چکیده:

اخیراً ادبیات گردشگری به نقش جامعه در کلیة ابعاد توسعة پایدار توجه بسیاری معطوف داشته و مشارکت جامعه را در امور گردشگری، به عنوان یک چالش مهم در توسعة گردشگری پایدار برشمرده است. ذینفعان محلی اغلب برای مشارکت فعالانه در گردشگری اجتماع محور با موانع ساختاری، فرهنگی و عملیاتی متعددی روبرو هستند.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و با روش تحلیل محتوا انجام گرفته است. گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای انجام و با ابزار پرسش نامه به وسیلة خبرگان تکمیل شده است. در ابتدا 13 مورد از چالش های گردشگری مبتنی بر جامعه شناسایی و به وسیله خبرگان تأیید و بومی سازی شد؛ سپس به وزن دهی چالش های شناسایی شده توسط هفت خبرة مدیریت امور شهری، گردشگری و دانشگاهی با استفاده از روش SWARA پرداخته شد.

سپس الگویی از روابط درونی موانع با استفاده از رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری ارائه و برای تأیید یافته ها از نرم افزار میک مک استفاده شد. طبق یافته های مدل سازی ساختاری تفسیری، موانع در شش سطح ترازبندی شدند و موانع نگرش سیاسی متخصصان، ساختار دولتی متمرکز و مأموریت و اهداف متمایز؛ بیشترین تأثیرگذاری را داشته اند. همچنین طبق یافته های میک مک، شش چالش نگرش سیاسی متخصصان، ساختار متمرکز، مأموریت و اهداف متمایز، مقاومت در مقابل اصلاحات، سلطة نخبگان و هزینه های بالای مشارکت؛ به عنوان متغیرهای اثرگذار مطالعه شناسایی شدند.

طبق نتایج؛ عمدة عواملی که باعث مانع توسعه پایدار گرد شگری می شوند از عهده مردم و مقامات محلی خارج است؛ لذا وزارت میراث فرهنگی، گرد شگری و صنایع دستی در سطح ملی می بایست به توزیع قدرت بین شوراهای شهر اقدام کرده و تعادل و توازن قدرت را برقرار کند تا مقامات محلی تأثیر خود را بر روند توسعه گرد شگری اجتماع محور لمس کنند.

کلید واژه:

  گردشگری اجتماع محور – موانع مشارکت ذینفعان – مدل سازی ساختاری تفسیری – ایران ایی

برای دانلود مقاله کلیک کنید

نویسندگان: حاتمی نژاد حسین, لطیفی امید, فرهادی ابراهیم, عباسی مژگان

چکیده:

مخاطرات رخ داده در سراسر جهان، آسیب پذیری محیط ساخته شده ما را منعکس می کند و نمایان گر نتایج تاسف آور فجایع هستند؛ به همین دلیل با افزایش بحران ها، تاب آوری شهری و هوشمندی استراتژیک مورد توجه و دقت نظر مدیران شهری قرار گرفته است. به عنوان هدف پژوهش، ابعاد تاب آوری اقتصادی و نهادی در سطح محلات اکبرآباد و بهشت آباد شهر ایذه در برابر سیلاب سنجیده شدند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی است.

برای دستیابی به اهداف تحقیق، شاخص هایی در دو بخش و 11 دسته، شامل: «آگاهی و دانش، مهارت، عملکرد سازمان، اعتماد، بستر نهادی، روابط نهادی، عملکرد نهادی، میزان خسارت، توانایی جبران خسارت، بازگشت به شرایط عادی و بیمه بلایا» استخراج شد. برای کشف روند الگو درجهت طبقه بندی شاخص های تاب آوری در برابر سیل، از آزمون های تی تک نمونه ای، تی مستقل و آزمون فریدمن استفاده شده است. جامعه مطالعاتی در سطح 2 محله موجود مصوب مورد خطر سیل با روش نمونه گیری تصادفی ساده 384 نفر از سرپرستان خانوار ساکن این محلات برگزیده و پرسشنامه استاندارد بین آن ها توزیع شد.

در ادامه نیز برای بررسی وضعیت اثرات تاب آوری سیل در محلات موردمطالعه، از تحلیل رگرسیون و شاخص های درمانی، بیمارستانی، راه شریانی، آتش نشانی و نوع ساخت وساز استفاده و همچنین برای وزن دهی به شاخص های موردمطالعه و داده های فضایی از روش خودهمبستگی فضایی ابزار Weights Manager موجود در نرم افزار Geoda و محیط نرم افزار ArcGis استفاده شد.

نتایج نشان می دهد که قسمت های قابل توجهی از این بافت دو محله مصوب سیل خیز در شهر ایذه در بازه های تاب آوری خیلی ضعیف و ضعیف قرار دارند. نتایج تحلیلی محلات مصوب نشان می دهد دسترسی به مراکز آتش نشانی و مدیریت بحران، مراکزی درمانی و بیمارستانی و همچنین نحوه قرارگیری بافت شهر ایذه و به ویژه محلات اکبرآباد و بهشت آباد نیازمند بازنگری در اولویت های بررسی است.

کلید واژه:

  تاب آوری – تاب آوری اقتصادی – تاب آوری نهادی – سیلاب – شهر ایذه

برای دانلود مقاله اینجا کلیک کنید

نویسنده: اکارت اهلرس

چکیده بازگشت به زمين جغرافیا در عصر انسان:

بارون ريشتهوفن در 28 سپتامبر 1899 [با سخنراني خود] هفتمين کنگره جغرافی دانان جهان را در برلين افتتاح کرد. اين نخستين کنگره جغرافی دانان جهان بود که تا آن زمان در آلمان تشکيل مي شد. ريشتهوفن در اين مناسبت به مساله اي اشاره کرد که جغرافیا و بسياري از جغرافی دانان، پيش از آن و تا به امروز، با آن روبرو بوده اند: مساله يکپارچگي يا عدم يکپارچگي دانش مشترک ما: جغرافيا!

استدلال ريشتهوفن چنين بود:”…جغرافیا آنچنان علمي است كه بر پايه مستحكم علوم طبيعي خود، ملاحظاتي در جهات
مختلف دارد…برانگيزنده ترين جنبه ها اغلب آنجايي بروز مي يابند كه علوم گوناگون با يكديگر تماس افته، موجب غناي يكديگر شوند؛ و دقيقا در همين راستاي مشترك آنچه كه جغرافيا، به طوركلي، عرضه ميدارد، برخي از زيباترين گلهاي پژوهش را شكوفا ميسازد.

“ جغرافيا در سده بيستم ميلادي طيفي بسگسترده را-از تعبير مكيندر كه”جغرافيا عبارت است از آنچه جغرافيدانان انجام ميدهند“تابرداشت هتنر از جغرافياي منطقه اي(=سرزمين شناسي) به مثابه برداشتي يكپارچه از انواع شاخه هاي اين دانش-دربر ميگرفت.ديگر مكاتب خانواده جغرافيا نيز نقش خود را ايفا كرده اند:فضا و مكان، عرصه، محيط گرايي، چشم انداز…تنها برخي ازگرايش هاي جاري در تاريخ اين علم به حساب مي آيند.

امروز، با گذشت بيش از يكصد سال، مساله يكپارچگي علم]جغرافيا[براي بعضي از ما)از جمله خود من(هنوز برزمين مانده، هرچند در اين ميان مسايل مهمتر ديگري نيز مطرح است. اين مسايل بهراستي كداماند و سهم آنها چيست؟

مهمترين موضوع در عصر ما تغيير جهانی است كه هم تغيير اقليمي و هم تغيير محيطي را شامل ميشود.البته اقليم يكي از عوامل اصلي تغييرات محيطي است، اما آيا اين واقعا تنها مسأله يا مهمترين آنهاست؟

هرچه بيشتر ميدانيم، بيشتر مي آموزيم و بالعكس.دايما ً درباره انسانها و جوامع مي آموزيم؛ و در باره نقش آنان در تمام عرصه های تغيير جهاني پيوسته چيزهايي ياد می گيريم.اقليم و طبيعت يك روي سكه است و نوع بشر و طبيعت روي ديگر.اما اين تنها يك سكه است:كره خاكي ما

بدينسان، بازگشت به زمين بيش از يك يادآوري جدي به جامعه جغرافيايي جهان براي بازبيني توانمندي هاي بالقوه و بالفعل و]همچنين[ضعف هاي دانش جغرافيا و نيز سنت آن به عنوان پلي بين طبيعت و جامعه و كنش متقابل و وابستگي هاي متقابل آنهاست.

برای دانلود این مقاله اینجا را کلیل کنید