ویرایش شده توسط فریزر مک دونالد، ریچل هیوز و کلاوس دادز
ژئوپلیتیک در حال تغییر است. هدایت جنگ و صلح با وابستگی فزاینده ما به تصاویر و شیوه های بصری در حال تغییر است. نظارت ماهواره ای، بازی های رایانه ای، پخش ویدئو، اسکن شبکیه چشم و دوربین های تلفن همراه تنها برخی از فناوری هایی هستند که ژئوپلیتیک معاصر را شکل می دهند.
از وحشت 11 سپتامبر و ابوغریب گرفته تا عملکرد مکانیکی و پیش پا افتاده بیومتریک فرودگاه، حقایق ژئوپلیتیکی از طریق فرآیند نمایش بصری مشخص می شود. فرهنگ بصری به بخشی از دستگاه اقناع تبدیل شده است. کشورهای ناظر نویسندگان برجسته بین المللی را گرد هم می آورد تا رابطه رو به رشد بین ژئوپلیتیک و فرهنگ بصری را بررسی کنند. نتیجه یک مشارکت قطعی در زمینه تحقیقاتی مهم و تازه ظهور شده در سطح جهانی است.
درباره نویسنده
فریزر مک دونالد مدرس جغرافیای انسانی در دانشگاه ملبورن است.
ریچل هیوز مدرس جغرافیای انسانی در دانشگاه ملبورن است.
کلاوس دادز، استاد ژئوپلیتیک در رویال هالووی، دانشگاه لندن است. او نویسنده تعدادی کتاب از جمله یخ صورتی (I.B.Tauris, 2002) و Geopolitics: a Very Short Introduction (آکسفورد، 2007) است.
مقدمه کتاب:
تجسم ژئوپلیتیک
اجازه دهید با مثالی شروع کنیم که از نظر انضباطی نزدیک به خانه است.
پروفسور قاضی ولید فلاح، جغرافیدان دانشگاهی در دانشگاه آکرون، اوهایو، نویسنده مشهور فلسطینی در زمینه ژئوپلیتیک، در 8 ژوئیه 2006 دستگیر شد. رهگذری از او پرسیده بود که او – یک عرب – چه کار می کرد. عکسی از منظره استراحتگاه توریستی محبوب اسرائیل نهاریا، نه چندان دور از مرز لبنان.
عکاسی برای جغرافیدانان و گردشگران یک فعالیت معمولی است. در واقع، تا جایی که جغرافیا گاهی به عنوان یک رشته بصری در نظر گرفته می شود، این انجمن باید به طور یکسان در کار میدانی همکاران ما در اسرائیل و سرزمین های اشغالی اعمال شود. برای پلیس اسرائیل، و متعاقباً پلیس مخفی اسرائیل، شین بت، داشتن دوربین توسط غازی – یا بهتر بگوییم عرب بودن او با داشتن دوربین – دلیلی برای دستگیری به اتهام جاسوسی بود. بازداشت او بدون محاکمه؛ و سلول انفرادی، بازجویی و محرومیت از خواب او.
سه هفته بعد، پس از یک کمپین بین المللی توسط همکارانش، قاضی بدون اتهام آزاد شد، اما نه قبل از بازجویی های مکرر که در آن بورس تحصیلی او به عنوان مدرکی مبنی بر «تروریست، جاسوس و متنفر از اسرائیل» به او ارائه شد.
بدون پرداختن به بسیاری از مسائلی که این پرونده آشکار می کند، مطمئناً چیز قابل توجهی وجود دارد که برای دولت اسرائیل – که به دلیل ترسو بودنش در توسعه سیستم های نظارتی گسترده ترین شناخته شده نیست – یک دوربین در یک مقصد توریستی می تواند به عنوان خوانده شود. نشانه یک جاسوس دولت مستقلی که به دلیل تمایلش به استفاده از هویت عکاسی به عنوان مدرک شهروندی مورد توجه قرار گرفته، خود به طرز عجیبی از دوربین خجالتی است. پس جای تعجب نیست که شعار شین بت باید این باشد: “مدافعی که دیده نمی شود” (به عبری: ).
ترس از نگاه رقیب به نگاه دولت، ترسی پایدار است.
سؤالاتی در مورد اینکه چه کسی واجد شرایط دیدن یا دیده شدن است، جزئیات و رفتار آنها می تواند به صورت بصری ضبط و بازتولید شود، در عین حال، مسائلی مانند تحرک و ثابت بودن، آزادی و حبس، فرصت و مبارزه، شهروندی و بی تابعیتی است.
توجه به این نکته قابل توجه است که یکی از پاسخ‌ها به زیرساخت‌های نظارتی و روابط عمومی اسرائیل، فعالیت‌های «تظاهرات معکوس» بوده است: به عنوان مثال، گروه حقوق بشر اسرائیلی B’Tselem بر توزیع بیش از 100 دوربین فیلمبرداری برای فلسطینیان در غرب نظارت داشته است.
بانک به منظور فیلمبرداری از سوء استفاده های شهرک نشینان و ارتش اسرائیل. فیلم حاصل ظرفیت ارائه واقعیت های قابل مشاهده را دارد که شناخته شده اما به ندرت تصدیق می شوند. و نمایان ساختن آنها، در عصر کنونی ما، وارد کردن آنها به محاسبات مذاکرات ژئوپلیتیکی است.
بنابراین هنگامی که یک دختر نوجوان در کرانه باختری از یک سرباز اسرائیلی فیلمبرداری کرد که با باتوم از فاصله نزدیک به یک زندانی فلسطینی با چشم بسته تیراندازی می کرد، این کلیپ ویدیویی که در اینترنت آپلود شده بود می تواند باعث یک رسوایی کوچک شود.
صرفاً از نزدیک شاهد چنین رویدادی بوده اند. باید یک سوابق همراه وجود داشته باشد، یک ردپای بصری سرسخت به گونه ای که عناصر منتخب گذشته را می توان در آینده، شاید توسط ناظران معتبرتر، دوباره مشاهده کرد. خاستگاه های اولیه پوزیتیویستی عکاسی البته در اینجا مشهود است، گویی این ردپای نور بر روی فیلم یا پیکسل نشان از حقیقت انکارناپذیر دارد – بله، این واقعاً اتفاق افتاده است – چیزی که رولان بارت از آن به عنوان «احراز هویت» یاد می کند (Barthes 1981: 5). ).
نه اینکه وضعیت تصویر عکاسی قابل بحث نیست. برعکس، همانطور که این کتاب روشن خواهد کرد، اعتراض به اصالت تصاویر اکنون جزئی از حکومت داری معاصر است.
نظرات کاربران