همانطور که نقشه ها تغییر می کنند، اخلاق نقشه برداری نیز باید تغییر کند

نقشه ها یکی از جادویی ترین اختراعات تاریخ بشر هستند. نقشه بابلی جهان، یا Imago Mundi – لوحی گلی که نشان می دهد یک صفحه برچسب از آنچه در آن زمان تصور می شد کل جهان است – در قرن ششم قبل از میلاد ساخته شده است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بیش از 5000 سال پیش نقشه‌هایی بر روی دیواره‌های غار حک شده‌اند.

نقشه ها محصول و بازتاب زمان خود هستند. نقشه 100 سال پیش به دلیل پیشرفت های اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیکی با نقشه ای که امروز ایجاد می شود، تفاوت اساسی دارد. به لطف پیشرفت های فناوری، نقشه های ساخته شده 100 سال آینده، از بسیاری جهات، پیچیده تر از نقشه هایی هستند که در حال حاضر تولید می شوند.

پتانسیل برای نقشه برداری – و اینکه یک نقشه می تواند باشد – بسیار زیاد است. اما با این پتانسیل مسئولیت بزرگی به همراه دارد.

چگونه زمان نقشه ها را تغییر می دهد

تبدیل نقشه چیست؟ نقش تغییر یافته زمان ممکن است یکی از عمیق ترین عوامل باشد. مکاشفه قرن بیستم آلبرت انیشتین مبنی بر اینکه زمان از فضا جدا نیست در نقشه های قرن بیست و یکم نوشته شده است. اکنون نقشه‌های تایم لپس به مردم اجازه می‌دهند تا در طول روزها، هفته‌ها و سال‌ها کامل بچرخند و لحظاتی را در زمان مشخص به مکان خاصی مشخص کنند.

تغییر از تولید نقشه‌های ایستا از مکان‌های ثابت به ایجاد راهنمایی‌های مکانی مبتنی بر زمان، به توسعه فناوری دیگری مربوط می‌شود که زمان و مکان را در دنیای فیزیکی، اجتماعی و سایبری ادغام می‌کند – به ویژه آنچه که به عنوان متاوره قرار می‌گیرد. در آینده، نقشه‌ها ممکن است فید مستمری از ویدیوهای مبتنی بر مکان باشند که به صورت سه‌بعدی حفظ می‌شوند – و با لایه‌های معنایی که مکان را نشان می‌دهند، داستان می‌گویند و به شبکه‌های اجتماعی متصل می‌شوند، پوشانده می‌شوند تا یک واقعیت افزوده ایجاد کنند.

لایه‌هایی که بخشی از جعبه ابزار نقشه‌نگار دیجیتالی هستند نیز تغییراتی را در درک مقیاس و زمان در افراد ایجاد کرده‌اند. به عنوان مثال، هنگام کار با لایه ها در GIS، می توان همزمانی را در مقیاس ها و سطوح مختلف جزئیات مدل کرد. مانند عروسک‌های ماتریوشکا که درون یکدیگر لانه می‌کنند، نقشه‌های لایه‌ای بینندگان را قادر می‌سازد تا از مقیاس کلان به مقیاس خرد با شفافیتی بروند که جهان، جهان، جامعه، جامعه و مردم را در یک سیستم فرا رشته‌ای در هم تنیده نشان می‌دهد. با در نظر گرفتن نماهای مختلف از یک نقشه، افراد می توانند وابستگی های متقابل موضوع را به گونه ای تجربه کنند که هیچ نقشه کلاسیکی نمی تواند اجازه دهد.

خود داده نیز در حال تغییر است. بینایی ماشین و فناوری دوربین تعبیه شده اکنون امکان تعیین مکان عکس ها را در زمان واقعی یا تقریبا واقعی فراهم می کند. بنابراین می توان عکس برج ایفل را به طور خودکار به مکان دقیق آن در پاریس، فرانسه مشخص کرد. علاوه بر این، چیزهایی که می توان نقشه برداری کرد در حال تغییر هستند.

انبوهی از ماهواره ها به انسان اجازه می دهد تا فضای بیرونی را کاوش کند و حتی دورافتاده ترین مناطق زمین را در سطح زمین اسکن کند. اما فراتر از خیابان‌ها و حتی کف اقیانوس، چه چیزی ممکن است پیش بیاید؟ شاید این نظارت بر فعالیت های انسانی به صورت دسته جمعی باشد – حرکات افراد و تعاملات شخصی دقیقه به دقیقه جمع آوری شود. به عنوان مثال، این به بینندگان نقشه حس باورنکردنی از نبض یک شهر یا شهر می دهد.

به نظر می رسد که هر اینچ از جهان نقشه برداری شده است. در واقع، حتی DNA برای ایجاد ژنوم انسان نقشه برداری شده است. پس بعدی چیه؟ شاید حدود 100 میلیارد نورون – به اضافه تریلیون ها اتصال به نام سیناپس – که مغز را می سازند، آن شبکه پیچیده ترین شبکه را ترسیم کند. این بیومتریک ها – معیارهای مشخصه های فیزیکی و ویژگی های رفتاری متمایز – هر موجودی را منحصر به فرد می کند. ترسیم این متافیزیک می تواند چیزهای زیادی را در مورد انسان آشکار کند.

نقشه های آینده

یکی از دلایل ایجاد چنین نقشه های دانه ای از انسان این است که امکان پذیر است. دلیل دیگر، قابل بحث تر، این است که نشان می دهد انسان ها چه کسانی هستند، از کجا آمده ایم و چه اتفاقی ممکن است برای ما بیفتد.

طی 200 یا 300 سال، نقشه‌ها احتمالاً ضبط ویدیویی از هر مرحله‌ای خواهند بود که تاکنون توسط واحدهای منفرد طی شده است و در وب اشیا و افراد نگهداری می‌شوند. امید به این امر این است که دانش بیشتر از فعالیت های انسانی موجب پایداری و طول عمر این گونه شود.

همراه با هوش مصنوعی جغرافیایی (GeoAI)، فن‌آوری‌هایی که افراد را قادر می‌سازد به معنای واقعی کلمه و از راه دور آنچه را که شخص دیگری انجام می‌دهد ببینند – مانند یک دوربین پوشیدنی که به دیگران اجازه می‌دهد تا دیدگاه یک فرد را در زمان واقعی تجربه کنند – به طور فزاینده‌ای برای کنترل، ارائه استفاده می‌شوند. راحتی، و مراقبت.

کاربردهای فناوری نقشه برداری که به دنبال کنترل افراد هستند بحث برانگیزترین هستند. آنها اطلاعاتی را برای اجرای قانون (حتی پلیس پیشگیرانه)، نظارت و اهداف تحقیق ارائه می دهند. در حال حاضر، شرکت های تخصصی وجود دارند که میلیاردها تصویر منبع باز را برای ارائه تشخیص وسیله نقلیه جمع آوری می کنند. و همین فناوری می تواند برای تطبیق بیومتریک استفاده شود.

فناوری مبتنی بر نقشه که راحتی را فراهم می کند، به ویژه با اینترنت اشیا در حال گسترش است. این نوع برنامه‌ها به افراد اجازه می‌دهند از طریق سرویس‌های مبتنی بر مکان و اشتراک‌گذاری بی‌درنگ داده با یکدیگر و دارایی‌هایشان ارتباط برقرار کنند. به‌عنوان مثال، به لطف فرآیندهای نوآورانه توزیع و انجام سفارش‌های امروزی، مردم می‌توانند مسیرهایی را که محصولات و خدمات آنها طی می‌کنند، تا لحظه لحظه و نقطه سیستم موقعیت‌یابی جهانی (GPS) از نزدیک نظارت کنند.

اپلیکیشن‌هایی که برای مراقبت‌ها طراحی شده‌اند، مانند نقشه‌های ایمنی مبتنی بر هوش مصنوعی، احتمالاً می‌توانند وضعیت افراد را فقط از طریق راه رفتن یا از طریق احساسات شناسایی شده در چهره‌شان تعیین کنند. به عنوان مثال، افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، ممکن است تحت نظر قرار گیرند تا مراقبان در صورت به خطر افتادن سلامتی یا امنیت شخصی بیمار، هشدار دریافت کنند.

در مجموع، همه این‌ها باعث ایجاد «überveillance» می‌شود، نوعی نظارت فراتر و فراتر از آن که متکی بر فناوری است که نه تنها همیشه روشن است، بلکه در واقع در انسان‌ها تعبیه شده است. پیامدهای این آینده بالقوه نقشه برداری سزاوار توجه دقیق و راهنمایی است.

یک چارچوب ژئواخلاق

در ژوئن 2022، انجمن جغرافیدانان آمریکا (AAG)؛ مرکز مطالعات فضایی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا؛ و Esri برای بررسی مسائلی که هنگام تغییر به داده‌های مکان محور انسان‌محور به وجود می‌آیند، نشستی را در مورد اطلاعات مکان و منافع عمومی برگزار کردند. این منجر به انتشار گزارشی شد که چارچوبی برای چگونگی همکاری جغرافیدانان، دانشمندان GIS، دانشمندان علوم اجتماعی، دانشمندان علوم کامپیوتر، متخصصان حقوقی، کارشناسان و فعالان کارگری، قانونگذاران و اعضای عمومی برای مقابله با چالش‌های پیش آمده ایجاد می‌کند. تکامل نقشه برداری پیشنهادات شامل موارد زیر است:

• یک دستور کار تحقیقاتی ایجاد کنید که دربرگیرنده مسائل اخلاقی کلیدی، مانند مالکیت و استفاده از داده ها باشد. حریم خصوصی و ناشناس بودن؛ اعتماد و درک ریسک؛ تحلیل چند فرهنگی و چند ظرفیتی؛ به اشتراک گذاری داده و زیرساخت؛ و کدنویسی برای فراگیری.
• مواد آموزشی و اهداف آموزشی را برای کسانی که اصول اخلاقی اطلاعات مکان را مطالعه می کنند، تهیه کنید.
• ایجاد مسیری برای حرکت از بحث درباره اصول اخلاقی به تشکیل مقررات جهانی قابل اجرا و قابل اجرا.
• افزایش گفت‌وگو با ذینفعان GIS غیر سنتی و غیرمستقیم و گسترش همکاری میان اعضای بخش‌های دانشگاهی، دولتی و خصوصی در مورد استفاده از اطلاعات مکان در طول چرخه حیات فناوری‌ها – به ویژه در رابطه با حریم خصوصی و سایر ابعاد مبتنی بر ارزش‌ها.

زمانی جغرافیدانان و متخصصان زمین فضایی به نقاط، خطوط و چندضلعی ها مشغول بودند. در حالی که این لایه‌های بنیادی همیشه به سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی مرتبط خواهند بود، توانایی نقشه‌برداری بیشتر – از فضاهای کف خانه‌ها تا ابعاد داخلی قلب انسان – به روش‌های پیشرفته‌تر، نیازمند یکپارچگی است. نقشه های آینده نه تنها باید انعکاسی از وسیع ترین گستره فناوری، بلکه از سازگارترین و جدی ترین احترام به زندگی، حیثیت و حریم انسانی (و فراتر از انسان) باشد.

گزارش اطلاعات مکانی و منافع عمومی را دانلود کنید.

From the Meridian ستونی منظم از AAG است، یک انجمن علمی و آموزشی غیرانتفاعی که اعضای آن، از نزدیک به 100 کشور، در تئوری، روش‌ها و عمل جغرافیا علایق مشترک دارند. در مورد برنامه ها و عضویت AAG اطلاعات کسب کنید.