یک پستاندار به نام اکیدنا منقار بلند به نام سر دیوید آتنبرو و آخرین بار توسط دانشمندان در سال 1961 دیده شده بود، برای اولین بار در یک جنگل استوایی اندونزی عکسبرداری شد. یک تیم بین المللی از محققان با جوامع محلی برای استقرار بیش از 80 تله دوربین برای فیلمبرداری از این حیوان گریزان کار کردند. علاوه بر کشف مجدد اکیدنا، این تیم تعداد زیادی از گونه‌های کاملاً جدید را برای علم کشف کردند، از جمله سوسک‌ها، عنکبوت‌ها و یک میگوی درختی قابل توجه.

بیش از شصت سال پس از آخرین ثبت آن، یک تیم اعزامی یک پستاندار نمادین تخم‌گذار را در یکی از ناشناخته‌ترین مناطق جهان دوباره کشف کردند. اکیدنا منقار بلند آتنبورو که به افتخار پخش کننده مشهور سر دیوید آتنبرو نامگذاری شده است، برای اولین بار در عکس ها و فیلم های ویدئویی با استفاده از دوربین های راه دور راه دور که در کوه های Cyclops در استان پاپوآ اندونزی نصب شده اند، ثبت شد.

در کنار کشف مجدد اکیدنا، اکسپدیشن – مشارکت بین دانشگاه آکسفورد، سازمان غیردولتی اندونزیایی یایاسان پلایانان پاپوآ نندا (YAPPENDA)، دانشگاه سندراواسیه (UNCEN)، پاپوآ BBKSDA، و آژانس ملی تحقیقات و نوآوری اندونزی (BRIN)، Re :Wild — بسیاری از یافته های قابل توجه دیگر را به دست آورد. اینها شامل عسل خوار مایر بود، پرنده ای که از سال 2008 در علم گم شده بود. یک جنس کاملاً جدید از میگوهای درختی. گونه های جدید بی شماری از حشرات؛ و یک سیستم غار ناشناخته قبلی. این به رغم مشکلات ناشی از زمین های بسیار نامساعد از جمله حیوانات سمی، زالوهای خونخوار، مالاریا، زلزله و گرمای طاقت فرسا بود.

یکی از غیرمعمول ترین پستانداران جهان بالاخره در فیلم گرفتار شد

اکیدنای منقار بلند آتنبورو که تنها یک بار در سال 1961 توسط علم ثبت شد، یک تکه است: یک گروه از نظر تکاملی متمایز از پستانداران تخمگذار که شامل پلاتیپوس است. این گونه echidna بسیار خاص است زیرا یکی از تنها پنج گونه باقیمانده مونوترم است که تنها نگهبانان این شاخه قابل توجه درخت زندگی است. یافتن اکیدنا بسیار دشوار است زیرا شب‌زیست، در لانه‌ها زندگی می‌کند و بسیار خجالتی است. اکیدنای منقار بلند آتنبورو هرگز در هیچ کجای خارج از کوه های سیکلوپ ثبت نشده است و در حال حاضر در فهرست قرمز گونه های در معرض خطر IUCN به عنوان در معرض خطر انقراض طبقه بندی شده است.

برای اینکه بهترین شانس را برای خود پیدا کنند، تیم بیش از 80 دوربین دنباله‌دار را مستقر کرد، صعودهای متعددی از کوه‌ها انجام داد و در این فرآیند بیش از 11000 متر (بیش از ارتفاع اورست) بالا رفت. تقریباً تمام چهار هفته ای که تیم در جنگل گذراند، دوربین ها هیچ نشانه ای از اکیدنا ثبت نکردند. در آخرین روز، با آخرین تصاویر روی کارت حافظه نهایی، تیم عکس های خود را از پستاندار گریزان به دست آورد – اولین عکس از اکیدنا آتنبرو. شناسایی این گونه بعداً توسط پروفسور کریستوفر هلگن، پستان شناس و دانشمند ارشد و مدیر موسسه تحقیقات موزه استرالیا (AMRI) تایید شد.

دکتر جیمز کمپتون، زیست‌شناس از دانشگاه آکسفورد که ایده و رهبری این اکسپدیشن را بر عهده داشت، می‌گوید: اکیدنا منقار بلند آتنبورو دارای خارهای جوجه تیغی، پوزه مورچه‌خوار و پاهای یک خال است. به دلیل ظاهر ترکیبی آن، نام خود را با موجودی از اساطیر یونانی که نیمی انسان و نیمی مار است، مشترک است. دلیل اینکه این گونه بر خلاف سایر پستانداران به نظر می رسد این است که عضوی از monotremes است – یک گروه تخمگذار که حدود 200 میلیون سال پیش از بقیه پستانداران درخت حیات جدا شده است.

وی افزود: این کشف نتیجه کار سخت و بیش از سه سال و نیم برنامه ریزی است. یک دلیل کلیدی برای موفقیت ما این است که با کمک YAPPENDA، سال‌ها برای ایجاد رابطه با جامعه Yongsu Sapari، روستایی در ساحل شمالی کوه‌های Cyclops، صرف کرده‌ایم. اعتماد بین ما سنگ بنای موفقیت ما بود زیرا آنها دانش لازم برای پیمایش در این کوه های خائنانه را با ما به اشتراک گذاشتند و حتی به ما اجازه دادند تا در سرزمین هایی تحقیق کنیم که هرگز قدم های انسان را احساس نکرده اند.

گنجینه ای از اکتشافات

در کنار جستجوی اکیدنا، اکسپدیشن اولین ارزیابی جامع از حیات بی مهرگان، خزندگان، دوزیستان و پستانداران را در کوه های سیکلوپ انجام داد. با حمایت راهنمایان محلی در تیم اعزامی، دانشمندان توانستند آزمایشگاه‌های موقتی را در قلب جنگل با نیمکت‌ها و میزهایی که از شاخه‌های جنگلی و درختان انگور ساخته شده بودند، ایجاد کنند.

با ترکیب تکنیک های علمی با تجربه و دانش اعضای تیم پاپوآ از جنگل، این تیم به اکتشافات جدید زیادی دست یافت. این شامل ده‌ها گونه حشره کاملاً جدید برای علم و کشف مجدد عسل‌خوار مایر ( Ptiloprora mayri ) بود، پرنده‌ای که از سال 2008 در علم گم شد و به نام زیست‌شناس تکاملی مشهور ارنست مایر نامگذاری شد.

یک یافته خارق العاده یک جنس کاملاً جدید از میگوهای زمینی و درختی بود. دکتر لئونیداس-رومانوس داورانوگلو (همکار فوق دکتری Leverhulme Trust در موزه دانشگاه آکسفورد گفت: ما از کشف این میگو در قلب جنگل بسیار شوکه شدیم، زیرا این یک انحراف قابل توجه از زیستگاه معمولی ساحلی این حیوانات است. تاریخ طبیعی)، حشره شناس ارشد برای اکسپدیشن. ما معتقدیم که سطح بالای بارندگی در کوه‌های سیکلوپ به این معنی است که رطوبت به اندازه‌ای است که این موجودات به طور کامل روی خشکی زندگی کنند.

این تیم همچنین گنجینه‌ای از گونه‌های زیرزمینی، از جمله عنکبوت‌های کور، برداشت‌کننده کور، و عقرب تازیانه‌ای را که همگی برای علم جدید هستند، در یک سیستم غاری که قبلاً کشف نشده بود، نشان دادند. این کشف شگفت‌انگیز در یکی از قله‌های مقدس بر فراز یونگ سو ساپاری انجام شد، جایی که به تیم مجوز ویژه برای انجام تحقیقات داده شد. مردم به ندرت در اینجا پا می گذارند، و سیستم غار خیره کننده زمانی که یکی از اعضای تیم از ورودی پوشیده از خزه سقوط کرد، اتفاق افتاد.

“سرزمینی زیبا اما خطرناک”

در پس زمینه این اکتشافات شرایط بسیار چالش برانگیز و در مواقعی تهدید کننده زندگی بود. در یکی از سفرها به سیستم غار، یک زلزله ناگهانی تیم را مجبور به تخلیه کرد. دکتر داورانگلو دست خود را از دو نقطه شکست، یکی از اعضا به مالاریا مبتلا شد و دیگری به مدت یک روز و نیم زالو به چشمش چسبانده بود تا اینکه سرانجام در بیمارستان برداشته شد. در سرتاسر اکسپدیشن، اعضا با نیش پشه‌ها و کنه‌ها گرفتار شدند و با خطر دائمی مارها و عنکبوت‌های سمی مواجه بودند. هر گونه پیشرفت در جنگل یک روند آهسته و طاقت فرسا بود، به طوری که تیم گاهی اوقات مجبور می شد مسیرهایی را که قبلاً هیچ انسانی نرفته بود، قطع کند.

دکتر کمپتون می‌گوید: «اگرچه برخی ممکن است سیکلوپ‌ها را «جهنم سبز» توصیف کنند، اما من فکر می‌کنم این منظره جادویی، در عین حال مسحورکننده و خطرناک است، مانند چیزی از کتاب تالکین. در این محیط، رفاقت بین اعضای اکسپدیشن فوق العاده بود و همه به حفظ روحیه کمک کردند. عصر، ما در اطراف آتش، داستان‌هایی را با هم رد و بدل می‌کردیم، در حالی که در میان هول و صدای قورباغه‌ها احاطه شده بودیم.

میراثی ماندگار

کشف مجدد اکیدنا تنها آغاز ماموریت اکسپدیشن است. اکیدنای منقار بلند آتنبورو، حیوان شاخص کوه های سیکلوپ و نمادی از تنوع زیستی خارق العاده آن است. این تیم امیدوار است که کشف مجدد آن به جلب توجه به نیازهای حفاظتی Cyclops و به طور کلی گینه نو اندونزی کمک کند و آنها متعهد به حمایت از نظارت طولانی مدت اکیدنا هستند. کلید این کار NGO YAPPENDA است که ماموریت آن حفاظت از محیط طبیعی گینه نو اندونزی از طریق توانمندسازی پاپوآهای بومی است. به عنوان بخشی از تیم اعزامی، اعضای YAPPENDA به آموزش شش دانش آموز از UNCEN در بررسی تنوع زیستی و به دام انداختن دوربین در طول سفر کمک کردند.

دکتر داورانگلو گفت: جنگل های بارانی استوایی از مهم ترین و در معرض خطرترین اکوسیستم های زمینی هستند. این وظیفه ماست که از طریق تبادل دانش، مهارت و تجهیزات از همکاران خود در خط مقدم حمایت کنیم.

از آنجایی که تیم تنها بخشی از مواد جمع‌آوری‌شده در اکسپدیشن را مرتب کرده است، آنها انتظار دارند که در ماه‌های آینده گونه‌های جدید بیشتری تولید کنند. هدف این است که نام بسیاری از این افراد را به نام اعضای پاپوآی اکسپدیشن نامگذاری کنیم.

علاوه بر نمونه های حیوانی، این تیم همچنین بیش از 75 کیلوگرم نمونه سنگ را برای تجزیه و تحلیل زمین شناسی جمع آوری کرد که توسط زمین شناس ارشد اکسپدیشن، مکس وب، از دانشگاه رویال هالووی، لندن هدایت شد. اینها می توانند به بسیاری از سوالات در مورد چگونگی و زمان شکل گیری کوه های سیکلوپ کمک کنند. اعتقاد بر این است که این کوه ها در حدود 10 میلیون سال پیش زمانی تشکیل شده اند که یک قوس جزیره ای در اقیانوس آرام با سرزمین اصلی گینه نو برخورد کرده است. همراه با یافته های بیولوژیکی، این کار زمین شناسی به تیم کمک می کند تا بفهمد تنوع زیستی خارق العاده Cyclops چگونه به وجود آمده است.

درباره اکیدنای منقار بلند آتنبرو:

• اکیدنا منقار بلند آتنبورو، Zaglossus attenboroughi، شناخته شده نیست که در خارج از کوه‌های سیکلوپ زندگی می‌کند و زیست‌شناسان هنوز سوالات بی‌پاسخ زیادی در مورد زیستگاه و اکولوژی آن دارند.
• اکیدنای منقار بلند آتنبورو یک گونه EDGE است: گونه ای در معرض تهدید که خویشاوندان نزدیک کمی در درخت تکاملی حیات دارد. آنها حدود 200 میلیون سال است که مستقل از سایر پستانداران تکامل یافته اند.
• اکیدنا برای مردم یونگ سو ساپاری که هجده نسل در دامنه‌های شمالی کوه‌های سیکلوپ زندگی می‌کنند، اهمیت فرهنگی دارد. هنگامی که درگیری در جامعه رخ می دهد، به جای دعوا، یک سنت وجود دارد که یک طرف برای جستجوی اکیدنا به داخل سیکلوپ می رود در حالی که طرف دیگر برای یافتن یک مارلین به اقیانوس می رود. یافتن هر دو موجود به قدری دشوار بود که اغلب دهه ها یا یک نسل کامل طول می کشید تا مکان آنها پیدا شود، اما پس از پیدا شدن، حیوانات نماد پایان درگیری و بازگشت به روابط هماهنگ در روستا بودند.
• اکیدنا تنها یک بار به صورت علمی ثبت شده است، زمانی که توسط پیتر ون روین – گیاه شناس هلندی – در سال 1961 کشف شد. از آن زمان تاکنون تنها از طریق گزارش های مشاهده شده توسط جامعه یونگ سو ساپاری و علائم غیرمستقیم در دوران قبل از آن شناخته شده است. کار اعزامی در سال 2022. این نشانه‌ها، که در طول سفر نیز مشاهده شد، شامل سوراخ‌های بینی، سوراخ‌هایی در زمین بود که بوسیله اکیدناها پس از استفاده از پوزه‌های بلند و کمی خمیده‌شان برای کاوش بی‌مهرگان زیرزمینی باقی می‌ماند.

درباره اکسپدیشن:

• این اکسپدیشن برای اولین بار در سال 2019 توسط جیمز کمپتون پیشنهاد شد.
• دانشگاهیان که در این اکسپدیشن همکاری نزدیک داشتند عبارتند از: دکتر جیمز کمپتون (دانشگاه آکسفورد)، دکتر لئونیداس-رومانوس داورانوگلو (موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد)، مادلین فوت (دانشگاه آکسفورد)، دکتر اندرو تیلکر (Re:wild، موسسه لایبنیتس برای تحقیقات باغ وحش و حیات وحش)، دکتر آتیلا بالاز (دانشگاه مندل) و دکتر مکس وب (رویال هالووی، دانشگاه لندن).
• اعضای تیم و شرکای دانشگاه Cenderawasih (UNCEN) عبارتند از دکتر Suriani Surbakti، Gison Morib و Heron Yando.
• اعضای تیم و همکاران سازمان غیردولتی اندونزی یایاسان پلایانان پاپوآ نندا (YAPPENDA) شامل بنیانگذاران Iain و Malcolm Kobak، و Yali Kobak، Sampari Kobak، Ezra Daniel، Ruben Penggu، Melias Heluka، Yuanis Yalak و Sili Yalak هستند.
• این تیم مجوزهایی را از پاپوآ BBKSDA و BRIN دریافت کرد. همچنین از جامعه Yongsu Sapari به آنها اجازه داده شد تا در طول سفر تحقیقاتی انجام دهند و نمونه هایی را در زمین خود جمع آوری کنند.
• این کشف مجدد تا حدی با حمایت سخاوتمندانه کالج مرتون آکسفورد، انجمن جغرافیای سلطنتی، انجمن اکتشاف علمی، Re:wild، دانشگاه رویال هالووی، دانشگاه آکسفورد، رکونیکس، و کمک های مالی خصوصی درک ویلیامز، کریس پری امکان پذیر شد. ، و سایر افراد سخاوتمند.

درباره کوه های سیکلوپ:

• کوه های سیکلوپ یکی از ناپذیرترین مناطق جهان است که ناهموار، شیب دار و خطرناک است و از سطح دریا تا 1970 متر را در بر می گیرد. آنها توسط دو قله اصلی – Gunung Rara و Gunung Dafonsoro تسلط دارند. هنگامی که در سال 1768 ده لیگ از خط ساحلی شمالی رشته کوه دریانوردی کرد، بارون لوئیس دو بوگنویل به «سیکلوپ‌های دوو» اشاره کرد که نام کوه‌ها از آن‌ها گرفته شده است.
• کوه‌های Cyclops یک منطقه کلیدی تنوع زیستی هستند، به این معنی که برای تداوم تنوع زیستی و برای سلامت کلی سیاره حیاتی هستند.
• جامعه Yongsu Sapari برای هجده نسل در این منطقه زندگی کرده اند و این سرزمین را مقدس می دانند. آنها معتقدند که توسط یک روح زن اداره می شود که می تواند شکل یک درخت کانگورو را به خود بگیرد.