اگر در برابر تغییرات اقلیمی اقدامی انجام ندهیم، جهان با فاجعه روبرو می شود

به گزارش بخش امور بین الملل سازمان منابع طبیعی ، دبیرکل سازمان ملل متحد در قسمتی  از سخنان خود از عبارت اقدامات انتحاری بشر علیه طبیعت استفاده کرد و در ادامه بیان داشت ما نمی توانیم دنیا را نجات دهیم و نمیتوانیم تا سال 2050 به مرحله صفر یعنی ایجاد تعادل کامل در جهت توزیع گازهای سمی برسیم. اگرچه این امر، اقدامی اساسی و ضروری است، اما ما قادر به انجام این کار نبوده و لذا با یک فاجعه زیست محیط و اقلیمی روبرو خواهیم بود.

کشورهای بسیار زیادی وجود دارند که دچار بارانهای موسمی، سیل و بسیاری از مشکلات ناشی از طبیعت شده و از آن رنج می برند. در حقیقت ما در کشورها به دوران قرون وسطی بازگشته ایم. چین، آمریکا و دیگرکشورها دچار مشکلات اقلیمی شده اند. قحطی و خشکسالی در آفریقا مشاهده میشود.

هیچ منطقه ای وجود ندارد که بتواند خود را از این امر نجات دهد. شاید فردا یکی از سردترین تابستانها و یکی از گرمترین زمستانها را در پیش رو داشته باشیم، و این شوک های اقلیمی است که ما شاهد آنها هستیم و هر یک از این بحرانها میتواند اثر بسیار منفی بر روی زندگی ما داشته باشد. این امر میتواند به لحاظ اقلیمی و اخلاقی به ایجاد نوعی هرم عدالتی در جهان بیانجامد.

**از کشورها میخواهم به تعهدات کنفرانس  تغییر اقلیم پاریس متعهد بمانند

در سال جاری شاهد انتشار بیشترین گاز‌ها در هوا بوده‌ایم که به این ترتیب توانسته است آثار بسیار منفی خود را بر جهان داشته باشد. در حالیکه اقلیم ما، و جهان ما و سیاره ما در حال سوختن و از بین رفتن است، شاهد برخورداری صنعت سوخت‌های فسیلی از سود‌ها و سوبسید‌های بسیار بالا هستیم. لذا، باید توجه داشته باشید که ما درحقیقت قربانی این سوخت‌های فسیلی هستیم و اکنون زمان آن رسیده است که در این امر مداخله نموده و شرکت‌ها و دستگاه‌های دولتی می‌بایست شرکت‌های سوخت‌های فسیلی را به عنوان مدیران اصلی این امر مجبور به پاسخگویی نمایند.

شرکت‌های سوخت‌های فسیلی در حال استفاده از سیستم‌های مختلفی هستند که هیچ کس نتواند بر روی فعالیت‌های آن‌ها تحقیق نماید، بنابراین ما باید اقداماتی را در جهت جلوگیری از این بحران انجام دهیم. اگرچه می‌دانیم که نمی‌توان مصرف سوخت‌های فسیلی را یک شبه متوقف نمود ولی لازم است تا حد امکان به افراد و شرکت‌ها اخطار داد تا روش‌های عملکرد خود را تغییر داده و سود‌های کلان خود را به دو طریق مختلف بکار گیرند. یکی کمک به کشور‌هایی که از تغییرات اقلیمی رنج می‌برند، و دیگری کمک به افرادی که بخاطر افزایش قیمت سوخت و غذا در رنج هستند.

همانطور که در کنفرانس اقلیم در مصر مطرح شده بود، از همه می‌خواهم که به اهداف برنامه پاریس احترام بگذارند، به ندای مردم خود برای تغییر گوش فرا دهند، در تغییراتی که بتوان به ایجاد یک رشد پایدار رسید سرمایه‌گذاری کنید. از شما می‌خواهم که به سمت انرژی‌های پایدار و تجدیدپذیر حرکت نمایید و به دنبال آن صنایع جدید را دنبال نمایید و یک ثبات انرژی را ایجاد کنید. اولاً لازم است که کشور‌های مختلف در این تغییر کمک و همراهی نمایند تا یک ائتلاف جهانی ایجاد شود و این انتقال انرژی در کشور‌هایی که در حال تغییر هستند صورت پذیرد.

ثانیاً به کشور‌هایی که دچار بیشترین شوک‌های اقلیمی می‌شوند کمک نماییم. لذا می‌بایست توجه داشت که سرمایه‌گذاری در این کشور‌ها و در جهت ایجاد سوخت‌های مناسب در آن‌ها می‌تواند یک سرمایه‌گذاری بسیار خوبی باشد تا از مهاجرت‌ها و افزایش فشار‌ها بر روی کشور‌های ثروتمند جلوگیری نماید، بنابراین لازم است تا سال ۲۰۲۵ تا حد توان در این زمینه به عنوان یک نقطه شروع، سرمایه‌گذاری نماییم.

ضروری است تا خودمان را برای سرمایه‌گذاری در جهت جلوگیری از تغییرات اقلیمی تطبیق دهیم و لذا کشور‌های قدرتمند باید به عنوان کشور‌های اصلی و سرمایه‌گذاران اصلی در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده تا این امر محقق شود. ما موظف هستیم جلوی هرگونه ضرر و فاجعه‌ای را بگیریم و باید بدانیم که کشور‌های آسیب‌پذیر نیازمند اقدامات مؤثر هستند.

در حال حاضر شاهد بسیاری از خسارت‌ها و آسیب‌ها بر مردم و اقتصاد‌های آن‌ها هستیم و به همین سبب باید از هم اکنون به امور آن‌ها رسیدگی شود. و این‌ها مسائل اساسی عدالت اقلیمی است که احتیاج به حرکت، اقدام و اعتماد دارد. جوامع و ملت‌ها باید بتوانند در طی پنج سال آینده به این امر پاسخ دهند.
ما می‌بایست به بحران تنوع زیستی نیز پاسخ دهیم. کشور‌ها باید در چهارچوب تنوع زیستی سال ۲۰۲۰ حرکت کنند تا بتوانند فقدان‌ها و ضرر‌های تنوع زیستی را تغییر داده و عوامل نابودی اکوسیستم را حذف و در جهت بهبود اکوسیستم حرکت و عمل نمایند.

بنابراین ملزم به رعایت موافقت نامه‌های بین‌المللی که در این زمینه وجود دارد هستیم و همچنین لازم است به حفظ تنوعات زیستی دریایی و حفاظت از اقیانوس‌ها بپردازیم تا در آینده در اختیار آیندگان قرار گیرد. بنابراین همه باید بدانیم که بحران تغییرات اقلیمی بالاتر و مهمتر از هر بحران دیگری است.