بازآفرینی شهری چیست؟

بازآفرینی شهری نگرش و اقداماتی جامع و یکپارچه برای حل مشکلات شهری منطقه‌ی هدف عملیات است که در نهایت به یک پیشرفت پایداری اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و محیطی خواهد انجامید.

بازآفرینی شهری نگرش و اقداماتی جامع و یکپارچه برای حل مشکلات شهری منطقه‌ی هدف عملیات است که در نهایت به یک پیشرفت پایداری اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و محیطی خواهد انجامید.

این تعریف حاوی تمام ویژگی‌های اساسی بازآفرینی شهری است؛ همان‌طور که لیچفلد نیاز به «فهم بهتری از فرآیند انحطاط» و همچنین داشتن «یک توافق بر روی آنچه باید به دست آید و چگونگی تلاش برای رسیدن به آن» را ضروری اعلام کرده است. همچنین تعریف فوق، در راستای نظرات هوسنر است که با تأکید بر ضعف‌های اساسی گرایشات گذشته، آن‌ها را «کوتاه مدت، جدا از هم، فاقد عمومیت و پروژه محور» می‌نامد و اعتقاد دارد گرایشات گذشته، هیچ چارچوب استراتژیک و یکپارچه‌ای برای توسعه‌ی مناسب تمام شهر ارائه نمی‌دهند؛

این تعریف همچنین پاسخگوی فراخوان دانیسنبه اندیشیدن در خصوص رفع مشکلات از طریق راه‌های هماهنگ و همین‌طور تمرکز بر مناطق کانونی اصلی مشکلات است.

«بازآفرینی شهری» گامی فراتر از مقاصد، آرزوها و دستاوردهای «نوسازی شهری»، «توسعه‌ی شهری» و «باز زنده‌سازی شهری» است؛ فراتر از «نوسازی شهری» که کاچ از آن به عنوان «فرآیند تغییرات کالبدی بنیادین» نام می‌برد و فراتر از «توسعه‌ی شهری» (یا توسعه مجدد) که دارای اهداف کلی و به طور کامل تعریف نشده است؛ و همین‌طور فراتر از «باز زنده‌سازی» (یا توانمندسازی) که با وجود اشاره‌اش مبنی بر لزوم انجام اقدامات، در تعیین یک روش برای دست‌یابی به آن ناتوان می‌ماند.

علاوه بر اینها، بازآفرینی شهری بر این مطلب تأکید دارد که طرح و اجرای هرگونه روش برای مقابله با مشکلات شهرهای بزرگ و کوچک، باید دارای اهداف بلندمرتبه و راهبردی باشد.

با جمع‌آوری شواهد به دست آمده از تاریخ تحولات و سیاست‌های شهری، و توجه به نکاتی که در بندهای پیشین بدان‌ها اشاره شد، امکان شناخت مراحل توسعه‌ی نظری و عملیِ آنچه که ما اکنون بازآفرینی شهری می‌نامیم، میسر می‌شود. با اساس قراردادن تحقیقات استور (1989) و لیچفلد (1992) می‌توان به بعضی از تحولات عمده‌ی رخ‌داده در دیدگاه‌ها، محتویات، سیاست‌های شهری و روند عملی آن‌ها، از دهه‌ی 1950 تا به امروز پی برد.

اصول بازآفرینی شهریبراساس تعریفی که در قسمت قبلی ارائه شد، می‌توان اصول و مبانی بازآفرینی شهری که منعکس کننده‌ی چالش‌های تغییرات شهری و نتایج آن باشد را معرفی کرد. بازآفرینی شهری باید:
-مبتنی بر یک تحلیل کامل از منطقه‌ی شهری مورد نظر بوده و در پی اصلاح چندجانبه بافت کالبدی، ساختار اجتماعی، پایه‌‌های اقتصادی و شرایط محیطی آن منطقه باشد؛

– تا حد ممکن در جهت رسیدن به اصلاح چندجانبه، از یک استراتژی جامع و کامل استفاده کند و با راه‌حل‌های دقیق، منظم و علمی با مشکلات روبه‌رو شود؛

– اطمینان حاصل شود که استراتژی و برنامه‌های اجرایی طرح شده، در مسیر اهداف توسعه‌ی پایدار قرار دارند؛
– دارای اهداف عملیاتی واضح و مشخص، قابل بسط به مکان‌های مختلف و دارای کیفیت مطلوب باشد؛
– از منابع طبیعی، اقتصادی، انسانی و غیره، مانند زمین و ویژگی‌های موجود محیط مصنوع بهترین استفاده‌ی ممکن را کند.

– این یقین حاصل شود که مشارکت حداکثری ممکن و همراهی تمامی ذی‌نفعان، برای دستیابی به منافع مشروع آنان در بازآفرینی منطقه شهری به دست آمده است؛ این امر به واسطه‌ی برنامه‌ی مشارکتی و روش‌های دیگر به دست می‌آید؛

– بر اهمیت سنجش میزان پیشرفت اجرایی راهبرد اجرا شده، از طریق رصد میزان اهداف محقق شده و نظارت بر تغییرات بنیادین حاصل از طرح تأثیرات نیروهای خارجی و داخلی تحمیلی بر منطقه‌ی شهری وقوف حاصل شود؛

– امکان تجدیدنظر برخی برنامه‌های تصویب شده‌‌ی اولیه، در مرحله‌ی اجرا و در پی برخی تغییرات و رخدادهای پیش‌بینی نشده در نظر گرفته شود؛

– پذیرای این حقیقت باشد که بخش‌های مختلف یک استراتژی، با سرعت‌های مختلف به نتیجه خواهند رسید و ممکن است برای ایجاد توازن منطقی میان اهداف مختلف یک برنامه‌ی بازآفرینی شهری و به منظور دست‌یابی به تمام اهداف استراتژیک آن، در نحوه‌ی مدیریت منابع و یا تدارک منابع اضافی به بازنگری نیاز باشد.

اصول بالا را می‌توان پایه و اساس تعریف ارائه شده از بازآفرینی شهری در نظر گرفت. گذشته از این اصول، مورد مهم دیگر، نیاز به شناخت و پذیرش یگانگی مکان است. رابسون این مورد را با عبارت «یگانگی چگونه رخدادن امور در یک مکان خاص» توضیح می‌دهد . مورد مهم دیگر این حقیقت است که برای هرگونه مدل‌سازی برای بازآفرینی شهری باید شرایط خاص مکانی محل عملیات را مورد توجه قرار داد.

مورد اخیر، به طور غیرمستقیم نشان دهنده‌ی این موضوع است که یک طرح منحصر به فرد بازآفرینی شهری، باید به طور همزمان، شرایط و نیازهای شهر و منطقه‌ای که در آن قرار گرفته را در خود لحاظ کرده باشد و همچنین در جستجوی کاهش محرومیت اجتماعی و ارتقای ساختار اقتصادی مناطق شهری محروم باشد .

بالاتر و فراتر از شرایط ذکر شده، حصول این اطمینان است که مناطق شهری بازآفرینی شده نقش مثبتی در مسیر اعتلای اقتصاد ملی و در دست‌یابی به دیگر اهداف محیطی و اجتماعی کلان خواهند داشت. در گذشته، عده‌ای مناطق شهری نابسامان و به طور خاص محلات میانی پیرامون مرکز شهر را به عنوان مانعی بزرگ بر سر توفیقات کلان منطقه‌ای و حتی ملی معرفی کردند و پیشنهاد در نظر نگرفتن آن‌ها را مطرح کردند. واضح است که واکنش این چنینی، در بهترین حالت ناشی از اهمال تلقی خواهد شد.

گذشته از این، ارزیابی‌های بیشتر امروزی، در نظر نگرفتن محلات میانی پیرامون مرکز شهر را، با این استدلال که آن‌ها نقش چندانی در کامیابی و یا عدم کامیابی منطقه‌ای و ملی ندارند، نادرست می‌داند.

استگمان در این باره می‌نویسد: «تراژدی محلات میانی پیرامون مرکز شهر، همه را تحت تأثیر قرار می‌‌دهد» و «کارکرد کلی یک کلان شهر به طور ارگانیک، به نحوه‌ی کارکرد مناطق مرکزی آن وابسته است؛ زیرا مشکلات شهری همیشه از هسته مرکزی شهرها آغاز می‌شود و مثل حلقه‌های حاصل از برخورد یک شی بر سطح آب به مناطق دورتر می‌رسند».

در واقع آنچه استگمان و دیگران بدان اشاره می‌کنند این است که مسائل شهری و حصول اطمینان از کارآیی بازآفرینی یک منطقه‌ی شهری، برای گستره‌ی وسیعی از ذی‌نفعان و نقش‌آفرینان، از ساکنین گرفته تا مسئولان شهری و مرکزی، مالکین و سرمایه‌گذاران، فعالان اقتصادی و سازمان‌های محیط زیست در تمامی سطوح از جهانی تا ملی اهمیت اساسی دارد.

از نظریه تا عملدر این بخش، چندی از مهم ترین نظریه‌های بازآفرینی شهری که روند عملی را پیشنهاد می‌کنند، ارائه خواهد شد. در این مسیر، دو مشکل رخ می‌نماید. یک مشکل فقدان یک نظریه جامع و مانع که از طرف همه کس پذیرفته شده و توانایی شرح موضوعات مرتبط با ظهور و نتایج تغییرات شهری را داشته باشد، و دیگری وجود دیدگاه‌های متفاوت نسبت به کلیات بازآفرینی شهری است.

اکثر تفسیرها نسبت به فرایند تغییرات شهری، با تحلیل از یک عامل منحصر به فرد آغاز شده و سپس تلاش می‌شود به جای پرداختن به عوامل ریشه‌ای، نتایج به دست آمده تعمیم داده شود. نتیجه‌ی این مسیر این است که اکثر نظریه‌ها در مورد تغییرات شهری یک بینش جزئی و بخشی به یک فرایند پیچیده را ارائه می‌کند.

یک موضوع دیگر که باید مورد توجه قرار گیرد، لزوم تمایز میان «نظریه‌ی بازآفرینی شهری» و «نقش نظریه (یا نظریات) در بازآفرینی شهری» است. در حالی که هر دو جنبه یاد شده ارزشمند هستند، بحث حاضر بر بخش اول متمرکز می‌شود.

بازآفرینی شهری در ذات خود یک فعالیت مداخله‌گرایانه است. زمانی که به شکل سنتی انواع مداخله‌ها اعمال شدند، پذیرش یک مداخله‌ی جدید برای دوری از اشتباهات و ناکامی‌های اقتصادی گذشته، به طور روزافزون مطلوب همگان قرار می‌گیرد. با این وجود به نظر می‌رسد که تنها مقبولیت، در غیاب نهادها و سازمان‌های ضروری، نمی‌تواند چنین عملیاتی را آغاز کرده و به پیش ببرد.

ایجاد این گونه سازمان‌ها، ساختار اساسی مورد نیاز را برای تعیین هدف یا اهداف اصلی فراهم کرده و برای بسیج تلاش‌های جمعی به جهت مدیریت کامل تغییرات زمینه‌چینی می‌کند.

اولین گام برای شرح و درک ضرورت ایجاد یک چارچوب کاری، که در آن اشکال جدید تلاش‌های جمعی قابلیت اجرا و توسعه داشته باشند، توسط پیروان «مکتب کنترل» برداشته شد. این نظریه بر مبانی “رژیم‌های متوالی در کنار هم قرار گرفته” شکل گرفته است که «هر رژیم نیروی کنترلی خود را ایجاد می‌کند» .

بنابراین، جدای از حذف قوانین از طریق کاهش در دامنه فعالیت دولت، واقعیت این است که الگوهای جدیدی از روابط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پدیدار شده است. این اشکال جدید مداخله و کنترل در پاسخ به چالش‌های غیرمنتظره پدید آمده است. در این رژیم‌های تغییریافته، نقش‌آفرینان در زمینه‌ی مدیریت و بازآفرینی شهری، باید برای ایجاد روش‌های نو برای دست‌یابی به اجماع تلاش کنند.

همان‌طور که هارلی عنوان می‌کند، یکی از مهم‌ترین بخش‌های بسیج تلاش‌های جمعی، تلاش برای ایجاد گفتمان‌های متنوع است؛ تنوع گفتمان “نه فقط در مورد محتویات، بلکه درباره‌ی فرایندهایی که مردم بتوانند بعد از سپری شدن آنها، درباره‌ی نگرانی‌های خود بحث کنند.”

اساساً نظریه‌ی بازآفرینی شهری، به حرکت سازمانی در زمینه‌ی مدیریت تغییرات شهری علاقه‌مند است. به هر حال، این ابعاد سازمانی و نهادی نظریه‌ی بازآفرینی شهری هم، نمایان‌گر تعدادی از خصوصیات مهم، برای تعریف نقش‌ها، محتویات و چگونگی عملکرد بازآفرینی شهری می‌باشد.

با وجود اینکه مشخص است که حوزه‌ی عملکردی بازآفرینی شهری، بیشتر در عمل قرار می‌گیرد تا در نظریه، اما همواره این انتظار وجود دارد که مشابهت بسیاری بین نتیجه در نظریه و نتیجه در عمل، وجود داشته باشد. با خلاصه کردن این سخنان، می‌تواند به بازآفرینی از این زوایا نگریست:
-به عنوان فعالیتی مداخله‌گرایانه؛
– به عنوان فعالیتی که بخش‌های مختلف از دولتی گرفته تا خصوصی و مردمی را درگیر می‌کند؛
– به عنوان فعالیتی که توانایی اعمال تغییرات اساسی را در ساختار سازمانی خود داشته باشد، تا بتواند در مقابل تغییرات اقتصادی، اجتماعی، محیطی و سیاسی واکنش نشان دهد؛

– به عنوان روشی برای بسیج تلاش‌های جمعی و زمینه‌سازی برای توافق بر روی راه‌حل‌های مناسب؛
– به عنوان روشی برای تعیین سیاست‌ها و فعالیت‌های طراحی شده به قصدِ بهبودِ شرایط مناطق شهری، و توسعه‌ی ساختارهای سازمانی لازم برای پشتیبانی به جهت نیل به اهداف تعریف شده.

این خصوصیات و ویژگی‌ها، بازتاب بحث‌های پیشین‌اند و در مورد نقش و نحوه‌ی عملکرد بازآفرینی بحث می‌کنند.
اما جزء اصلی دیگر نظریه‌ی بازآفرینی شهری، عملکرد نظام شهری است. نظام شهری به عنوان یک کُل و به عنوان یک روند اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی، که محتویات بازآفرینی شهری را تعیین می‌کند. رابسون چهار جزء اصلی عوامل دخیل در وقوع تغییرات شهری را شناسایی کرده است:

-تجدید ساختار صنعتی؛ با تأکید بر بیشترین بازگشت ممکن به وضع گذشته؛
– محدودیت‌ها، شامل میزان در دسترس بودن زمین و بناها؛
– خوش منظری واقعی یا ذهنی مناطق شهری؛
– و ترکیب اجتماعی مناطق شهری.
شناخت این اجزاء، به تعریف محتوای بازآفرینی شهری یاری خواهد رساند. این ارزیابی و شناخت، نیاز به ملاحظه‌ی تمام مسیرهایی دارد که در آن‌ها عناصر گوناگون درگیر در روند بازآفرینی شهری بتوانند به هم پیوندند تا این اطمینان پدید آید که همه اقدامات حمایت‌گر خواهند بود.

یکی شدن و به هم پیوستن [عناصر گوناگون دخیل] خصوصیت محوری بازآفرینی شهری است و این خصوصیت باعث درک تفاوت میان بازآفرینی شهری و تلاش‌های جزئی گذشته در مدیریت تغییر در مناطق شهری می‌شود. با وجود اینکه نمی‌خواهیم پیش‌داوری کرده و فعالیت‌های بخشی و فردی را نامناسب تلقی کنیم، اما به خودی خود واضح است که از این گونه راه‌حل‌های غیرجامع، نمی‌توان انتظار داشت که دغدغه‌ی لحاظ کردن و حل دامنه‌ی وسیعی از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و محیطی مناطق شهری را داشته باشند.

تهیه و ارائه‌ی یک راه‌حل جامع و یکپارچه [به هم پیوسته از عناصر گوناگون] برای رودرویی با چالش‌های پیش‌روی بازآفرینی شهری، عملی دشوار بوده، ولی در عین حال تلاش در مسیر دست‌یابی به آن ارزش بسیار دارد.

این مورد نشان می‌‌دهد که عنصر نهایی نظریه‌ی بازآفرینی شهری، «فرایند راهبردی» یا با واژگان هیکلینگ «مدیریت تصمیمات با اجرای روش‌های راهبردی» می‌باشد با پذیرش وجود حوزه‌ی وسیعی از موضوعات مرتبط با مدیریت تغییرات شهری، و توافق با این نظر که بسیاری از فعالیت‌های منحصر به فرد دارای دامنه محدود و حاوی راه‌حل‌های کوتاه مدت و نادیرپا هستند، پس اجرای بازآفرینی شهری، طبق یک «دستور کار راهبردی» اهمیت اساسی پیدا می‌کند.

یک نظام برای مدیریت راهبردی بازآفرینی شهری باید نیازهای زیر را رفع کند:
-ترسیم واضح و شفاف نتایج مورد انتظار؛
– ارائه‌ی یک خط‌مشی که توانایی برنامه‌ریزی و اجرای اهداف از قبل معلوم شده را داشته باشد؛
– ایجاد ارتباط میان نظام‌های سیاست‌گذاری مرتبط و حفظ آن؛

– تعریف مسئولیت‌های هر یک از نقش آفرینان و سازمان‌های مرتبط با عملیات بازآفرینی،
– ایجاد احساس عمومی مبنی بر مشترک بودن اهداف و عمل‌کرد مشارکتی.

چرا باید برای بازآفرینی مناطق شهری تلاش کرد؟در طول سالیان، درباره‌ی خاستگاه‌ها و دلایل رخداد مشکلات شهری توضیحات مختلفی داده شده است؛ برخی از این توضیحات بر تأثیر یک واقعه و یا یک سیاست‌گذاری خاص تاکید دارند، اما اکثراً دارای تحلیل‌های چند بعدی هستند. به علاوه غیرمعمول است که نتایج مراحل تغییرات شهری تنها از یک بعد نگریسته شود. بیشتر چالش‌ها و مشکلات شهری دامن‌گیر اقشار مختلف جامعه از مسئولین گرفته تا ساکنین، آژانس‌های مرتبط و نهادهای تجاری خصوصی می‌شود.

منبع مطلب

10 پارک ملی مطرح از 63 پارک ملی آمریکا؛ ایالات متحده آمریکا خوش شانس است که مکان های بسیار زیبایی برای بازدید دارد، با پارک های ملی باشکوه و محبوب که در لیست اصلی اکثر مسافران قرار دارند. چه در حال لذت بردن از سواحل ساحل شرقی باشید، چه در حال سفر در امتداد ساحل باشکوه غربی یا پیاده روی در صخره های باشکوه، فرصت های کافی برای گشت و گذار در فضای باز در یکی از این پارک های دیدنی وجود دارد. همه پارک‌های ملی(در مجموع 63 پارک) تنوع خارق‌العاده‌ای از محیط‌های طبیعی بکر را نشان می‌دهند و رتبه‌بندی آنها ناعادلانه خواهد بود، زیرا همه آنها تجربیات متفاوتی را ارائه می‌دهند.

از زمانی که خدمات پارک ملی ایالات متحده (NPS) در سال 1904 شروع به ثبت سوابق کرد، مناظر کوهستانی، بیابان های ساحلی و هکتارهای بیابانی مرتفع آن بیش از 15 میلیارد بازدید را به ثبت رسانده است. اگرچه گردشگری جهانی در نتیجه تعطیلی COVID-19 سقوط کرد ، سال 2021 شاهد ازدحام جمعیت در برخی از معروف ترین پارک ها بود. پارک ملی گریت اسموکی که در مرز بین کارولینای شمالی و تنسی قرار دارد ، 14 میلیون بازدید تفریحی را پشت سر گذاشته است. بیش از 5 میلیون نفر از سازندهای ماسه سنگی خیره کننده پارک ملی Zion یوتا استفاده کردند .

بازدیدکنندگان به وسعت و تنوع ” بهترین ایده آمریکا ” جذب می شوند. از دریا تا دریای درخشان (و همچنین در وحشی آلاسکا و هاوایی)، 85 میلیون هکتار NPS شامل 85000 مایل رودخانه و نهر است. 7035 مایل مربع از مخازن، دریاچه ها یا اقیانوس. بیش از 43000 مایل خط ساحلی؛ و بیش از 18000 مایل مسیرهای پیاده روی. 

این 10 پارک، فوق ستاره‌های سیستم هستند، اما فقط نگاهی اجمالی به تنوع موجود در 423 واحد پارک (از جمله 63 پارک ملی) NPS دارند.

چاک سامز، مدیر NPS گفت: «این شگفت‌انگیز است که می‌بینیم این همه آمریکایی به یافتن آرامش و الهام در این مکان‌های باورنکردنی در طول سال دوم همه‌گیری ادامه می‌دهند . ما خوشحالیم که بازدیدکنندگان زیادی را می بینیم که به پارک های نمادین مانند یلوستون و یوسمیت باز می گردند، اما صدها مورد دیگر وجود دارد که باید در لیست سطل همه باشد. هر تجربه‌ای که در سال 2022 به دنبال آن هستید، پارک‌های ملی اینجا هستند تا کشف کنید.

10- پارک ملی یخچال

“Crown of the Continent” نام مستعار مناسبی برای این پارک است که برخی از چشمگیرترین مناظر کوهستانی در آمریکای شمالی را نشان می دهد. پارک ملی گلاسیر در مونتانا و پارک ملی دریاچه‌های واترتون در آلبرتا که از سال 1932 به‌عنوان اولین پارک صلح بین‌المللی جهان به هم پیوسته‌اند، سرزمین عجایب صخره‌ای، یخ، آب و چوب را به هم متصل می‌کنند.

Glacier، پارکی محبوب در شمال غربی مونتانا، نام خود را از یخچال‌های طبیعی و نیروهای یخبندان بسیاری گرفته است که توپوگرافی ناهموار آن را در طول دو میلیون سال شکل داده‌اند. در حالی که این پارک هنوز خانه بیش از دوازده یخچال است، دره‌های U شکل عظیم و قله‌های گرانیتی حجیم که توسط جریان‌های یخی قدیمی تراشیده شده‌اند، بسیار چشمگیرتر هستند.

در سال 2021، 3 میلیون نفر برای دیدن توده‌های یخی خیره‌کننده (اما در حال کوچک شدن) آمدند که نام پارک ملی یخچال طبیعی مونتانا را به خود اختصاص داده است. جاده رفتن به خورشید پارک، با پیچ های پرپیچ و خم و مناظر کوهستانی تماشایی، یکی از خیره کننده ترین مسیرهای رانندگی در جهان است.

نمی توان تجربیات را از دست داد

هیچ کس بدون رانندگی حداقل بخشی از جاده Going-to-the-Sun پارک را ترک نمی کند. این مسیر 50 مایلی که در طول رکود بزرگ توسط کارگران سپاه حفاظت غیرنظامی ساخته شد، می‌تواند به راحتی به عنوان یک ترن هوایی به بالا و بر فراز شکاف قاره‌ای تبدیل شود. چه از دریاچه مک دونالد در غرب شروع کنید و چه از دریاچه سنت مری در شرق، مطمئناً تا پایان کار دستان شما عرق خواهد کرد.

از جمله مکان‌های دیدنی در امتداد جاده Going-to-the-Sun، رود Avalanch با جنگل سرو باستانی شوکران، یک جابجایی عجیب به نام Loop، دیواره Weeping کنار جاده، و چشم‌انداز یخچال بزرگ جکسون است. The Continental Divide جاده را در گذرگاه لوگان به ارتفاع 6646 فوت می شکافد، جایی که مرکز بازدیدکنندگان و کتابفروشی از هوای سرد کوهستانی پناه می برند.

کجا بمانید

هتل ها

Lake McDonald Lodge: از اقامتگاهی به سبک کلبه کلبه سوئیسی در ساحل دریاچه لذت ببرید. رستوران ها، بار، فروشگاه عمومی، کشتی های دریایی دریاچه، اسب سواری.

St. Mary Lodge: کابین‌های روستایی و اتاق‌هایی به سبک متل را در انتهای شرقی جاده Going-to-the-Sun تجربه کنید. رستوران، بار، فروشگاه عمومی، پمپ بنزین.

مسافرخانه گاردن وال: این B&B در داخل خانه ای بازسازی شده ویکتوریایی در مرکز شهر Whitefish قرار گرفته است. صبحانه لذیذ، وعده های غذایی بعد از ظهر، نوشیدنی های عصرانه.

هتل شاهزاده ولز: این اقامتگاه پارک ملی تاریخی کانادا، چشم اندازهای خیره کننده ای از دریاچه ها و کوه ها ارائه می دهد. رستوران، سالن، فروشگاه هدیه، چای عصرانه

کمپینگ

یخچال: ۱۳ محل کمپ توسعه یافته را برای برپا کردن چادر پیدا کنید.

کارهای خارج از فصل

در تفرجگاه کوهستانی وایتفیش در سطح جهانی خارج از پارک، گردش‌های عالی برای اسکی یا اسنوبرد ایجاد کنید.

از دیگر فعالیت‌های زمستانی در و اطراف ماهی سفید می‌توان به سورتمه سواری با اسب، سوار بر برف، اسکی نوردیک، سورتمه سواری با سگ، دوچرخه‌سواری چاق در مسیرهای برفی و بالا رفتن از یخ اشاره کرد.

Glacier Adventure Guides in Whitefish، کفش‌های برفی با راهنما، اسکی روی کانتری، و کمپینگ زمستانی در داخل پارک ملی را ارائه می‌دهد.

CrownoftheContinent.net یک راهنمای آنلاین برای مکان‌ها و فعالیت‌هایی که بیشتر توسط مردم محلی در سراسر منطقه Crown of the Continent توصیه می‌شود، ارائه می‌کند.

9- پارک ملی ایندیانا Dunes

کمتر از یک ساعت رانندگی از شیکاگو، پارک ملی ایندیانا تپه‌ها یک زیستگاه حفاظت‌شده برای نزدیک به 1130 گیاه بومی در چشم‌اندازی از سواحل شنی دریاچه‌ها و تالاب‌ها است. این پارک در سال 2019 شصت و یکمین پارک ملی کشور شد.

پس از 53 سال فعالیت در ساحل ملی ایندیانا دونز، سواحل جنوبی دریاچه میشیگان به شصت و یکمین پارک ملی ایالات متحده تغییر نام داد. پانزده مایل سواحل نه تنها جای خود را به تپه‌های شنی و فوران‌های چشمگیر می‌دهد، بلکه باتلاق‌ها، تالاب‌ها، نخلستان‌های ساوانای بلوط سیاه و درختان قند افرا، و مزارع گل‌های وحشی که با فصل‌ها می‌آیند و می‌روند.

اجازه ندهید اندازه کوچک و نام اخیر ارتقا یافته آن شما را فریب دهد: تنوع زیستی پارک ملی ایندیانا دنز در بین 400 واحد خدمات پارک ملی رتبه هفتم را دارد – و جدیدترین پارک کشور تقریباً به اندازه کوه راشمور در سال بازدیدکننده دارد. در اینجا نحوه استفاده بهینه از سفر آورده شده است. چه چیزهایی این پارک را محبوب کرده است.

بر روی تپه های شنی قدم بزنید

پارک ملی ایندیانا دنز ، جایی که می توانید سه تپه بلند منطقه را پیدا کنید: کوه تام (192 فوت)، کوه هولدن (184 فوت) و کوه جکسون (176 فوت). مسیرهای 8، 9، و 10 مسلماً مسیرهای قطعی این منطقه هستند که فوران های تپه های شنی، “قبرستان درختان” و جنگل های کاج سفید بر فراز دریاچه میشیگان را به نمایش می گذارند. مسیر 8 کوتاه ترین مسیر برای رسیدن به قله هر تپه است که به عنوان چالش سه تپه شناخته می شود.

آب

اکثر بازدیدکنندگان سالانه این پارک برای شنا و ساحل می‌آیند. سواحل لیک ویو، کمیل، دانبار، و پورتر با پارکینگ‌های کوچک‌تر که در تابستان به سرعت پر می‌شوند، همگی با مسئولیت خودتان شنا می‌کنند. ساحل غربی (تنها منطقه ای که برای هر ماشین 6 دلار هزینه دارد) دوش و غریق غریق دارد. در هر روز ساحلی، از Portage Lakefront & Riverwalk دیدن کنید، غرفه ای چشمگیر و سازگار با محیط زیست با امکانات اولیه و دسترسی به آب.

گیاهان و جانوران را ببینید

بیش از هزار گونه گیاهی بومی و 370 گونه پرنده، این منطقه را به یکی از متنوع‌ترین مناطق خشکی در ایالات متحده تبدیل کرده است. . در ماه‌های گرم‌تر، مسیر 4.7 مایلی Cowles Bog Trail را ببینید—تنوع گیاهان در اینجا بسیار برجسته است و این منطقه به عنوان یک مکان دیدنی طبیعی ملی تعیین شده است. مسیر Tolleston Dunes، یکی دیگر از گزینه‌های خوب، 2.9 مایلی از ساوانای بلوط و تالاب‌ها به سمت کشور کاکتوس گلابی خاردار می‌پیچد.

نکاتی در طول سال

در ماه های گرم، زودتر بیایید. غیرعادی نیست که اتومبیل ها قبل از باز شدن در خارج از دروازه های ورودی صف بکشند. اکثر پارکینگ ها تا اواسط صبح پر می شوند، اگرچه ساحل غربی بندرت ظرفیت 600 فضای خود را پر می کند. ازدحام جمعیت با درجه حرارت کاهش می‌یابد و زمستان می‌تواند به این معنی باشد که با پرندگان و بیش‌سوارها تنها هستید. هنگام قدم زدن در ساحل خالی، قفسه یخ را تماشا کنید که داخل و خارج می شود. برای پاداش خارج از فصل، پارک ایالتی به طور منظم هزینه ورودی 12 دلاری خود را بالا می برد.

8. پارک ملی گراند تتون

قله های رشته کوه تتون، شاهانه و باشکوه، نزدیک به 7000 فوت بالاتر از کف دره وایومینگ اوج می گیرند و آنها را به یکی از بی نظیرترین پدیده های زمین شناسی در رشته کوه های راکی تبدیل می کند. دریاچه‌های جواهری پارک ملی گراند تتون، یخچال‌های طبیعی آبی و سفید و قله‌های گرانیتی برهنه، ۳.۹ میلیون بازدیدکننده را در سال ۲۰۲۱ جذب کردند.

پارک ملی گرند تتون با برخی از چشمگیرترین مناظر کشور، شامل قله های پوشیده از برف تماشایی است که نمای آن ها در دریاچه های آبدره مانند و رودخانه ای که به آرامی جریان دارد منعکس شده است. مهم نیست در چه فصلی، پارک مجموعه ای از مناظر، بوها، صداها و فعالیت های فضای باز را ارائه می دهد.

بدون هشدار زیاد، گرند تتون ها تقریباً مستقیماً از دره جکسون هول 7000 فوت بالا می روند. قله های گرانیتی دندانه دار این محدوده به قدری متناسب هستند که به نظر می رسد زاییده تخیل یک هنرمند منظره باشد تا مادر طبیعت. این کوه‌ها که توسط تله‌گذاران فرانسوی زبانی که در اوایل قرن نوزدهم به این منطقه سفر کردند، نام‌گذاری شده‌اند، جوان‌ترین کوه‌های کوه‌های راکی ​​و مطمئناً زیباترین هستند، نماهای زیبای آن‌ها در شش دریاچه و رودخانه پرپیچ‌وخم مار در امتداد لبه شرقی آن‌ها منعکس شده‌اند.

دلایل محبوبیت این پارک

گوشه جنوب شرقی پارک دارای برخی از بهترین منظره های حیات وحش است. بیش‌تر، سمورها و گوزن‌ها تعدادی از موجوداتی هستند که در اطراف فرود شواباکر در رودخانه مار یافت می‌شوند. گاومیش کوهان دار امریکایی، بز کوهی و گوزن از جمله حیواناتی هستند که در منطقه پوشیده از درمنه در سمت شمالی رودخانه گروس ونتر رفت و آمد می کنند. آثار تاریخی نیز وجود دارد، مانند انبارهای مورمون های فتوژنیک و کلیسای بزرگ تبدیل به کلبه چوبی در منطقه تاریخی فری Menors.

کجا بمانید

هتل ها

• Jenny Lake Lodge: شیک روستایی این اقامتگاه کلبه چوبی لوکس را در میان تتون ها توصیف می کند. رستوران لذیذ، صحبت های رنجر، موسیقی زنده، یوگا، کروکت، دوچرخه، تماشای ستارگان.

• دهکده خلیج کولتر: این کلبه چوبی و چادری مناسب برای خانواده در نزدیکی ساحل دریاچه جکسون قرار دارد. رستوران ها، مغازه ها، ورزش های آبی، اسب سواری. چادر زدن

• گراند تتون: اردوگاه های توسعه یافته را در خلیج کولتر، گروس ونتر، هدواترز، دریاچه جنی، نهر لیزارد، کوه سیگنال پیدا کنید.

7. پارک ملی آکادیا

یکی از محبوب‌ترین پارک‌های این کشور، آکادیا، از بخش ساحلی مین محافظت می‌کند، جایی که جنگل‌های شمالی برای دیدار با اقیانوس اطلس وحشی پایین می‌آیند. اولین پارک ملی در شرق رودخانه می سی سی پی در نیمی از جزیره کوه صحرا، با بخش های کوچک در جزایر کوچکتر و سرزمین اصلی گسترده شده است. برای نسل‌ها، اینجا مکانی بوده است که نیوانگلندی‌ها به طبیعت می‌گریزند و یاد می‌گیرند که بخش وحشی Down East را گرامی بدارند.

آکادیا به نام مهاجران فرانسوی که توسط بریتانیایی ها از اقیانوس اطلس کانادا رانده شدند، شرقی ترین پارک ملی کشور و یکی از اولین مکان هایی در ایالات متحده است که طلوع خورشید را هر روز می بیند.دریا و کوه در پارک ملی آکادیا در مین به هم می رسند. قسمت اعظم پارک در جزیره کویر کوه، مجموعه‌ای از پارک‌ها، املاک خصوصی و دهکده‌های کنار آب قرار دارد.

کجا بمانید

هتل ها

• هتل بزرگ بار هاربر به عنوان ماکت یک مسافرخانه تاریخی ساخته شده است.

• متل روستای بار هاربر با قیمتی مقرون به صرفه در فاصله کوتاهی تا موزه Abbe و فروشگاه‌ها قرار دارد، اما تنها یک مایل با ورودی پارک فاصله دارد.

چادر زدن

• این پارک شامل چندین محل کمپ (چوب سیاه، سی وال، اسکودیک وودز) است، اگرچه آنها به سرعت پر می شوند، به خصوص در هوای خوب. گزینه ای برای کمپینگ اسب (اصطبل های Wildwood) و چند مکان ابتدایی در Isle au Haut از طریق ثبت نام پیشرفته وجود دارد.

• این منطقه همچنین بسیاری از کمپ های خصوصی را ارائه می دهد.

6. پارک ملی یوسمیتی

جان مویر در کتاب محبوب خود در سال 1912، یوسمیت، نوشت: «همه به زیبایی و همچنین به نان، مکان‌هایی برای بازی و دعا نیاز دارند، جایی که طبیعت می‌تواند شفا دهد، تشویق کند و به جسم و روح به طور یکسان نیرو بدهد. هیچ معبدی که با دست انسان ساخته شده است نمی تواند با یوسمیتی رقابت کند». بیش از یک قرن بعد، پارک غول پیکر کالیفرنیا هنوز از طریق مناظر دراماتیک، فعالیت‌های متنوع در فضای باز و امکان انعکاس جستجوگر روح به آن اهداف عالی می‌رسد.

سالانه بیش از 3 میلیون بازدیدکننده به این معبد با صخره های گرانیتی و آبشارهای سر به فلک کشیده می آیند. بیشتر آنها وقت خود را در دره یوسمیتی می گذرانند، دره ای به طول یک مایل و به طول هفت مایل که توسط یک رودخانه قطع می شود و سپس در اثر فعالیت یخبندان عریض و عمیق تر می شود. عجیب نیست که نشنال جئوگرافیک آن را در لیست پارک های محبوب خود قرار می دهد.

این پارک ملی با وجود دیواره بسیار معروف ال کاپیتان (به انگلیسی: El Capitan) معروف به اِل کَپ (El Cap) در سمت شمال دره یوسیمیتی واقع شده‌است نه تنها از پارک های ملی محبوب است که بهشت کوهنوردان نیز محسوب می شود.ارتفاع سطح دیواره در حدود ۹۰۰ متر بوده و دیواره یکپارچه از سنگ خارا تشکیل شده‌است که از این نظر برای سنگ‌نوردی نیز مناسب می‌باشد. راس دیواره در ارتفاع ۲٫۳۰۷ متری از سطح دریا قرار دارد و ارتفاع نسبی آن ۳ متر بوده‌است.

وجه تسمیه نامگذاری این دیواره به بازمی‌گردد ترجمه آزادی از معادل کلمه صخره در زبان سرخپوستان محلی که توسط ماریپوزا باتالیون (به انگلیسی: Mariposa Battalion) قرارداد شده‌است که نخستین فردی بود که قدم به این دره گذاشت. دیرینه‌شناسان پیشینه شکلگیری این دیواره را به دوره کرتاسه نسبت می‌دهند.

ال کاپیتان دارای دو جبهه برای سنگ‌نوردی است. جبهه جنوب غربی و جبهه جنوب شرقی. در میان این دو جبهه یک دماغه بزرگ قرار دارد که بر روی آن معروفترین مسیر صعود دیواره پیاده شده‌است. نام این مسیر The Nose می‌باشد. این مسیر با درجه سختی ۵٫۱۳ در سال ۱۹۵۸ و در طی ۴۷ روز بازگشایی شد. امروزه اقسام مختلف صعودهای ورزشی بر روی این دیواره انجام می‌پذیرد.

بسیاری از مکان‌های دیدنی که در انتهای شرقی دره پراکنده شده‌اند، بهتر است با پای پیاده یا شاتل از روستای یوسمیتی دسترسی داشته باشید. آبشار یوسمیتی که از صخره‌ای عظیم در غرب روستا فرو می‌رود، نه از نظر حجم آب، بلکه از نظر ارتفاع بسیار چشمگیر است. آبشار که به سه بخش تقسیم می شود، 2425 فوت فرو می رود. این آبشار بلندترین آبشار آمریکای شمالی و پنجمین آبشار روی کره زمین است. یک مسیر فوق العاده آسان به پایه سنگی آبشار منتهی می شود. کسانی که زمان بیشتری دارند (و انرژی بسیار بیشتری دارند) می توانند یک مسیر 7.2 مایلی را به سمت قله Upper Yosemite Falls و مناظر تماشایی آن در سراسر دره طی کنند.

5. پارک ملی یلوستون

پارک ملی یلوستون – اولین پارک ملی جهان – در سال 2021 توسط 4.9 میلیون نفر بازدید شد. این ذخیره‌گاه وسیع – با وسعت 2.2 میلیون هکتار در وایومینگ، آیداهو و مونتانا – دارای قله‌های پرتگاه، آبفشان‌های انفجاری، دریاچه‌های آلپی، جنگل‌های عمیق و گونه های جانوری وحشی که مهمترین آنها عبارتند از گاومیش کوهان دار، خرس، گوسفند، گوزن و گرگ.

4. پارک ملی زیون

رودخانه ویرجین که در کشور فلات مرتفع یوتا طلوع می کند، راه خود را از طریق زیون کانیون به صحرا پایین دست می کشد. توپوگرافی عمودی خیره کننده پارک ملی Zion – برج های صخره ای، دره های ماسه سنگی و صخره های تیز – در سال 2021 5 میلیون بازدید کننده را به خود جذب کرد.

3. پارک ملی کوه راکی

مناظر وسیع کوهستانی در سال 2021 ، 4.4 میلیون بازدیدکننده را به پارک ملی کوه راکی ​​کلرادو جذب کرد . این پارک شامل 150 دریاچه و 450 مایل نهر، به‌علاوه اکوسیستم‌هایی از تالاب‌ها گرفته تا جنگل‌های کاج، مناطق کوهستانی تا تندراهای آلپ است.

2. پارک ملی گرند کانیون

در سال 2021، پارک ملی گرند کانیون 4.5 میلیون نفر را به خود جذب کرد تا شاهد یکی از بزرگترین دره های روی زمین باشند که عمق آن یک مایل و در برخی نقاط تا 18 مایل عرض دارد. میتوانید با پیاده‌روی، قاطر سواری یا قایق‌سواری در رودخانه عظیم کلرادو آن را کاوش کنید. شاید بتوان گفت این پارک از مشهورترین و محبوب ترین پارک های ملی در دنیا است.

1. پارک ملی کوه های بزرگ اسموکی

در رتبه نخست 10 پارک ملی محبوب، پارک ملی اسموکی با بیش از 14 میلیون بازدیدکننده که در سال 2021 به پارک ملی کوه‌های دودی بزرگ رفتند . مسافران می‌توانند قله‌های مه‌آلود و دره‌های پر از آبشار آن را از طریق یک بزرگراه خوش منظره کوهستانی یا با طی کردن بیش از 800 مایل مسیرهای پیاده‌گردی که در سراسر کارولینای شمالی و تنسی امتداد دارند کاوش کنند.

کشورهای ناظر (جلد 16)

نویسنده: فریزر مک دونالد، ریچل هیوز، کلاوس دادز
سری: کتابخانه بین المللی جغرافیای انسانی 16
ناشر: I.B.Tauris (15 اوت 2010)
زبان: انگلیسی
شومیز : 304 صفحه
ISBN-10 : ‎ ‎ 1845119452
شابک-13 : 978-1845119454

شرح:
ژئوپلیتیک در حال تغییر است. هدایت جنگ و صلح با وابستگی فزاینده ما به تصاویر و شیوه های بصری در حال تغییر است. نظارت ماهواره ای، بازی های رایانه ای، پخش ویدئو، اسکن شبکیه چشم و دوربین های تلفن همراه تنها برخی از فناوری هایی هستند که ژئوپلیتیک معاصر را شکل می دهند.

از وحشت 11 سپتامبر و ابوغریب گرفته تا عملکرد مکانیکی و پیش پا افتاده بیومتریک فرودگاه، حقایق از طریق فرآیند نمایش بصری مشخص می شود. فرهنگ بصری به بخشی از دستگاه اقناع تبدیل شده است. کشورهای ناظر نویسندگان برجسته بین المللی را گرد هم می آورد تا رابطه رو به رشد بین ژئوپلیتیک و فرهنگ بصری را بررسی کنند. نتیجه یک مشارکت قطعی در زمینه تحقیقاتی مهم و تازه ظهور شده در سطح جهانی است.

کتابچه راهنمای تاریخ جغرافیای باستان

نویسنده: ویلهلم پوتز، توماس کرچور آرنولد

ناشر: Kessinger Publishing, LLC, سال: 2010

شابک: 9781165637232,1165637235

توضیح:

این کتاب؛ مورد توجه دانشگاهیان و پژوهشگران قرار گرفته و دارای اهمیت و ارزش زیادی برای ادبیات پژوهش است. این بخشی از دانش پایه برای نسل های آینده است. ما این کتاب را به همان شکلی که برای اولین بار منتشر شد، ارائه کرده ایم. از این رو هر نشانه ای که دیده می شود عمداً برای حفظ ماهیت واقعی خود باقی می ماند.