ذخیره‌گاه زیست‌کره Mananara-Nord در ماداگاسکار تمام شرایط را برای کشت وانیل برآورده می‌کند. برای جوامع محلی، این یک فرصت عالی است تا با کاشت درختان وانیلی که به جنگل سالم و توسعه پایدار از طریق فروش وانیل بستگی دارد، به راحتی حفاظت از محیط زیست را ترکیب کنند.

حفظ سایبان برای ادامه تولید وانیل

درخت وانیل یک درخت انگور زیر طبقه است. از درختان دیگر برای رشد و یافتن سایه استفاده می کند. در حالی که ماداگاسکار تقریباً 50 درصد از پوشش جنگلی خود را از دهه 1950 از دست داد، فرهنگ وانیل در جنگل‌های کشاورزی، اکوسیستم‌های جنگلی را حفظ می‌کند که در خطر پاکسازی یا تبدیل بیشتر نیستند.

Agroforests سیستم‌های جنگلی پیچیده‌ای هستند که توسط انسان مدیریت می‌شوند و به روش‌هایی عمل می‌کنند که از نظر اکولوژیکی شبیه به جنگل‌های طبیعی است. آنها بسیاری از خدمات اکوسیستمی مانند غذا، دارو و انرژی را به جمعیت اطراف ارائه می کنند.

همچنین می توان از آنها برای رشد وا نیل استفاده کرد. آنها حمایت و سایه لازم و همچنین تعادل اکولوژیکی مورد نیاز درختان وانیل را فراهم می کنند، مانند حفظ جمعیت کافی شکارچیان برای دفاع از محصول در برابر آفات.

پرورش دادن برای جامعه

اولین انجمن کشاورزان در سال 2004 ایجاد شد و اکنون شش تعاونی با 2553 عضو وجود دارد که 809785 درخت وا نیل را در ذخیره‌گاه زیست کره Mananara-Nord کشت می‌کنند. همه دارای گواهی تجارت ارگانیک و منصفانه هستند. تعاونی‌ها با هم توانسته‌اند با پنج صادرکننده بر سر قیمت مناسب مذاکره کنند و بدین ترتیب درآمد منصفانه و عادلانه برای کشاورزان و خانواده‌های آنها و منافعی برای کل جامعه تضمین شود.

از سال 2013 و افزایش قیمت، وانیل به یک محصول لوکس تبدیل شده است. فروش ناخالص وا نیل به ازای هر کشاورز وانیل 950 دلار در سال (18 دلار در کیلوگرم برای و انیل سبز و 70 دلار در کیلوگرم برای وا نیل خشک) تخمین زده می شود. در مقایسه، بیش از 80 درصد از جمعیت در ماداگاسکار زیر خط فقر زندگی می کنند که حدود 690 دلار در سال است (بانک جهانی، 2012).

بخشی از درآمد برای حفظ زیرساخت ها (بهسازی مدارس، بیمارستان، پل ها، جاده ها، روشنایی عمومی) و خرید تجهیزات (برای کشت وا نیل، کیت های مدرسه یا بسته های بهداشتی برای بیمارستان) به جامعه بازگردانده می شود.