یک تیم بین‌المللی از محققان با استفاده از سوابق تاریخی از سراسر استرالیا، دقیق‌ترین پیش‌بینی تا به امروز را از ذوب یخ‌های گذشته قطب جنوب ارائه کرده‌اند که پیش‌بینی واقعی‌تری از افزایش سطح دریا در آینده ارائه می‌دهد.

ورقه یخی قطب جنوب بزرگترین بلوک یخی روی زمین است که بیش از 30 میلیون کیلومتر مکعب آب دارد.

از این رو، ذوب شدن آن می تواند تأثیر مخربی بر سطح دریاها در آینده داشته باشد.

تیم تحقیقاتی، از جمله دکتر مارک هاگارد از دانشگاه ملی استرالیا، برای اینکه بفهمند این تأثیر چقدر می تواند بزرگ باشد، به گذشته روی آوردند.

دکتر هاگارد گفت: «اگر می‌خواهیم بدانیم در 100 سال آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، باید یک مدل دقیق برای واکنش صفحات یخی به تغییرات آب و هوایی داشته باشیم.

«پیش‌بینی‌های قبلی در مورد سهم قطب جنوب در افزایش میانگین سطح آب دریاها تا سال 2100 بین 20 تا 52 سانتی‌متر بود. اما با دریافت ایده‌ای بهتر از سطح دریاها در دوران اواسط پلیوسن، مطالعه ما این تخمین را بین 5 تا 9 سانتی‌متر کاهش می‌دهد.

دوره پلیوسن میانی 3 میلیون سال پیش بهترین معادل شرایط مورد انتظار در قرن آینده از نظر سطح CO ₂ و دما است.

دکتر هوگارد گفت که تعیین دقیق سطح دریا در این دوره می تواند به آشکار شدن نحوه رفتار ورقه یخی قطب جنوب در گذشته و در نتیجه نحوه رفتار آن در آینده کمک کند.

برای تعیین سطح تاریخی دریا، محققان ابتدا به سوابق زمین شناسی استرالیا نگاه کردند تا مرجان های فسیل شده و دیگر نشانگرهای سطح دریا را پیدا کنند که نشان می دهد خط ساحلی در گذشته چقدر بلند بوده است.

دکتر هاگارد گفت: “این روش کاملی نیست زیرا نشانگرهای فسیلی نه تنها تحت تاثیر حرکت دریا، بلکه حرکت خشکی نیز قرار می گیرند.”

طی میلیون‌ها سال، صفحات تکتونیکی زمین در فرآیندی به نام توپوگرافی پویا به سمت بالا و پایین حرکت می‌کنند.

دکتر “اگر امروز در خط ساحلی استرالیا بایستید و ببینید که سطح دریای ما در حال افزایش است، ممکن است یکی از این دو مورد باشد: سطح دریا واقعاً بالا می‌آید یا می‌تواند زمینی باشد که در آن ایستاده‌اید.” هوگارد گفت.

“برای اولین بار، ما این حرکات بالا و پایین را در سراسر یک قاره تصحیح کرده ایم، بنابراین می توانیم ببینیم که نشانگرهای سطح دریا واقعا کجا قرار دارند.”

تخمین‌های قبلی سطح دریا در اواسط پلیوسن بین شش تا 60 متر بالاتر از سطح دریای فعلی در استرالیا بود.

اکنون، می توان آن را با دقت بیشتری در ارتفاع 16 متری سنجاق کرد و ورقه یخی قطب جنوب احتمالاً 9.8 متر ارتفاع دارد.

دکتر هاگارد صحت این پیش بینی ها را مدیون پیشرفت های قابل توجه علم در 10 سال گذشته دانست.

او گفت: «به لطف مدل‌های بهتر، بهبود در قدرت محاسباتی و درک بیشتر فرآیندهای زمین‌شناسی، توانایی ما برای ترسیم حرکت صفحات تکتونیکی بر روی گوشته متحول شده است.

“در حال حاضر، این احتمالا بهترین بازسازی است که ما انجام داده ایم.”

کاهش این عدم قطعیت امکان مدل سازی دقیق تر از افزایش سطح آب دریاها را در آینده فراهم می کند.

در حالی که سهم کمتر تخمین زده شده توسط ورقه یخی قطب جنوب خبر خوبی است، محققان خاطرنشان می کنند که هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود دارد.

دکتر هاگارد گفت: «اگر در کشور جزیره‌ای اقیانوس آرام مانند تووالو زندگی می‌کنید که بالاترین نقطه ارتفاع آن تنها 4.6 متر است، تغییرات جزئی در سطح پایه دریا می‌تواند اثرات مخربی در هنگام وقوع فاجعه‌هایی مانند طوفان‌ها یا طوفان‌ها داشته باشد.

حصول اطمینان از داشتن مدل‌های دقیق‌تر می‌تواند به بهبود سیاست‌ها کمک کند، به‌ویژه زمانی که به جوامع ساحلی و پست‌تر نگاه می‌کنیم که می‌توانند تنها با چند سانتی‌متر تغییر سطح دریا تحت تأثیر قرار گیرند.»