عشق به طراحی مد و علاقه شدید به زباله‌های دوچرخه‌سواری، جمی نیکولاس را برانگیخت تا استودیوی بدون زباله Saparo خود را در سمارنگ، جاوا مرکزی اندونزی تأسیس کند. حمایت یونسکو از سال 2022 به او کمک کرده تا مشتریان جدیدی پیدا کند و فرصت های بازاریابی خود را افزایش دهد.

آقای نیکولاس 30 ساله با استفاده از ضایعات نساجی، محصولات مختلفی تولید می کند که زیبایی اندونزی و چشم انداز فرهنگی متنوع آن را به تصویر می کشد، از کیف و کلاه گرفته تا تزئینات دیوار.

او در مسابقه محصول خلاقانه میراث جهانی 50 که توسط یونسکو جاکارتا برای جشن گرفتن پنجاهمین سالگرد کنوانسیون میراث جهانی برگزار شد، جایزه اول را از آن خود ^کرد . این رقابت و فعالیت‌های مرتبط با حمایت بنیاد سیتی و ژاپن از طریق صندوق سرمایه‌گذاری ژاپنی، کارآفرینی جوانان و ارزش‌های برجسته سایت‌های میراث جهانی را ارتقا داد و معیشت جوامع محلی را با سایت‌های میراث مرتبط کرد. طراحان، هنرمندان و کارآفرینان جوان برای ایجاد محصولات و نوآوری ها بر اساس سایت های میراث جهانی در اندونزی الهام گرفتند. 

از طریق شرکت در یک سری جلسات آموزشی طراحی محصول، کارگاه های آموزشی در مورد پایداری، داستان سرایی و همچنین وبینارهای آنلاین و مشاوره مشترک در مورد ساخت برند و مدل های کسب و کار استراتژیک، آقای نیکولاس توانست دانش و ارزش های جدیدی را در کسب و کار کوچک خود اعمال کند که منجر به فروش بالاتر و مشتریان جدید همکاری متقابل جمعی، حمایت صمیمانه و همبستگی محرک بود.

 شرکت در برنامه جوانان خلاق یونسکو در سایت‌های میراث اندونزی واقعا به ایجاد شبکه و ملاقات با مشتریان وفادار جدید کمک کرد. گفت آقای نیکولاس مو چیبا، رئیس واحد فرهنگ جاکارتا یونسکو، گفت که میراث جهانی باید برای جوامع محلی مزایایی به همراه داشته باشد. از طریق رقابت‌های خلاقانه‌ای مانند این، ما برای کارآفرینان جوانی مانند جمی، فضایی را فراهم می‌کنیم تا با ادغام عناصر جدید گنجینه‌های پنهان میراث به روش‌هایی که نه تنها دامنه بازارشان را گسترش می‌دهد، بلکه جوامع محلی را برای حفظ میراث غنی‌شان الهام‌بخش‌تر کنند، روند خلاقیت خود را دوباره بررسی کنند. “

اندونزی، یک میراث متنوع و غنی 

اندونزی، کشوری متنوع و بزرگ متشکل از بیش از هفده هزار جزیره، دارای مکان‌های میراث طبیعی و فرهنگی بسیاری است، مانند سایت‌های میراث جهانی چشم‌انداز فرهنگی استان بالی:  سیستم سوباک  به عنوان تجلی   فلسفه تری هیتا کارانا ، معبد بوروبودور و معبد پرامبانان .

منظر فرهنگی استان بالی:  سیستم سوباک  به عنوان تجلی   فلسفه تری هیتا کارانا

چشم انداز فرهنگی بالی شامل پنج تراس برنج و معابد آبی آنها است که 19500 هکتار را پوشش می دهد. این معابد کانون یک سیستم مدیریت آب تعاونی از کانال‌ها و سرریزها به نام سوبک هستند که قدمت آن به قرن ^نهم بازمی‌گردد .

 ^{معبد آبی سلطنتی پورا تامان عیون متعلق به قرن هجدهم} در چشم انداز گنجانده شده است ، بزرگترین و چشمگیرترین بنای معماری در نوع خود در جزیره. ساباک منعکس کننده مفهوم فلسفی تری هیتا کارانا است که قلمروهای روح، جهان انسانی و طبیعت را گرد هم می آورد . این فلسفه از تبادل فرهنگی بین بالی و هند در 2000 سال گذشته زاده شد و چشم انداز بالی را شکل داده است. ساباک _سیستم شیوه‌های کشاورزی دموکراتیک و برابری‌خواهانه، مردم بالی را قادر می‌سازد تا علی‌رغم چالش حمایت از جمعیت متراکم، به پربارترین برنج‌کاران مجمع‌الجزایر تبدیل شوند.

معبد بوروبودور

این معبد معروف بودایی که قدمت آن به قرن هشتم ^و نهم ^می رسد ، در مرکز جاوه قرار دارد. این بنا در سه طبقه ساخته شده است: یک پایه هرمی با پنج تراس مربع متحدالمرکز، تنه یک مخروط با سه سکوی مدور و در بالا، یک استوپای به یاد ماندنی. دیوارها و نرده ها با نقش برجسته های کم عمق تزئین شده اند که مساحت کل 2500 متر ^مربع را پوشش می دهند . در اطراف سکوهای مدور 72 استوپا روباز وجود دارد که هر کدام شامل مجسمه بودا است. این بنای تاریخی با کمک یونسکو در دهه 1970 مرمت شد.

معبد پرامبانان

این معبد قرن دهمی که در 15 کیلومتری غرب شهر تاریخی یوگیاکارتا، جاوه قرار دارد، بزرگترین معبدی است که به شیوا در اندونزی اختصاص داده شده ^است . بر فراز مرکز آخرین میدان متحدالمرکز، سه معبد تزئین شده با نقش برجسته حماسه رامایانا، تقدیم به سه الوهیت بزرگ هندو (شیوا، ویشنو و برهما) و سه معبد اختصاص داده شده به حیواناتی که به آنها خدمت می کنند، قرار دارد.

جوانان خلاق در سایت های میراث اندونزی

سایت‌های میراث در اندونزی نقش مهمی در حفظ ارزش‌های میراث و ارائه تجربیات فرهنگی برای بازدیدکنندگان بین‌المللی و داخلی دارند. با این حال، در حالی که تعداد گردشگرانی که از مکان‌های میراث بازدید می‌کنند دائماً در حال افزایش است، جوامع محلی ساکن در این مکان‌ها و اطراف آن به ندرت از مزایای اجتماعی-اقتصادی ناشی از جریان عظیم بازدیدکنندگان برخوردار می‌شوند. 

برای رفع این شکاف، دفتر خوشه‌ای یونسکو برای برونئی دارالسلام، اندونزی، مالزی، فیلیپین، تیمور-لسته (یونسکو جاکارتا) و بنیاد سیتی از سال 2017 با کارآفرینان جوان در شش مکان میراث در سراسر اندونزی درگیر شده‌اند، در یک تعهد مشترک برای افزایش آگاهی در مورد حفاظت از میراث و در عین حال افزایش معیشت مردم ساکن در اطراف سایت های میراث.

این ابتکار قصد دارد ظرفیت تجاری جوانان محلی را که در شرکت‌های فرهنگی در مقیاس کوچک از جمله صنایع دستی، مد، موسیقی، آشپزی و گردشگری در داخل و اطراف مکان‌های میراثی مشغول هستند، ایجاد کند و در عین حال آنها را در مورد ارزش مکان‌های میراث برای فرصت‌های تجاری خود حساس کند. ترویج فعالیت‌های کسب‌وکار کوچک با ارزش‌گذاری میراث فرهنگی ناملموس و شیوه‌های سنتی، مانند بافندگی Ulos و انحنای گورگا (توبا)، باتیک (بوروبودور، یوگیاکارتا، پرامبانان) یا هنرهای رزمی (جاکارتا) مرتبط است.

فعالیت‌های توسعه‌یافته در چارچوب این پروژه شامل ایجاد ظرفیت تجاری و راهنمایی در توسعه محصول، سواد مالی، برنامه‌ریزی تجاری، بازاریابی و برندسازی است. آموزش در زمینه سابقه تاریخی و ارزش سایت های میراث؛ و پشتیبانی شبکه با ادارات دولتی، متخصصان تجاری، خرده فروشان بازار و کارشناسان میراث فرهنگی. علاوه بر این، مسابقات و رویدادهای عمومی برای نمایش آثار شرکت کنندگان سازماندهی می شود.

این برنامه برای کارآفرینان جوان بین 18 تا 35 سال آزاد است. شرکت کنندگان بر اساس تعامل آنها با استارت آپ های مرتبط با فرهنگ یا گردشگری در طول حداقل یک سال انتخاب می شوند. 46 درصد زن هستند و 40 درصد از شرکت کنندگان درآمدی کمتر از استاندارد سالانه استانی دارند. 

این پروژه در 11 منطقه از جمله مناطقی در داخل و اطراف چندین سایت میراث فرهنگی و طبیعی در اندونزی، مانند:

• سایت های میراث جهانی چشم انداز فرهنگی استان بالی:  سیستم سوباک به عنوان تجلی   فلسفه تری هیتا کارانا ، معبد بوروبودور ، و معبد پرامبانان
• شهرهای تاریخی یوگیاکارتا و کوتاتوآ جاکارتا (در فهرست میراث جهانی نیستند، در حال حاضر در فهرست آزمایشی)
• ژئوپارک جهانی یونسکو توبا کالدرا و ژئوپارک رینجانی لومبوک (برنامه ریزی در سال 2021).

این طرح که در ابتدا توسط یونسکو طراحی شد، توسط طرح کمک مالی سالانه بنیاد CITI “مسیر پیشرفت” با هدف حمایت از اشتغال پذیری و معیشت جوانان تامین می شود. از سال 2020، یونسکو جاکارتا هر سال یک پیشنهاد ارائه کرده است و چهار بار متوالی کمک های مالی دریافت کرده است که هر سال 230 تا 240000 دلار اعطا می شود.   

در اجرای آن، یونسکو جاکارتا با چندین سازمان غیردولتی متخصص در ترویج میراث و توسعه جامعه، کارشناسان توسعه تجارت، برنامه ریزی مالی، بازاریابی و گردشگری، دانشگاه ها، ادارات دولتی محلی و دفاتر مدیریت سایت همکاری کرده است. 

برای مثال، چندین دانشگاه، از طریق بخش‌های طراحی و بازاریابی خود، با تشویق اعضای هیئت علمی و دانشجویان به همکاری با شرکت‌کنندگان برای توسعه برندسازی، تصویر و استراتژی‌های بازاریابی، از این برنامه حمایت کرده‌اند. دولت‌های محلی از سازماندهی رویدادهای تبلیغاتی حمایت کرده‌اند و خرده‌فروشان آنلاین بزرگ موافقت کرده‌اند که محصولات شرکت‌کنندگان را به صورت آنلاین ارائه کنند. در نهایت، دفتر مدیریت سایت Prambanan Temple Compounds برای سه نفر از جوانانی که تحت این برنامه آموزش دیده اند به عنوان راهنماهای رسمی استخدام می کند.

در سال 2020، این پروژه دستاوردهای زیر را انجام داد:

• بیش از 400 کارآفرین جوان را در کمپ بوت کارآفرینان جوانان در یوگیاکارتا، بوروبودور، توبا و کوتاتوآ با جلسات جامع در زمینه توسعه و بازاریابی کسب و کار آموزش داد.
• بیش از 90 دوره آنلاین از طریق واتس اپ، زوم و یوتیوب بین مارس تا نوامبر 2020 در طول قرنطینه COVID-19 ارائه کرد.
• جلسات راهنمایی برای بیش از 60 بافنده و طراح مد برای ایجاد ماسک صورت در پاسخ به COVID-19 ارائه کرد. علاوه بر این، 37 هنرمند برای توسعه ویدیوهای تبلیغاتی برای افزایش حضور آنلاین خود آموزش دیدند.
• بیش از 37 شریک دولتی و خصوصی را برای حمایت از این پروژه بسیج کرد.

• فعالیت های تجاری جدید را در دو مرکز جوانان در بوروبودور و کلاتن توسعه داد.

در نتیجه، تقریباً 30٪ از شرکت کنندگان محصولات یا خدمات جدیدی را توسعه دادند و بیش از 200 برند محلی جوانان با الهام از فرهنگ های محلی ایجاد شد. تقریباً 24٪ از شرکت کنندگان شاهد افزایش درآمد خود علیرغم بیماری همه گیر بودند، در حالی که 12٪ کارمندان جدید یا افزایش اعضای تیم را استخدام کردند. در عین حال، این برنامه به پویایی جدیدی از همکاری بین مدیران سایت های میراث فرهنگی، جوانان محلی و دولت های محلی کمک کرده است.

چالش‌های آینده شامل اطمینان از مشارکت و نظارت مستمر فراتر از دوره‌های کارگاهی و شناسایی زمان‌بندی مناسب برای خروج یونسکو از پروژه است تا به شرکای محلی اجازه دهد تا پروژه را به طور مستقل توسعه دهند. در سال 2021، این برنامه در حال برنامه ریزی برای مشارکت در گفتگو با ذینفعان در سطح ملی، مانند وزارت صنعت خلاق و گردشگری است تا موفقیت برنامه را به اشتراک بگذارد و سایر استان ها را تشویق کند تا طرح های مشابهی را برای پیوند مکان های میراث با معیشت جوانان اتخاذ کنند. 

با پیوند نزدیک جوامع محلی، معیشت آنها و سایت های میراث محلی، پروژه “جوانان خلاق در سایت های میراث اندونزی” با هدف ترویج حفاظت از میراث و مشارکت جوانان محلی است. این رویکرد نوآورانه می‌تواند به پیوند مجدد جوامع با میراث خود و اطمینان از دریافت مزایای اجتماعی-اقتصادی مرتبط با توسعه و گردشگری کمک کند. در عین حال، این ابتکار با ترویج کالاها و خدمات خلاقانه محلی، ارزش مقاصد میراثی و تجربه بازدیدکنندگان را افزایش می دهد.