دانشمندان و همکاران جامعه غارنوردی یوتا اولین تحقیق از تلاش های میدانی مشترک خود را در اعماق غارهای یوتا منتشر کرده اند. مقاله ویژه ژورنال نشان می دهد که چرا غارها چنین آرشیو تحقیقاتی قانع کننده ای ایجاد می کنند. آنچه در غار بومرنگ در شمال یوتا کشف شد. چرا بقایای اسکلتی دسترسی جدیدی به داده‌های به سختی از گذشته نزدیک فراهم می‌کند. و یک خط پایه جانورشناسی جدید برای تغییرات پستانداران در یک جامعه کوهستانی ارائه می دهد.  

دانشمندان موزه تاریخ طبیعی یوتا به لطف یک نکته دوستانه از جامعه غارنوردی یوتا، غواصی عمیقی در گذشته ای نه چندان دور انجام داده اند. در مقاله ای که این هفته توسط مجله Mammalogy منتشر شد، پنج دانشمند از موزه تاریخ طبیعی یوتا (NHMU) و همکارانش از جامعه غارنوردی یوتا اولین تحقیق از تلاش های میدانی مشترک خود را در اعماق غارهای یوتا منتشر کردند.

مقاله ویژه ژورنال نشان می دهد که چرا غارها چنین آرشیو تحقیقاتی قانع کننده ای ایجاد می کنند. آنچه در غار بومرنگ در شمال یوتا کشف شد. چرا بقایای اسکلتی دسترسی جدیدی به داده‌های به سختی از گذشته نزدیک فراهم می‌کند. و یک خط پایه جانورشناسی جدید برای تغییرات پستانداران در یک جامعه کوهستانی ارائه می دهد.

کائدان اوبراین، نویسنده اصلی و نویسنده ارشد این مقاله گفت: “برای درک تأثیرات آب و هوا بر اکوسیستم های آلپ، ما گونه های پستانداران فعلی را ثبت می کنیم – عمدتاً از طریق به دام انداختن. اما این روش چیزی در مورد تنوع پستانداران در گذشته نزدیک به ما نمی گوید.” کاندیدای دکتری انسان شناسی در دانشگاه یوتا.

بنابراین، مطالعات زیادی روی اکوسیستم‌های آلپی گذشته انجام نشده است، زیرا دسترسی به آن‌ها سخت‌تر است، و وقتی این کار را انجام می‌دهید، احتمال کمی وجود دارد که بقایای اسکلتی قدیمی‌تر دست نخورده را پیدا کنید.

به گفته دکتر تایلر فیث، متصدی ارشد NHMU و دیرینه‌اکولوژیست، “ما می‌خواهیم بدانیم چه حیواناتی در دهه 1800 وجود داشته است، اما در غیاب سوابق تاریخی تقریباً غیرممکن است. چگونه می‌توانیم گذشته نزدیک را بدون ماشین زمان مستند کنیم؟” یک ایمیل غیرمعمول از غارنورد محلی و یکی از نویسندگان مطالعه، اریک ریچاردز، روش غیرمنتظره ای برای سفر در زمان ارائه کرد: دفع صدها فوت به سمت غارهای یوتا برای یافتن آنچه ممکن است در — و چه زمانی سقوط کرده باشد.

در اوایل سال 2019، ریچاردز به دکتر رندی ایرمیس، متصدی دیرینه شناسی NHMU ایمیل زد تا از او بپرسد که آیا او یا موزه علاقه ای به استخوان های حیواناتی که او در ماجراجویی های غار یوتا پیدا کرده بود، دارد و او عکس هایی را ارسال کرد.

ایرمیس بلافاصله پاسخ داد، از جمله همکار دکتر تایلر فیث و اوبراین، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه Faith.

گروه ملاقات کردند، آن را شکست دادند، و پس از چند بار سفر آزمایشی برای آموزش تجهیزات، Faith و Irmis در حال فرود آمدن در غارها برای جمع آوری استخوان های حیوانات از دست رفته بودند.

فیث گفت: “برای روشن بودن، این پروژه هرگز بدون تماس غارنوردان و سرمایه گذاری زمان و آموزش با ما اتفاق نمی افتاد. اریک و همسرش فومیکو به معنای واقعی کلمه “طناب ها را به ما نشان دادند.”

“امیدوارم مردم متوجه شوند که تحقیقات فقط توسط دانشمندانی که در موزه کار می کنند انجام نمی شود، بلکه می تواند همکاری عمومی باشد — در این مورد با کارشناسان آموزش دیده (این کار را در خانه امتحان نکنید.”

پس از اینکه Faith در سپتامبر 2019 مجوز تحقیقاتی را از سازمان جنگل‌داری ایالات متحده دریافت کرد، ریچاردز تیم را به غار بومرنگ در محدوده رودخانه Bear برد و در آنجا نمونه‌هایی را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی در موزه جمع‌آوری کردند.

O’Brien سهم شیر از آن اثر را که مقاله بر اساس آن است، مدیریت کرد.

اوبراین گفت: “شناسایی بقایای اسکلتی کار پر زحمتی است، زیرا شما فقط استخوان به استخوان را بررسی می کنید، بر اساس اندازه و عنصر طبقه بندی می کنید و سپس آنها را با نمونه های کوپن موزه منطقه ای مقایسه می کنید.”

اما نتیجه هیجان انگیز است.

با استفاده از تاریخ‌گذاری رادیوکربن، فسیل‌های یافت شده در غار بومرنگ نشان داده شد که 3000 سال گذشته را در بر می‌گیرند و بخش عمده آن مربوط به حدود 1000 سال گذشته است. مقایسه این فسیل‌ها با سوابق موزه و پستانداران امروزی جمع‌آوری‌شده توسط هم‌نویسندگان و جانورشناسان NHMU، دکتر اریک ریکارت و کاترینا دریگ، نشان داد که این غار بازتابی صادقانه از تنوع پستانداران در این منطقه ارائه می‌کند.

شاید هیجان انگیزتر از همه این باشد که فسیل ها همچنین حضور گونه هایی ناشناخته در منطقه را نشان دادند، مانند زیره مریام.

فهرست کامل فسیل ها در مجله فعلی Mammalogy به همراه موارد بیشتری در مورد چرایی اهمیت این تحقیق موجود است.

ایرمیس گفت: “کار ما ارزش جمع آوری بقایای اسکلتی از غارها را به عنوان روشی مناسب و دقیق برای درک جوامع پستانداران برجسته می کند.”

غارها به ما کمک می کنند تا رکوردهای جامع و بلندمدت ایجاد کنیم و بهتر درک کنیم که چگونه حیوانات در گذشته نزدیک تغییر کرده اند.

Faith، Irmis و O’Brien موفقیت مداوم این تحقیق را مدیون کنجکاوی و سخاوت جامعه غارنوردی یوتا می دانند.