از بین میلیون ها تصویر، تنها 49 عکس به عنوان بهترین عکس سال انتخاب شدند. ویرایشگرهای عکس نشنال جئوگرافی نگاهی اجمالی به پشت صحنه 9 تصویر موجود در شماره ویژه سالانه تصاویر سال 2022 می‌دهند.

نشنال جئوگرافیک به خاطر عکاسی با کیفیت بالا در داستان های چاپی و دیجیتالی شهرت دارد. برای جشن گرفتن آن، هر سال یک شماره ویژه منتشر می کنیم تا برخی از تصاویر خیره کننده ای که عکاسان ما در سراسر جهان گرفته اند را به نمایش بگذاریم. 

امسال، 132 عکاس از 60 کشور بازدید کردند و 2,238,899 تصویر را برای مستندسازی دنیای چندوجهی که در آن زندگی می کنیم ارسال کردند. ویرایشگران عکس ما 118 عکس مورد علاقه خود را برای شماره عکس های سال دسامبر انتخاب کردند . ما با آنها در مورد داستان های نهفته از این تصاویر جذاب صحبت کردیم که اهمیت و چالش های داستان گویی از طریق عکاسی را برجسته می کند.

آن فارار، دستیار ویرایشگر عکاسی نشنال جئوگرافیک می‌گوید: «گرفتن و ساختن عکس‌ها سخت‌تر و سخت‌تر است، زیرا اکنون همه ما دوربین داریم. این کار سختی است که داستان نویسان دارند، اما نات ژئو در مورد این کار است – ساختن تصاویر منحصر به فرد، شگفت انگیز و دیده نشده.

قاناق، گرینلند // Kilii Yüyan

عکاس Kiliii Yüyan با مستند کردن زندگی روزمره مردمان بومی و مسائلی که آنها در سراسر جهان با آن روبرو هستند غریبه نیست . او برای هر داستان تصاویر شگفت انگیز و منحصر به فردی را ثبت می کند.

مالوری بندیکت، ویرایشگر عکس، قبلاً با یویان کار کرده است، اما او می گوید که عکسی برای داستانی که هنوز منتشر نشده بود، مانع او شد. در آن، دو پسر عموی دسته‌بندی شده به نام‌های برث سیمیگاک و نلی سیمیگاک، کالسکه‌ها را در دشتی برفی در گرینلند در مسیر مسابقه‌های سالانه سگ‌بازی هل می‌دهند. 

بندیکت می‌گوید در حالی که خود داستان خوانندگان را به چالش می‌کشد تا به نحوه رفتار با اکوسیستم خود بدون تخریب یا بهره‌برداری از آن فکر کنند، این تصویر بینش بیشتری از زندگی روزمره زنان Inughuit می‌دهد.

او می افزاید: «دیدن این موضوع، فکر من را در مورد زندگی در [گرینلند] مختل کرد. امیدوارم مردم چیزی در مورد گرینلند یا فرهنگ آن بیاموزند تا تصورات قبلی را از بین ببرند.

دریاچه سرو آبی، فلوریدا // مک استون

آن فارار می‌گوید این لحظه تصویری عالی از پرتاب موشک اسپیس‌ایکس که از باتلاق ساکت فلوریدا مشاهده می‌شود، لذتی محض بود. عکاس مک استون در نیمه های شب در باتلاق نشسته بود – که فارار آن را نقطه خوشحالی خود توصیف می کند – و از منظره آرام عکس می گرفت، وقتی متوجه چیزی درخشان در آسمان ارغوانی شد.

ما اغلب در عکاسی برای گفتن داستان بسیار عمدی هستیم. ما یک فرآیند فکری داریم که به دنبال لحظات خارق العاده و به دنبال ترکیب بندی و نور مناسب هستیم. «[استون] همه آن کارها را انجام می‌داد، و دردسر این بود که موشک در وسط آن پرتاب شد. این یک تصویر شاد و واقعا منحصر به فرد می سازد.”

تصویر منحصر به فرد، جفت شدن بعید از یک باتلاق وحشی با شگفتی انسانی موشک پرتاب شده از کیپ کاناورال است. اگرچه ممکن است خوش شانسی باشد که این دو عنصر در کنار هم قرار گیرند، فارار تاکید می کند که کار و قصد زیادی برای درست کردن تنظیمات انجام شده است.

پارک ملی ایماس، برزیل // کیتی اورلینسکی

مائورا فریدمن، ویرایشگر ارشد عکس، می‌گوید: این عکس از یک تاپیر تنها به نظر می‌رسد که با تله دوربین گرفته شده است. اما در واقع، این حیوان – با نام مستعار Preciosa – عکاس کیتی اورلینسکی را در پارک ملی Emas برزیل دنبال می کرد. اگرچه به ندرت پیش می‌آید که تاپیرها تا این حد دوستانه باشند، اما فریدمن اشاره می‌کند که حیوانات می‌توانند در زیر ماه کامل رفتار غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند. 

در این تصویر او در سطح چشم است. یک نوع صمیمیت وجود دارد، و آن مه جادویی به پرسیوسا کمک می کند تا از پس زمینه متمایز شود.» فریدمن می گوید. 

اورلینسکی موفق شد این عکس را در یک صبح مه آلود پس از تعقیب حیوانات گریزان و شبگرد با شانس کمتر هفته قبل ثبت کند. فریدمن خاطرنشان می‌کند: «وقتی روی داستان‌هایی کار می‌کنید که به عکاسی از حیوانات وابسته است، بسیاری از آن‌ها فقط در حال آماده شدن هستند و به امید موفقیت می‌روید».

جزایر قناری، اسپانیا // کارستن پیتر

ثبت سرعت، بافت و احساس خطر گدازه ای که از فوران آتشفشانی سرازیر می شود سخت است، اما این چیزی است که عکاس کارستن پیتر با این تصویر به آن دست یافته است.

پیتر قبلاً در لاپالما در جزایر قناری در سپتامبر 2021 بود که آتشفشان در خط الراس کامبر ویجا شروع به فوران کرد. سامانتا کلارک ویرایشگر عکس می‌گوید : او فوران 85 روزه را برای نشنال جئوگرافیک ثبت کرد، سپس به بررسی آسیب‌ها و کار میدانی علمی که پس از سرد شدن گدازه‌های آهسته انجام شده بود، بازگشت. 

او خاطرنشان می کند که 60 میلیون نفر در سراسر جهان در سایه آتشفشان های فعال زندگی می کنند و لا پالما به عنوان جزیره ای ساخته شده از گدازه که دائما در معرض خطر قرار گرفتن است مورد جالب توجهی است. انبوهی از خاکستر و گدازه حاصل از فوران ماه سپتامبر جامعه جزیره را ویران کرد و گیاهان را خفه کرد و به خانه ها آسیب رساند. کلارک می گوید، حتی هنوز هم، تصاویر آتشفشان خطرناک زیبا و الهام بخش است.

“[پیتر] در گرفتن تصاویر ثابتی که ما را با قدرت مکث می کند عالی است.”

معدن، سریلانکا // برنت استیرتون

عکاس برنت استیرتون وظیفه داشت نحوه همزیستی فیل های آسیایی وحشی با همسایگان انسانی خود را ثبت کند – و چه راهی بهتر از این که این موجودات باشکوه در زباله های ما جستجو کنند؟

تصویر مربوط به داستان آینده، گله فیل را نشان می دهد که با گاوها در یک زباله دانی در Minneriya، سریلانکا، که محل زندگی حدود 6000 فیل است، دومین جمعیت بزرگ پس از هند است. حدود 70 درصد از فیل ها خارج از مناطق حفاظت شده زندگی می کنند و آنها را مجبور می کند در تماس نزدیک با انسان ها زندگی کنند.

الکسا کیف، دستیار ویرایشگر عکاسی می‌گوید، عکس استیرتون از گله مجردی که در حال جمع‌آوری محصولات دور ریخته شده است، نمایانگر ظاهر این همزیستی و درگیری‌هایی است که می‌تواند ایجاد کند. او اضافه می‌کند که این تصویر به دلیل احساس مقیاسی که گاوها در کنار فیل‌های عظیم الجثه ارائه می‌دهند، برجسته است.

ثبت این تصویر نه تنها به این دلیل که استیرتون نیاز داشت به حیوانات وحشی نزدیک شود، بلکه به این دلیل که زمان چالش برانگیزی برای کار در سریلانکا بود، دشوار بود. دولت در بحبوحه سقوط اقتصادی در حال فروپاشی بود. با این حال، در نهایت، استیرتون دریچه ای به زندگی این حیوانات ارائه کرد، که کیف امیدوار است باعث افزایش آگاهی و تقویت همدلی شود.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم فرصتی وجود دارد تا جنبه‌ای از حیوانات را به مردم نشان دهم که ممکن است قبلاً ندیده‌اند.

جزیره مریت، فلوریدا // دن وینترز

تاد جیمز، ویرایشگر ارشد عکس، می‌گوید  پس از دو تا سه ساعت انتظار برای پاک شدن مه غلیظ، عکاس دن وینترز موفق شد یک لحظه سینمایی جادویی از موشک Space Launch System را برای Artemis I ثبت کند.

این آزمایش بدون خدمه، یک کپسول فضایی جدید به نام اوریون را می فرستد تا بین 6 تا 19 روز قبل از بازگشت به زمین به دور ماه بچرخد.

او می‌گوید: «در آنجا شانسی وجود دارد. قضاوت یک عکاس تسلط بر کار است و [وینترز] سال ها و سال ها تجربه دارد. این عکس میزان صبر و اراده لازم برای ثبت تصویر مناسب را در حین مبارزه با عدم قطعیت ها و تدارکات نشان می دهد. همکاری با ناسا موانعی را از کسب مجوزها تا اخذ مجوزهای امنیتی ایجاد کرد. 

جیمز می گوید که میراث این تصویر ماندگار خواهد بود و آینده ناسا و اکتشافات فضایی را نشان می دهد. 

Timbulsloko، اندونزی // Aji Styawan

عکاس آجی استیاوان در جاوه مرکزی اندونزی روی زمین بود، زیرا ساکنان آن برای نجات یک قبرستان سیل زده تلاش می کردند. کورت موچلر، ویرایشگر عکس، می گوید ترکیب پمپاژ آب زیرزمینی و بالا آمدن سطح دریا به این معنی است که خانه های مردم تقریباً در تمام طول سال توسط سیلاب های جزر و مدی غرق می شوند. 

گرم شدن کره زمین باعث افزایش سطح آب دریاها در سراسر جهان به میزان حدود یک هشتم اینچ در سال می شود – اما در جاوه زمین به اندازه چهار اینچ در حال غرق شدن است. این گورستان یکی از آخرین مکان های باقی مانده است که جامعه را به تاریخ خود متصل می کند. در طی چهار سال، استیاوان زندگی افرادی را که با خانه‌های سیل‌زده سر و کار داشتند، به ثبت رساند که آنها پناهنده آب و هوا شدند.

موچلر می گوید: «ما در حال تغییر آب و هوای این سیاره با سرعت فزاینده ای هستیم. من فقط می توانم امیدوار باشم که در آینده نزدیک به جای جنگ با یکدیگر، در عوض دور هم جمع شویم و کاری برای مشکل انجام دهیم و سیاره خود را نجات دهیم. 

دریای ودل // استر هوروات

محل استراحت نهایی کشتی استقامت ارنست شاکلتون برای بیش از یک قرن پس از غرق شدن در سواحل قطب جنوب در سال 1915 یک راز باقی ماند. یعنی تا این سال. آن فارار می‌گوید، عکاس، استر هوروات، برای ثبت این کشف تاریخی، همراه با لحظات هیجان‌انگیز منتهی به آن، آماده بود. 

هوروات تقریباً 40 روز را در یک اکسپدیشن از دانشمندان درجه یک جهانی در مأموریت یافتن محل استقامت گذراند. فارار می‌گوید: در یکی از آخرین روزهای سفر، آنها کشتی را در حالی که نورهای بزرگی را در اقیانوس می‌تاباند، پیدا کردند که لحظه‌ای بزرگ در تاریخ است.

او می‌گوید: «کاوش‌ها هنوز هم هر روز در آنجا اتفاق می‌افتند، و حس ماجراجویی در دنیای ما بسیار هیجان‌انگیز است. ما فکر می کنیم همه چیز در دنیای ما دیده شده است، اما اینطور نیست.

ذخیره‌گاه ملی ماسای مارا، کنیا // جن گایتون

الکسا کیف می‌گوید کفتار خالدار یکی از بدفهم‌ترین موجودات جهان است که گاهی اوقات در فرهنگ پاپ آن را بزدل می‌خوانند. برای درست کردن رکورد، Keefe با عکاس Jen Guyton کار می کند تا تحقیقاتی را که در کنیا در حال انجام است برای درک رفتار حیوان انجام دهد.

داستان آتی شامل این تصویر مادون قرمز از کفتاری به نام Palazzo خواهد بود که در حالی که برج های ماده غالب قبیله بر فراز او می نشینند، مطیعانه دراز کشیده است. تصویر سیاه و سفید کاملاً ماهیت پیچیده روابط اجتماعی بین کفتارهای ماده در یک قبیله را به تصویر می کشد.

کیف می‌گوید که گایتون توانست این عکس را بگیرد، زیرا قبیله کفتار به قدری به مشاهده عادت کرده بودند که حتی ماشینی که شب‌ها به لانه نزدیک می‌شد، مزاحم آنها نمی‌شد. او امیدوار است که تصویر این حیوانات – همراه با توله ای که از پایین به بیرون نگاه می کند – جنبه متفاوتی از کفتارها را نشان دهد و قدردانی جدیدی از حیوانات را القا کند.