دکتر الیزابت بریسکی می گوید: «هر چیزی که وجود دارد را می توان در جایی معرفی کرد. زیست شناس دریایی متخصص در بوم شناسی تهاجم در مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR هلمهولتز در کیل است. او به همراه یک تیم بزرگ بینالمللی از بومشناسان، مطالعهای را برای بررسی اینکه آیا گونههای غیربومی الگوهای تنوع زیستی زمین را منعکس میکنند و پتانسیل عظیم آنها، انجام داده است و دریافت که تعداد بیشتری از گونههای غیربومی از گروههای گونههای متنوعتری میآیند. نتایج اکنون در مجله Global Ecology and Biogeography منتشر شده است.
بریسکی به طور کلی میگوید: «تهاجمات بیولوژیکی میتواند باعث انقراض شود، تریلیونها دلار خسارت و کنترل داشته باشد و بیماریها را گسترش دهد.» اما لزوماً اینطور نیست، به همین دلیل است که بریسکی اصطلاح خنثی “گونه های غیر بومی” را به جای “مهاجم” ترجیح می دهد. و تعداد آنها به سرعت در حال رشد است و درک و پیشبینی در مقیاس بزرگ از الگوهای تهاجم برای محافظت از محیطها، اقتصادها و جوامع حیاتی است.
ما بررسی کردیم که آیا تعداد گونههای غیربومی الگوهای تنوع زیستی جهانی را منعکس میکند یا خیر. سپس بررسی کردیم که آیا گروههای خاصی از گونهها به طور نامتناسبی مستعد استقرار در مناطق جدید هستند یا خیر. برای انجام این کار، محققان فهرستی جامع از گونههای غیربومی که تا به امروز توصیف شدهاند – حدود 37000 در سراسر جهان وجود دارد – تهیه کردند و آنها را بر اساس طبقهبندی بیولوژیکی – از فیلا تا طبقات و خانوادهها دستهبندی کردند.
سپس آنها را در ارتباط با تنوع زیستی جهانی قرار می دهند. نتیجه: چه از نظر میکروسکوپی کوچک باشد و چه به اندازه یک اسب آبی، چه در خشکی و چه در زیر آب – به طور متوسط حدود 1٪ از همه موجودات زنده توسط انسان به جایی در جهان منتقل شده اند.
بریسکی خاطرنشان می کند: «البته، وضعیت داده ها در برخی موارد بسیار متفاوت است.
گونه های روی خشکی به طور کلی بهتر از گونه های موجود در آب مطالعه می شوند.
بنابراین، یک تلاش تحقیقاتی بیشتر احتمالاً تعداد قابل توجهی از گونه های جدید غیربومی را در زیستگاه های دریایی کشف می کند.
سایر گروههایی که مورد مطالعه قرار نگرفتهاند، مانند میکروارگانیسمها، نیز احتمالاً در فهرست موجودیهای گونههای غیربومی دستکم گرفته میشوند.
علاوه بر این، کشورهای ثروتمندتر نسبت به کشورهای فقیرتر تمایل دارند تحقیقات بیشتری در مورد گونه های غیر بومی داشته باشند.
بنابراین کاملاً ممکن است که گونههای غیربومی زیادی در جنگلهای بارانی استوایی وجود داشته باشند که ما به سادگی از آنها اطلاعی نداریم.»
محققان دریافتند که برخی از گروه ها بیش از حد خارج از محدوده بومی خود مستقر شده اند، از جمله پستانداران، پرندگان، ماهی ها، حشرات، عنکبوت ها و گیاهان.
بریسکی: “متداول ترین گونه های غیربومی معرفی شده، گونه هایی هستند که عمداً برای کشاورزی، باغبانی، جنگلداری یا اهداف دیگر معرفی شده اند.” و گونههای ناخواسته همیشه همراه با افراد تحت تعقیب میآیند، برای مثال بهعنوان غارنشین در کشتیها.
بریسکی میگوید: «هیچکس نمیخواست موشها را معرفی کند، اما آنها در کنار انسانها در سراسر جهان پخش شدهاند.
به طور کلی، نتایج نشان دهنده پتانسیل عظیمی برای تهاجمات بیولوژیکی آینده در گروه های گونه های مختلف است. بریسکی: “اگر تا کنون تنها یک درصد از تنوع زیستی جهانی تحت تاثیر قرار گرفته باشد، می توانیم فرض کنیم که میزان آن به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.” تصادفی بودن این فرآیند قابل توجه است: “دیر یا زود، هر گونه ای می تواند از روش ها و مسیرهای حمل و نقل ما برای رسیدن به مناطقی استفاده کند که به طور طبیعی به آنها دسترسی ندارد.”
بنابراین، شدت تأثیرات زیستمحیطی و اجتماعی-اقتصادی ناشی از تهاجمهای جدید احتمالاً در دهههای آینده بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد، بهویژه با تسریع و تغییر تجارت و حملونقل، کشورهای دوردست و استخرهای گونههای منحصربهفرد آنها را به هم متصل میکند. بریسکی و همکارانش خواستار اقدام فوری برای جلوگیری از معرفیهای آینده و کنترل مخربترین مهاجمانی هستند که قبلاً ایجاد شدهاند.