاتینی بیشتر برای ماهی‌های کوچک می‌تواند در آینده تحت گرم شدن اقیانوس‌ها رایج‌تر شود.

برای جوامع بشری، این می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای در سطح جهانی داشته باشد، زیرا طبق گفته سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل، شیلات یک سرویس اکوسیستمی کلیدی به ارزش 150 میلیارد دلار در سال است و بیش از 20 درصد از پروتئین حیوانی را برای 3.3 تامین می‌کند. میلیارد نفر و حمایت از 60 میلیون معیشت.”

تیم تحقیقاتی شامل دکتر هنگان، دکتر جیسون اورت، پروفسور جولیا بلانچارد، پاتریک سایکس و پروفسور آنتونی ریچاردسون بود.

آب و هوا آب و هوا آب و هوا آب و هوا آب و هوا آب و هوا آب و هوا

همراهان گرامی؛ سپاس از حمایت ها و همراهی همیشگی شما

ضمن تبریک سال نو؛ برای بهبود مطالب و آرشیو سایت تا تاریخ 13 فروردین 1402 سایت به روز نخواهد شد.

باعث شادیمان خواهد بود با نظرات و همراهی خود ما را در بهبود مطالب سایت و خدمت رسانی یاری نمایید.

گروه GeOnline

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور به نقل از پاج، مدیرکل دفتر امور مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در حاشیه ششمین جشنواره ملی روز جنگلبان و خانواده شهدای منابع طبیعی با بیان این مطلب به خبرنگار ما گفت: براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده در این طرح ۵ ساله، هر سال باید ۱۰۰ هزار هکتار دیمزارهای کم‌بازده به کشت گونه‌های مرتعی تبدیل شود.

ترحم بهزاد اظهار داشت: در این طرح همچنین اجرای یک میلیون هکتار عملیات بیولوژیک و یک میلیون و ۲۵۰ هزار هکتار عملیات بیومکانیک برنامه‌ریزی شده است.

وی ادامه داد: دو میلیون و ۴۵۰ هزار هکتار حفاظت و قرق و ۵۰ میلیون هکتار مدیریت چرا برای تامین نهاده نیز در این طرح هدفگذاری کرده‌ایم.

بهزاد گفت: در راستای تامین نهاده بذر برای احیا و اصلاح مراتع، بازسازی ایستگاه‌های تولید بذر را هم لحاظ کرده‌ایم.

وی افزایش حدود ۷.۶ میلیون تن تولید علوفه مرتعی را از مزیت‌های اجرای طرح تحول و احیای پوشش گیاهی و تولید علوفه مرتعی عنوان کرد.

مدیرکل دفتر امور مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور افزود: حفظ ذخایر ژنتیکی، تغذیه آب‌های زیرزمینی و جلوگیری از فرسایش خاک را از دیگر مزیت‌های اجرای این طرح برشمرد.

وی درباره اعتبارات بخش مرتع نیز اظهار داشت: در قانون بودجه ۱۴۰۱ مبلغ ۲۷ میلیارد تومان برای مراتع کشور پیش‌بینی شده است که از این میزان تنها یک میلیارد تومان پرداخت شده است.

بهزاد گفت: طرح تحول و احیای پوشش گیاهی و تولید علوفه مرتعی با توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های متوالی در کشور که منجر به کاهش تولید علوفه شده برای تامین نهاده دامی توسط سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری تدوین و برای بررسی دولت ارسال شده است.

مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در راستای مصوبات سومین نشست کارگروه ملی مقابله با بیابان‌زایی، به نقش برجسته بخش گردشگری و میراث فرهنگی جهت مقابله با تخریب سرزمین به عنوان مسئولیت اجتماعی اشاره کرد و گفت: کارگروه ملی مقابله با بیابان‌زایی از ظرفیت بسیار مؤثری جهت تسهیل اجرای سیاست‌های گردشگری پایدار در کشور برخوردار است.

 به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان منابع طبیعی، دکتر وحید جعفریان روز یکشنبه در نشست کارشناسی هم‌افزایی با معاونت گردشگری وزارت گردشگری، صنایع دستی و میراث فرهنگی با ارائه گزارشی از سیاست ها و برنامه های مقابله با بیابان زایی و اقدامات انجام شده در سطح ملی و نیز چارچوب تدوین آیین نامه دبیرخانه کارگروه ملی، آن را به عنوان یکی از زیر مکانیزم‌های کارآمد بر توسعه همکاری دو طرف برشمرد.

در ادامه مدیر کل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، تصویب آیین‌نامه طبیعت گردی و طرح‌های معیشت جایگزین وزارت گردشگری را از زمینه‌های مهم هم‌افزایی دو دستگاه قلمداد کرد.

دکتر فاطمی اصلاح آئین نامه «آفرود و سافاری»، برگزاری کارگاه‌های آموزشی در بحث بوم‌ گردی، حفاظت قرق گاه‌ها، معرفی پروژه‌های گردشگری و اجرای پروژه‌های توسعه‌ای نوآورانه در مناطق بیابانی، ایجاد موزه‌های معرفی کویر و بیابان در کمپ‌های گردشگر ی را از جمله برنامه‌ها و اقدامات مهم معاونت گرد شگری دانست و اجرای پروژه‌های مشارکتی منابع طبیعی با همکاری گردشگری و نیز شناسایی و ثبت میراث طبیعی کشور را از کارهای قابل انعکاس در اهداف ملی ایران بدون تخریب سرزمین برشمرد.

این نشست که با حضور دکتر فاطمی و جمعی از مدیران و کارشناسان معاونت گر دشگری و همچنین مدیران و نمایندگان دفاتر امور بیابان، استعدادیابی، ترویج، روابط عمومی و امور بین الملل، جنگل و شورایعالی سازمان برگزار شد، تهدیدهای موجود بر برخی از میراث طبیعی کشور از جمله ریگ زرین در اردکان یزد مورد بحث و گفت و گو قرار گرفت.
بر اساس ایبن گزارش،  مقرر شد این نشست دوجانبه ادامه یافته و همکاری بخش‌های منابع طبیعی، گرد شگری و محیط زیست به ویژه در سطح استانی تقویت و بازتاب دیدگاه‌ها به سطوح تصمیم‌ گیری کلان مدیریتی در دستور کار قرار گیرد.

معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: برای ارتقاء مشارکت مردمی و توانمندسازی مردم در منابع طبیعی باید به صورت علمی حرکت کرد تا به درآمدزایی منتج شود زیرا توانمند شدن مردم به نفع همه است.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان منابع طبیعی، نقی شعبانیان امروز- سه شنبه – در بازدید از نهالستان های چاه صحاری در بندر خمیر و نهالستان باغو در بندرعباس خاطر نشان کرد: ظرفیت های خوبی در نهالستان های استان هرمزگان وجود دارد و بیشتر در قالب جنگلداری اجتماعی و بخش خصوصی مدیریت می شود و با توجه به پتانسيل موجود در منطقه می توان سطح تولید نهال را در این منطقه گرمسیری افزایش داد.
او افزود: در حال حاضر نهالستان چاه صحاری برای ۵۰ نفر ایجاد شغل کرده است و امید است در آینده اشتغال بیشتری را از محل نهالستان ها و جنگل‌کاری ها شاهد باشیم. 

صندوق توسعه منابع طبیعی؛ حامی تولید نهال در هرمزگان
در این بازدید مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان گفت: ظرفیت تولید نهال در نهالستان به صورت پایلوت سالانه بالغ بر یک میلیون نهال می باشد.

سیدمحمدنور موسوی با اشاره به فعالیت‌های صندوق توسعه منابع طبیعی هرمزگان افزود: این صندوق با دارا بودن ظرفیت‌های متعدد در حوزه های تولید نهال و راه اندازی تعاونی های منابع طبیعی تاکنون تسهیلات بالای ۳۰میلیارد به بخش خصوصی و دولتی پرداخت نموده است.

موسوی همچنین گفت: وجود ۱۲۰هکتار عرصه منابع طبیعی در مرکز استان هرمزگان ظرفیت قابل توجه ای برای تولید و ذخیره ژنتیکی انواع بذر است که می تواند در تولید و کاشت یک میلیارد اصله نهال در کشور تاثیرگذار باشد.
بر اساس این گزارش، رئیس مرکز جنگل های خارج از شمال، کارشناس ارشد این مرکز و مدیر کل منابع طبیعی استان هرمزگان، در بازدید از نهالستان ها دکتر شعبانیان معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی را همراهی کردند.

توانمندسازی – توانمندسازی – توانمندسازی – توانمندسازی – توانمندسازی – توانمندسازی