راه حل بحرانی آب و هوا” یا “بدتر از زغال سنگ”؟ 

یک مطالعه جدید درخصوص خطوط بحث عمومی پیرامون یک فناوری انرژی بحث‌برانگیز را مورد بررسی قرار داده است که توسط طرفدارانش به عنوان “بسیار حیاتی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی” و توسط منتقدان “بدتر از زغال سنگ” شناخته می‌شود.

“BE (BECCS) به شدت در برنامه دولت بریتانیا برای دستیابی به اقتصاد خالص صفر تا سال 2050 نقش دارد. اما آگاهی عمومی کمی از این فناوری وجود دارد که باعث اختلاف نظر دانشمندان، سیاستمداران و رسانه ها شده است.

_{BECCS با سوزاندن گیاهان و درختان انرژی تولید می کند و انتشار دی اکسید کربن (CO 2} ) حاصل را جذب می کند و آنها را در زیر زمین ذخیره می کند.

اکنون، تحقیقات دانشگاه ساوتهمپتون، پوشش BECCS را در 166 مقاله روزنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است تا خطوط داستانی کلیدی در مورد فناوری انرژی را شناسایی کند و بفهمد که آیا احتمالاً توسط مردم بریتانیا و فراتر از آن پذیرفته می شود یا خیر.

کاسپار دانیسون، پژوهشگر علوم زیستی در دانشگاه ساوتهمپتون و نویسنده اصلی این تحقیق، می‌گوید: «با درک عمومی از BECCS بسیار محدود، رسانه‌ها نقش مهمی در شکل‌دهی به بحث و نظر در مورد این فناوری دارند.

ما در بحث فرکینگ دیده‌ایم که چگونه از داستان‌های رقابتی برای تأثیرگذاری بر پذیرش اجتماعی یک فناوری جدید و در نهایت اینکه آیا این فناوری بخشی از ترکیب انرژی بریتانیا می‌شود یا خیر، استفاده می‌شود.»

تحقیق منتشر شده در Energy Research & Social Science هشت خط داستانی کلیدی را شناسایی کرد. در طرف Pro-BECCS ابزار کاهش ضروری بود. روشن نگه داشتن چراغ ها؛ لنگر برای انتقال؛ و تکنولوژی انقلابی در طرف Anti-BECCS از زغال سنگ بدتر بودند. فاجعه زیست محیطی؛ بدون گلوله نقره ای؛ و حواس پرتی.

“زیست توده پایدار” برای “تراز کردن شمال”

خط داستانی ابزار کاهش ضروری در بیش از نیمی از مقالات روزنامه های ملی و منطقه ای تحلیل شده آشکار بود. Drax Group قصد دارد بزرگترین تاسیسات BECCS جهان را در نیروگاه خود در یورکشایر راه اندازی کند. ویل گاردینر، مدیر عامل Drax، بیش از هر فرد دیگری از این خط داستانی استفاده کرد. اما سخنگویان دولت، کمیته تغییرات اقلیمی بریتانیا (CCC) و مایکروسافت نیز به آن اشاره کردند و همچنین در سناریوهای IPCC نشان داده شد. The Keeping the lights on line داستانی کمتر رایج بود اما پس از حمله روسیه به اوکراین مورد توجه قرار گرفت.

داستان‌های متمرکز بر فرصت ( لنگر برای انتقال و فناوری انقلابی ) در رسانه‌های محلی یورکشایر برجسته‌تر بودند. نمایندگان محلی به “بستن شکاف شمال-جنوب” اشاره کردند و نماینده ریشی سوناک، کمی قبل از نخست وزیری، پروژه دراکس را “تحول کننده برای اقتصاد منطقه” توصیف کرد.

پروفسور گیل تیلور، یکی از نویسندگان مقاله و جان بی اور، استاد برجسته کارخانه محیط زیست، می‌گوید: «پیشنهادات درکس در یورکشایر تأثیر عمده‌ای بر بحث بریتانیا داشته است، به طوری که مقالات سه روزنامه منطقه‌ای بیش از مجموع تمام پوشش‌های ملی منتشر شده است. علوم، دانشگاه کالیفرنیا، دیویس. ائتلاف طرفدار BECCS از تسلط بیشتری در رسانه های خبری محلی برخوردار بود، جایی که چارچوب های ضروری با وعده منافع اجتماعی-اقتصادی برای منطقه تکمیل شد.

“فاجعه زیست محیطی” و “تفکر جادویی”

داستان بدتر از زغال سنگ پس از یک مستند پانورامای بی بی سی در مورد زنجیره تامین Drax برجسته شد و در 34 مقاله – بیشتر در روزنامه های ملی – به نمایش درآمد. سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی و سایرین، با شواهد محدود، ادعا می‌کنند که احتراق زیست‌توده منجر به انتشار CO2 مشابه _{زغال‌سنگ} می‌شود، این کربن ممکن است با کاشت مجدد درختان دوباره جذب نشود و انتشار زنجیره تامین به هزینه کربن می‌افزاید. 32 مقاله BECCS را به عنوان یک فاجعه زیست محیطی معرفی کردند که نشان می دهد تقاضای کاربری زمین خطری برای حیات وحش و تولید مواد غذایی است.

در مقابله با روایت فناوری انقلابی ، 23 مقاله روزنامه ملی (17 مقاله در گاردین) پیشنهاد کردند که BECCS بدون گلوله نقره ای است ، و آن را به عنوان “بیش از حد خوب برای واقعی بودن” و “امکان پذیر نیست” در مقیاس و مقیاس زمانی پیش بینی شده توصیف کردند. 10 مقاله دیگر در گاردین و ایندیپندنت که عمدتاً به سازمان‌های غیردولتی نسبت داده می‌شود، حاکی از آن است که این یک حواس‌پرتی است و به عنوان «مجوز برای ادامه انتشار» عمل می‌کند.

دانیسون می‌گوید: «دولت بریتانیا به BECCS برای کمک به ارائه استراتژی صفر خالص خود تکیه می‌کند، اما نبرد برای افکار عمومی به پیروزی نرسیده است». “تحقیق ما نشان می دهد که استقرار هدفمند و محدود BECCS با استفاده از زیست توده پایدار می تواند جذابیت ملی گسترده ای داشته باشد. اما اگر نگرانی های عمومی مورد توجه قرار نگیرد، دولت باید به دنبال فهرستی از گزینه های فن آوری و سیاست جایگزین باشد.”