بیش از 85 درصد از گونه های پرندگان، پستانداران و دوزیستان جهان در کوهستان ها به ویژه در زیستگاه های جنگلی زندگی می کنند، اما محققان گزارش می دهند که این جنگل ها با سرعت فزاینده ای در حال ناپدید شدن هستند. در سطح جهانی، ما از سال 2000 تاکنون 78.1 میلیون هکتار (7.1 درصد) از جنگل های کوهستانی را از دست داده ایم – مساحتی بزرگتر از اندازه تگزاس. بسیاری از تلفات در مناطق گرمسیری تنوع زیستی رخ داده است و فشار فزاینده ای بر گونه های در معرض تهدید وارد می کند.

اگرچه موقعیت ناهموار آن‌ها زمانی جنگل‌های کوهستانی را از جنگل‌زدایی محافظت می‌کرد، اما از اواخر قرن بیست و یکم به‌طور فزاینده‌ای مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند، ^زیرا مناطق دشت‌ها تهی می‌شوند یا تحت حفاظت قرار می‌گیرند. تیمی از دانشمندان به رهبری Xinyue He (@xinyue_he)، دومینیک اسپراکلن و جوزف هولدن در دانشگاه لیدز در بریتانیا و ژنژونگ زنگ در دانشگاه علوم و فناوری جنوبی در چین می‌خواستند وسعت و توزیع جهانی جنگل‌های کوهستانی را بررسی کنند. ضرر – زیان.

برای انجام این کار، تیم تغییرات جنگل های کوهستانی را به صورت سالانه از سال 2001 تا 2018 دنبال کرد. آنها هم ضرر و هم سود در پوشش درختان را کمیت کردند، سرعت رخ دادن تغییرات را تخمین زدند، ارتفاعات و انواع مختلف جنگل های کوهستانی را مقایسه کردند. ، معتدل، گرمسیری — و تأثیرات این از دست دادن جنگل بر تنوع زیستی را بررسی کرد.

نویسندگان می نویسند: “دانش دینامیک از دست دادن جنگل در امتداد شیب ارتفاع در سراسر جهان برای درک اینکه چگونه و کجا مقدار منطقه جنگلی موجود برای گونه های جنگلی با تغییر آنها در پاسخ به گرم شدن تغییر می کند، بسیار مهم است.”

قطع درختان بزرگ‌ترین عامل از بین رفتن جنگل‌های کوهستانی (42 درصد)، پس از آن آتش‌سوزی‌های جنگلی (29 درصد)، کشت جابه‌جایی یا «بریده‌شدن و سوختن» (15 درصد)، و کشاورزی دائمی یا نیمه‌دائم (10 درصد) بوده است. اگرچه اهمیت این عوامل مختلف از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. زیان قابل توجهی در آسیا، آمریکای جنوبی، آفریقا، اروپا و استرالیا رخ داده است، اما در آمریکای شمالی و اقیانوسیه رخ نداده است.

به‌طور نگران‌کننده، به نظر می‌رسد که نرخ تلفات جنگل‌های کوهستانی در حال افزایش است: نرخ سالانه تلفات از سال 2001 تا 2009 تا سال‌های 2010-2018 50 درصد افزایش یافته است، زمانی که ما سالانه 5.2 میلیون هکتار از جنگل‌های کوهستانی را از دست دادیم. نویسندگان می نویسند که این شتاب احتمالاً عمدتاً به دلیل گسترش سریع کشاورزی به مناطق مرتفع در سرزمین اصلی جنوب شرقی آسیا، و همچنین افزایش قطع درختان جنگل های کوهستانی به دلیل کاهش جنگل های دشت یا به دلیل حفاظت از این جنگل های پست است.

جنگل‌های کوهستانی استوایی بیشترین تلفات را تجربه کردند – 42٪ از کل جهان – و سریع‌ترین نرخ شتاب را تجربه کردند، اما در مقایسه با جنگل‌های کوهستانی در مناطق معتدل و شمالی، سرعت رشد مجدد بیشتری داشتند. به طور کلی، محققان برخی از علائم رشد مجدد پوشش درختان را در 23 درصد از مناطقی که جنگل را از دست داده بودند مشاهده کردند.

مناطق حفاظت شده کمتر از مناطق حفاظت نشده تلفات جنگلی را تجربه کردند، اما محققان هشدار می دهند که این ممکن است برای حفظ گونه های در معرض تهدید کافی نباشد. نویسندگان می نویسند: «با توجه به گونه های حساس در نقاط داغ تنوع زیستی، مسئله حیاتی فراتر از جلوگیری از نابودی جنگل است. ما همچنین باید یکپارچگی جنگل ها را در مناطق به اندازه کافی بزرگ حفظ کنیم تا امکان حرکت طبیعی و فضای کافی برای گونه های مختلف فراهم شود.»

نویسندگان همچنین بر اهمیت در نظر گرفتن معیشت و رفاه انسان در هنگام توسعه استراتژی‌ها و مداخلات حفاظت از جنگل تأکید می‌کنند. هر گونه اقدام جدید برای حفاظت از جنگل‌های کوهستانی باید با شرایط و زمینه‌های محلی تطبیق داده شود و نیاز به افزایش حفاظت از جنگل‌ها با تضمین تولید غذا و رفاه انسان تطبیق داده شود.»

این تحقیق توسط دانشگاه علوم و فناوری جنوب، دانشگاه لیدز و بنیاد ملی علوم طبیعی چین پشتیبانی شده است.