کشاورزی فشرده تنها در صورتی امکان پذیر است که خاک با نیتروژن، فسفر و پتاسیم بارور شود. در حالی که فسفر و پتاسیم را می توان به عنوان نمک استخراج کرد، کود نیتروژن باید به سختی از نیتروژن موجود در هوا و از هیدروژن تولید شود. و، تولید هیدروژن بسیار انرژی بر است و در حال حاضر به مقادیر زیادی گاز طبیعی یا – مانند چین – زغال سنگ نیاز دارد. تولید کود نیتروژن علاوه بر داشتن ردپای کربن نسبتاً بزرگ، در برابر شوک های قیمتی در بازارهای سوخت های فسیلی آسیب پذیر است.

پائولو گابریلی، دانشمند ارشد آزمایشگاه قابلیت اطمینان و مهندسی ریسک در ETH زوریخ، با لورنزو روزا، محقق اصلی در موسسه علوم کارنگی در استنفورد، ایالات متحده، برای بررسی روش‌های مختلف تولید کربن خنثی برای کود نیتروژن همکاری کرده است. در مطالعه ای که در مجله Environmental Research Letters منتشر شد، این دو محقق به این نتیجه رسیدند که انتقال در تولید نیتروژن امکان پذیر است و چنین انتقالی ممکن است امنیت غذایی را نیز افزایش دهد. با این حال، روش های تولید جایگزین دارای مزایا و معایبی هستند. به طور خاص، این دو محقق سه جایگزین را بررسی کردند:

• تولید هیدروژن لازم با استفاده از سوخت‌های فسیلی به‌طور معمول، تنها به جای انتشار گاز گلخانه‌ای CO ₂ در اتمسفر، در کارخانه‌های تولید جمع‌آوری شده و به‌طور دائم در زیر زمین ذخیره می‌شود (گرفتن و ذخیره‌سازی کربن، CSS). این نه تنها به یک زیرساخت برای جذب، انتقال و ذخیره CO ₂ نیاز دارد ، بلکه به انرژی بیشتری نیز نیاز دارد. با وجود این، این یک روش تولید نسبتاً کارآمد است. با این حال، هیچ کاری برای کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی انجام نمی دهد.
• برق رسانی به تولید کود با استفاده از الکترولیز آب برای تولید هیدروژن. این به طور متوسط ​​25 برابر بیشتر از روش تولید امروزی با استفاده از گاز طبیعی نیاز دارد، بنابراین مقدار زیادی برق از منابع بی کربن مصرف می شود. برای کشورهایی که انرژی خورشیدی یا بادی فراوانی دارند، این ممکن است یک رویکرد جذاب باشد. با این حال، با توجه به برنامه هایی برای برق رسانی به بخش های دیگر اقتصاد به نام اقدام اقلیمی، ممکن است به رقابت برای برق پایدار منجر شود.
• سنتز هیدروژن برای تولید کود از زیست توده از آنجایی که به زمین زراعی و آب زیادی نیاز دارد، از قضا این روش تولید با تولید مواد غذایی رقابت می کند. اما نویسندگان این مطالعه خاطرنشان می‌کنند که منطقی است که ماده اولیه زیست توده زباله باشد – به عنوان مثال، بقایای محصولات.

دانشمندان بیان می کنند که کلید موفقیت احتمالاً ترکیبی از همه این رویکردها بسته به کشور و شرایط خاص محلی و منابع موجود است. در هر صورت، ضروری است که کشاورزی از کودهای نیتروژنی استفاده بهینه‌تری داشته باشد، همانطور که رزا تأکید می‌کند: «رفع مشکلاتی مانند کوددهی بیش از حد و ضایعات مواد غذایی نیز راهی برای کاهش نیاز به کود است.»

هند و چین در خطر هستند

در این مطالعه، دانشمندان همچنین به دنبال شناسایی کشورهایی از جهان بودند که امنیت غذایی در آنها به دلیل وابستگی آنها به واردات نیتروژن یا گاز طبیعی در حال حاضر در خطر است. کشورهای زیر به ویژه در برابر شوک های قیمتی در بازارهای گاز طبیعی و نیتروژن آسیب پذیر هستند: هند، برزیل، چین، فرانسه، ترکیه و آلمان.

کربن زدایی تولید کود در بسیاری از موارد این آسیب پذیری را کاهش می دهد و امنیت غذایی را افزایش می دهد. حداقل، برق رسانی از طریق انرژی های تجدیدپذیر یا استفاده از زیست توده وابستگی به واردات گاز طبیعی را کاهش می دهد. با این حال، محققان این نکته را در نظر گرفتند: تمام روش‌های تولید کود نیتروژنی بدون کربن نسبت به روش فعلی استفاده از سوخت‌های فسیلی انرژی بیشتری دارند. به عبارت دیگر، آنها هنوز در برابر شوک های قیمتی خاص آسیب پذیر هستند – نه در بازارهای گاز طبیعی به طور مستقیم، بلکه شاید در بازارهای برق.

تولیدکنندگان نیتروژن با تغییر روبرو هستند

دانشمندان در مطالعه خود خاطرنشان کردند که کربن زدایی احتمالاً ترکیب کشورهای تولید کننده کود نیتروژن را تغییر می دهد. همانطور که اوضاع پیش می رود، روسیه، چین، مصر، قطر و عربستان سعودی بزرگترین کشورهای صادرکننده نیتروژن هستند. به جز چین که مجبور به واردات گاز طبیعی است، همه این کشورها می توانند از ذخایر گاز طبیعی خود استفاده کنند. در آینده، کشورهایی که احتمالاً از کربن زدایی سود خواهند برد، کشورهایی هستند که انرژی خورشیدی و بادی زیادی تولید می کنند و همچنین دارای ذخایر کافی از زمین و آب هستند، مانند کانادا و ایالات متحده.

گابریلی می‌گوید: «در آینده نمی‌توان تقاضای کشاورزی برای نیتروژن را پایدارتر کرد، هم برای دستیابی به اهداف آب و هوایی و هم به دلایل امنیت غذایی.» جنگ در اوکراین بر بازار جهانی مواد غذایی تأثیر می گذارد نه تنها به این دلیل که این کشور معمولاً غلات زیادی صادر می کند، بلکه به این دلیل که درگیری باعث افزایش قیمت گاز طبیعی شده است. این به نوبه خود باعث افزایش قیمت کودهای نیتروژن شده است. با این حال، برخی از تولیدکنندگان کود، حداقل به طور موقت، تولید خود را متوقف کرده اند، زیرا هزینه گزاف گاز، تولید را برای آنها غیراقتصادی می کند.

راه حل بحرانی آب و هوا” یا “بدتر از زغال سنگ”؟ 

یک مطالعه جدید درخصوص خطوط بحث عمومی پیرامون یک فناوری انرژی بحث‌برانگیز را مورد بررسی قرار داده است که توسط طرفدارانش به عنوان “بسیار حیاتی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی” و توسط منتقدان “بدتر از زغال سنگ” شناخته می‌شود.

“BE (BECCS) به شدت در برنامه دولت بریتانیا برای دستیابی به اقتصاد خالص صفر تا سال 2050 نقش دارد. اما آگاهی عمومی کمی از این فناوری وجود دارد که باعث اختلاف نظر دانشمندان، سیاستمداران و رسانه ها شده است.

_{BECCS با سوزاندن گیاهان و درختان انرژی تولید می کند و انتشار دی اکسید کربن (CO 2} ) حاصل را جذب می کند و آنها را در زیر زمین ذخیره می کند.

اکنون، تحقیقات دانشگاه ساوتهمپتون، پوشش BECCS را در 166 مقاله روزنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است تا خطوط داستانی کلیدی در مورد فناوری انرژی را شناسایی کند و بفهمد که آیا احتمالاً توسط مردم بریتانیا و فراتر از آن پذیرفته می شود یا خیر.

کاسپار دانیسون، پژوهشگر علوم زیستی در دانشگاه ساوتهمپتون و نویسنده اصلی این تحقیق، می‌گوید: «با درک عمومی از BECCS بسیار محدود، رسانه‌ها نقش مهمی در شکل‌دهی به بحث و نظر در مورد این فناوری دارند.

ما در بحث فرکینگ دیده‌ایم که چگونه از داستان‌های رقابتی برای تأثیرگذاری بر پذیرش اجتماعی یک فناوری جدید و در نهایت اینکه آیا این فناوری بخشی از ترکیب انرژی بریتانیا می‌شود یا خیر، استفاده می‌شود.»

تحقیق منتشر شده در Energy Research & Social Science هشت خط داستانی کلیدی را شناسایی کرد. در طرف Pro-BECCS ابزار کاهش ضروری بود. روشن نگه داشتن چراغ ها؛ لنگر برای انتقال؛ و تکنولوژی انقلابی در طرف Anti-BECCS از زغال سنگ بدتر بودند. فاجعه زیست محیطی؛ بدون گلوله نقره ای؛ و حواس پرتی.

“زیست توده پایدار” برای “تراز کردن شمال”

خط داستانی ابزار کاهش ضروری در بیش از نیمی از مقالات روزنامه های ملی و منطقه ای تحلیل شده آشکار بود. Drax Group قصد دارد بزرگترین تاسیسات BECCS جهان را در نیروگاه خود در یورکشایر راه اندازی کند. ویل گاردینر، مدیر عامل Drax، بیش از هر فرد دیگری از این خط داستانی استفاده کرد. اما سخنگویان دولت، کمیته تغییرات اقلیمی بریتانیا (CCC) و مایکروسافت نیز به آن اشاره کردند و همچنین در سناریوهای IPCC نشان داده شد. The Keeping the lights on line داستانی کمتر رایج بود اما پس از حمله روسیه به اوکراین مورد توجه قرار گرفت.

داستان‌های متمرکز بر فرصت ( لنگر برای انتقال و فناوری انقلابی ) در رسانه‌های محلی یورکشایر برجسته‌تر بودند. نمایندگان محلی به “بستن شکاف شمال-جنوب” اشاره کردند و نماینده ریشی سوناک، کمی قبل از نخست وزیری، پروژه دراکس را “تحول کننده برای اقتصاد منطقه” توصیف کرد.

پروفسور گیل تیلور، یکی از نویسندگان مقاله و جان بی اور، استاد برجسته کارخانه محیط زیست، می‌گوید: «پیشنهادات درکس در یورکشایر تأثیر عمده‌ای بر بحث بریتانیا داشته است، به طوری که مقالات سه روزنامه منطقه‌ای بیش از مجموع تمام پوشش‌های ملی منتشر شده است. علوم، دانشگاه کالیفرنیا، دیویس. ائتلاف طرفدار BECCS از تسلط بیشتری در رسانه های خبری محلی برخوردار بود، جایی که چارچوب های ضروری با وعده منافع اجتماعی-اقتصادی برای منطقه تکمیل شد.

“فاجعه زیست محیطی” و “تفکر جادویی”

داستان بدتر از زغال سنگ پس از یک مستند پانورامای بی بی سی در مورد زنجیره تامین Drax برجسته شد و در 34 مقاله – بیشتر در روزنامه های ملی – به نمایش درآمد. سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی و سایرین، با شواهد محدود، ادعا می‌کنند که احتراق زیست‌توده منجر به انتشار CO2 مشابه _{زغال‌سنگ} می‌شود، این کربن ممکن است با کاشت مجدد درختان دوباره جذب نشود و انتشار زنجیره تامین به هزینه کربن می‌افزاید. 32 مقاله BECCS را به عنوان یک فاجعه زیست محیطی معرفی کردند که نشان می دهد تقاضای کاربری زمین خطری برای حیات وحش و تولید مواد غذایی است.

در مقابله با روایت فناوری انقلابی ، 23 مقاله روزنامه ملی (17 مقاله در گاردین) پیشنهاد کردند که BECCS بدون گلوله نقره ای است ، و آن را به عنوان “بیش از حد خوب برای واقعی بودن” و “امکان پذیر نیست” در مقیاس و مقیاس زمانی پیش بینی شده توصیف کردند. 10 مقاله دیگر در گاردین و ایندیپندنت که عمدتاً به سازمان‌های غیردولتی نسبت داده می‌شود، حاکی از آن است که این یک حواس‌پرتی است و به عنوان «مجوز برای ادامه انتشار» عمل می‌کند.

دانیسون می‌گوید: «دولت بریتانیا به BECCS برای کمک به ارائه استراتژی صفر خالص خود تکیه می‌کند، اما نبرد برای افکار عمومی به پیروزی نرسیده است». “تحقیق ما نشان می دهد که استقرار هدفمند و محدود BECCS با استفاده از زیست توده پایدار می تواند جذابیت ملی گسترده ای داشته باشد. اما اگر نگرانی های عمومی مورد توجه قرار نگیرد، دولت باید به دنبال فهرستی از گزینه های فن آوری و سیاست جایگزین باشد.”

تهران – ایرنا – زیست شهری زمانی که با احساس تعلق معنادار در میان شهروندان به شهر خود همراه شود، حقوق و وظایفی را برای ساکنان ایجاد می کند و یک شهروند مسئول برای آنکه در سرنوشت محیط زندگی خود مشارکت داشته باشد، ناگریز از تعاملات اجتماعی با سایر شهروندان و محیط و مدیریت شهری است.

این امر مستلزم آگاهی شهروندان از حقوق و وظایف‌شان است که یکی از آنها، ضرورت و اهمیت آموزش و مهارت‌های متنوع و متعدد و انعطاف‌پذیری در حوزه مهارت‌آموزی است. چنین انعطافی در آموزش نشان از اهمیت، ماهیت، مفهوم و اقدامات لازم برای هماهنگ شدن با زندگی شهری و منطقه‌ای دارد که در نتیجه آن، شهروندان به کمک خود و سایر شهروندان به کسب آموزه های شهری می پردازند و در اثر این هم‌کنشی تار فرهنگ شهروندی را در پود اجتماع خود می بافند و بدین ترتیب نقشی ماندگار از همدلی، همکاری و مسئولیت پذیری بر کتیبه خاطرات شهر می زنند و محیطی سرزنده و پویا برای خود می آفرینند.

در دهه های اخیر و با گسترش و پیچیدگی فزاینده زیست شهری، مفاهیم نوینی در خصوص تعامل شهر و شهروندان شکل گرفت که بر مبنای آن، شهر محیطی زنده و متعامل است و این مفاهیم که از شهر خلاق تا شهر آموز ش دهنده و اخیرا هم مفهوم «تکنوپلها» یا شهرهای علم و فناوری را به حوزه مطالعات برنامه‌ریزی شهری افزوده، برگرفته از از نگاه دانش بنیان و فناورانه به شهرهای جدید است.

شهرهای آموزش دهنده، مفهومی جدید در میان مفاهیم نوین برنامه ریزی و مدیریت شهری است. نظریه شهر آ موزش دهنده در اوایل قرن بیست و یکم مطرح شد و از سوی صاحبنظران مورد استقبال قرار گرفت؛ در این رویکرد شهر در حقیقت بخشی از هویت اجتماعی و فرهنگی شهروندان را تشکیل می دهد.

شهر می تواند توانمندسازی فردی و اجتماعی، توسعه اقتصادی و رفاه فرهنگی و توسعه پایدار را افزایش دهد و امروزه ثابت شده است که نیاز به آموزش های شهروندی و تمرین آن در بستر شهر حقیقتی انکارناپذیر است. اهمیت این موضوع به حدی است که منشور بین المللی شهر های آموزش دهنده که در سال ٢۰۰٨ تصویب شد، حق جدیدی برای تمام ساکنان شهر قائل می شود که از جمله آن، حق داشتن یک شهرِ آموزش دهنده است. ‌

درست است که فضاهای رسمی آموزش از مهدکودک تا آموزش عالی در شهرها مکان‌یابی می شوند و از لحاظ مساحت سه تا 5 درصد شهر را پوشش می دهند، اما در کنار آموزش های رسمی که به صورت آکادمیک و همراه با ارائه مدارک تحصیلی به شهروندان است و در شبکه نهادهای رسمی آموزشی نظیر آموزش و پرورش و آموزش عالی اجرا می شود، می توان از آموزش غیررسمی یا تصادفی نیز یاد کرد که در جریان زیست روزمره شهروندی به شهروندان می آموزد و شهروندان از آن یاد می گیرند.

از این منظر شهرِ آمو زش دهنده، آموزش‌های مادام‌العمری را برای همه ترویج می‌کند و تعریفی که یونسکو در این خصوص دارد شامل موارد زیر است:

* به شکل اثربخشی همه منابع‌اش در هر بخش را برای ترویج آموز ش فراگیر، از آ موزش‌های پایه تا عالی بسیج می‌کند.
* آموزش در خانواده‌ها و اجتماعات را احیا می‌کند.
* آموز ش در محل کار را تسهیل می‌کند.
* استفاده از تکنولوژی‌های آموزشی مدرن را گسترش می‌دهد.

*کیفیت و برجستگی در آموزش را ارتقاء می دهد.
* فرهنگ آمو زش در طول زندگی را پرورش می‌دهد.

از آنجا که فرهنگ و هنجارهای اجتماعی را نمی توان به شهروندان دیکته کرد؛ شهرها محیطی مناسب برای یادگیری مدام‌العمر و تصادفی از طریق تبادل دانش و ایده ها به شمار می روند.

اهمیت این موضوع با در نظر گرفتن این که در شهرهای امروز با پدیده تنوع فرهنگی روبه رو هستیم و آگاه شدن از آداب و رسوم یکدیگر و تعامل و همکاری برای رسیدن به انسجام اجتماعی در شهر ضروری است، بیش از پیش نمایان می شود.

در شهرهای بزرگ کشورمان مانند پایتخت 200 ساله آن، برای آنکه بتوان فرهنگ شهروندی را با ضریب تاثیرگذاری بیشتری به شهروندان، خصوصا کودکان و نوجوانان آموزش داد بیش از هر چیز باید تهران را به شهری خوانا تبدیل کنیم تا شهروندی که در شهر طی مسیر می کند، از طریق تماس با المان ها و نشانگان شهری که در کالبد و مکان های شهری تعبیه شده اند، آنها را برای زندگی در شهر آماده کرد.

ایجاد کالبدهای فرهنگی نظیر احجام هنری، کتابخانه ها و موزه ها در صورت تکثیر و گسترش متوازن در تهران، می توانند در آگاهی و ادراک ساکنان این شهر برای داشتن ایجاد محیطی لبریز از ارزش ها و هنجارهای اخلاقی و انسانی تاثیر مطلوب داشته باشد.

صدیقه صدرالهی* شهردار ناحیه 4 منطقه 6

تهران – ایرنا – سرپرست معاونت سیاسی و قضایی سازمان بازرسی گفت: تکالیف قانونی سازمان استاندارد در زمینه آلودگی هوا، خودرو، ساماندهی مشتقات نفتی و کالاهای اساسی باید در اولویت اصلی قرار گیرد.

به گزارش روز دوشنبه ایرنا از سازمان بازرسی کل کشور، محمد مهدی بلندیان در جلسه معارفه هیات بازرسی در سازمان ملی استاندارد با رئیس، معاونین و مدیران این سازمان دیدار کرد و اظهارداشت: با حضور جوانان انقلابی و مدیران ارزشی شاهد تغییر و تحول در اغلب دستگاه‌های اجرایی کشور و بخصوص در سازمان‌های حاکمیتی همچون سازمان ملی استاندارد هستیم

وی افزود: قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد که در ۶۰ ماده در سال ۹۶ به تصویب رسیده است، یک سند راهبردی با اختیارات جامع در جهت اعتلای سطح کیفی و مقوم جایگاه والای سازمان استاندارد است و از سوی دیگر با توجه به نقش استاندارد در تمامی عرصه‌های زندگی شهروندان و مردم، از عرصه های تولیدی گرفته تا تجارت خارجی و صادرات و واردات، نیازمند توجه جدی از سوی تمام سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی است.

سرپرست سیاسی و قضایی سازمان بازرسی افزود: سازمان بازرسی کل کشور که دو وظیفه عمده آن نظارت بر حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاه‌های اداری است حامی دستگاه‌های اجرایی در انجام ماموریت‌های اصلی خود است و سازمان ملی استاندارد نیز از این قاعده مستثنی نیست.

وی خطاب به مدیران سازمان استاند ارد، خاطرنشان کرد: در این شرایطی که کشور نیازمند تلاش‌ها و سختکوشی‌های شما در برابر مشقت ها و دشواری‌ها است، امانت استاندا رد سازی محصولات در کشور در عرصه های مختلف برعهده این سازمان راهبردی و حاکمیتی است و در واقع موضوع حق الناس از ویژگیهای بسیار مهمی است که باید در راس تمام توجهات کارکنان این سازمان قرار گیرد.

بلندیان با اشاره به تغییرات رخ داده در دوره مدیریتی جدید سازمان ملی استاندارد گفت: سازمان بازرسی کل کشور همراه نگاه تحولی در سازمان استاندارد است و ما همواره از مدیران توانمند که در راستای منویات مقام معظم رهبری، پیگیر دغدغه‌های مردم و رفع مشکلات مردم هستند، حمایت خواهیم کرد و مدیران ارزشی نباید نگران سازمان بازرسی در قبال تصمیمات کارشناسی و در عین حال انقلابی خود باشند.

وی تصریح کرد: با نگاه جدید و تحولی که در دوره مدیریت دولت سیزدهم برقرار شده است، سازمان بازرسی خود را در کنار دستگاه‌های اجرایی می‌داند و ما در شرایط کنونی بدنبال کمک به ارتقای بهره‌وری استاندارد هستیم و سازمان استاندارد نیز باید آلودگی هوا، مساله خودرو و مشتقات نفتی و کالاهای اساسی را در اولویت اصلی کار خود قرار دهد.

بلندیان با اشاره به صدور احکام اخیر سازمان بازرسی برای بررسی موضوعات مد نظر در سازمان ملی استاندار د افزود: بازرسان و هیات بازرسی سازمان بازرسی در عین حالی که در این سازمان مستقر می‌شود و کلیه اقدامات و تصمیمات این سازمان را تحت رصد و نظارت خود خواهد داشت از اقدامات کارشناسانه، خردمندانه و دلسوزانه ای که با تلاش‌های وافر کارکنان متخصص ا ستاندارد انجام خواهد شد، حمایت و پشتیبانی می‌کند.

وی با اشاره به مجموعه آسیب‌شناسی‌ها و نظام پیشنهادات سازمان بازرسی در جهت بهبود فرآیندهای سازمان استاندارد خاطرنشان کرد: بدنه مجموعه استا ندارد نیازمند تحول در حوزه سرمایه انسانی است و این تحول قطعا حاوی هزینه خواهد بود و مدیران دغدغه‌مند و ارزشی همواره حاضر هستند هزینه‌های تحولات و سالم‌سازی سیستم را بر عهده بگیرند که این روحیه جهادی و ایثارگری قابل امتنان و تقدیر است.

بنابر این گزارش در ابتدای این دیدار مهدی اسلام‌پناه رئیس سازمان ملی استاندارد ضمن ارائه گزارشی از اقدامات مدیریتی خود طی ۲۰ ماه اخیر گفت: امسال یکصدمین سال تاسیس سازمان استا ندارد است و ارتقا شفافیت و مقابله با فساد و توجه به زیرساخت‌های فناوری و توسعه سامانه‌ها از اقدامات اصلی سازمان استاند ارد بوده است.

وی با اشاره به تغییر و بکارگیری ۲۰۰ مدیر متخصص به سازمان استاندارد افزود: از مجموع ۸۵ روش اجرایی، تاکنون ۲۳ روش اجرایی اصلاح شده است.

اسلام‌پناه اضافه کرد: ما برای حضور سازمان بازرسی کل کشور در طی ۳۶۵ روز سال آمادگی کامل داریم و هیچ خط قرمزی برای ورود همکاران سازمان بازرسی کل کشور وجود ندارد و از حضور سربازرس و هیات اعزامی سازمان نیز در سطح شورای معاونین برای کمک به تصمیم گیری ها و تصمیم سازی‌ها استقبال می‌کنیم .

بر پایه همین گزارش، بهزاد ابراهیم‌پور معاون نظارت و بازرسی امورخارجه، مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری سازمان بازرسی و محمد نورالله سربازرس و رئیس هیات بازرسی سازمان استاندارد نیز ضمن ارائه پیشینه‌ای از بازرسی‌های انجام شده نقاط آسیب‌پذیر احصا شده استاندا رد توسط گروه بازرسی را تشریح و در ادامه هیات جدید بازرسی سازمان را جهت استقرار در سازمان ملی استاندارد معرفی کردند.

مشهد – ایرنا – امکان بهره‌برداری از ظرفیت‌های مختلف و متنوع برای تولید انرژی از قابلیت‌ها و نعمت‌های خدادادی کشورمان است، با این حال ما همواره در تابستان و زمستان در زمینه تامین انرژی‌ مورد نیاز خود با مشکل مواجه می‌شویم.

به گزارش ایرنا، وجود منابع خدادادی آبی همچون دریا، دریاچه و رودخانه ها، مخازن گاز و نفت و در کنار خورشید تابان که بر اطراف و اکناف این سرزمین می تابد همراه با وجود ظرفیت های معدنی که برای تولید انرژی هسته ای به کار می‌رود، شرایط منحصر به فردی را برای کشور ما ایجاد کرده است.

تکیه بر این داشته ها، موجب شده است تا مردم ما نیز در مصرف انرژی رعایت هیچ الزامی را نکنند و به جای صرفه جویی در استفاده از این منابع الهی، روند مصرف انرژی به گونه ای پیش رود که به ناچار با مسائلی چون قطع آب، خاموشی برق و کم فشار شدن گاز در شبکه های انتقالی مواجه شویم.

این در حالی است که ذخایر نفت و گاز موجود در کشورمان در حال مصرف شدن است و جایگزینی ندارد، و از سوی دیگر بارش باران نیز در سال های اخیر با خساست آسمان رو به رو شده و کشورمان از نزولات جوی کمترین بهره را دارد و از سوی دیگر برای تولید برق نیز باید از منابع آبی در سدها، انرژی هسته ای در راکتور و یا گاز و گازوئیل در نیروگاه‌های گازی و حرارتی استفاده کرد.

حذف زنجیره تولید انرژی یکی از اقداماتی است که باید پیگیری شود تا در زمان کمبود یکی از منابع انرژی، سایر انرژی ها با بحران رو به رو نشود و از سوی دیگر در مسیر حفظ محیط زیست گام برداشته شود.زنجیره شدن انرژی گازی و آبی برای تولید برق به نظر راهبردی است که باعث شده، کمتر به سمت ایجاد زنجیره انرژی های تجدیدپذیر گام برداشته شود و جدای از کاهش انرژی که دیگر جایگزین نمی‌شود، شرایط زیست محیطی و آلودگی های مرتبط با طبیعت را در پی دارد.

به عنوان مثال در زمستان به خاطر مصرف بیشتر از حد انرژی گازی، برخی از نیروگاه های حرارتی به سمت استفاده از مازوت گام بر می دارند که منجر به آلودگی بیشتر هوا می‌شود و این در حالی است که عدم اطلاع رسانی شفاف و یا سکوت برخی از مدیران، باعث حذف صورت مساله نمی‌شود.

از دست رفتن ۱۵۰ روز کاری

جدای از مصرف شهروندان ایرانی از منابع انرژی، صنایع نیز به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند و به همین دلیل برای پایداری شبکه برق در تابستان و یا جلوگیری از افت فشار گاز در زمستان، صنایع کشور که در رفع تورم و تاثیر در اقتصاد جامعه نقش اصلی را بازی می کنند، باید از مدار مصرف خارج شوند.

مدیرعامل شرکت فولاد خراسان به خبرنگار ایرنا گفت: یکی از مهمترین چالش های صنعت فولاد خراسان رضوی، تامین مواد اولیه و انرژی است به گونه‌ای که در سال گذشته حدود ۱۵۰ روز کاری را به همین خاطر از دست دادیم و این موضوع برای شرکت های صنعتی، چالشی بزرگ است.

طهمورث جوانبخت افزود: این شرکت مجبور شد در فصل تابستان، ۲ ماه برای کاهش مصرف برق استان و در فصل زمستان نیز ۲ ماه برای کاهش مصرف گاز استان دست از فعالیت بکشد که این موضوع جدای از موضوع کاهش تولید فولاد مورد نیاز کشور، باعث وارد آمدن ضربه اقتصادی بزرگی به صنایع مختلف و از جمله فولاد است و به همین دلیل باید تدبیر ویژه‌ای برای برطرف کردن این مشکل داشت.

چالش های زیست محیطی

دانشیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد گفت: محیط زیست زیربنای زندگی است و زمانی که محیط زیست دچار آسیب شود، سایر ارکان زندگی هم با خطر روبه رو خواهند شد.

دکتر کمال الدین ناصری افزود: متاسفانه گفته می‌شود که به خاطر خشکسالی و کمبود بارش، نیروگاه‌های برقابی کشور با کاهش تولید و عدم تولید برق مواجه هستند ولی این از طرح این پرسش اساسی ممانعت نمی کند که چرا در کشور ما باید تولید برق را به آب گره بزنیم تا دچار چالش شویم؟

وی ادامه داد: کشور ایران در منطقه ای خشک قرار دارد و خشکسالی جزو سرشت ذاتی آن است، بنابراین خواهی نخواهی کمبود آب به عنوان کمیاب‌ترین نهاده و عنصر اصلی، همواره در کشور ما بوده و خواهد بود.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: در زمانی تصمیم بر این شد تا کمبود برق را مرتفع کنیم ولی با استنباطی اشتباه آن را به آب، که خود در ایران کمیاب‌تر از برق است، پیوند زدیم و اکنون آثار این تصمیم اشتباه در حال هویدا شدن است.

وی اظهار کرد: مدیران ما برای تهیه برق، ساخت سدهای عظیم را با بودجه سنگین در دستور کار قرار دادند که مشکلات زیست محیطی همچون تغییر رژیم هیدرولوژیکی کشور و خشک شدن رودخانه ها را در پی داشت تا از طریق سدهای برقابی بتوانیم برای کشور برق تولید کنیم و حال آنکه اکنون نه برق و نه آب داریم و محیط زیستمان را هم تخریب کرده ایم.

ناصری بیان کرد: باید تولید برق کشور را به عناصر ثابت ارزان و پایدار مانند نور خورشید و باد گره می زدیم و با صرف درصدی از هزینه برپایی سدهای عظیم، ایجاد نیرگاه‌های خورشیدی و بادی را برای تولید انرژی پاک در دستور کار قرار می‌دادیم.

وی گفت: خورشید در بیشتر مناطق کشور ۳۶۰ روز سال می تابد و با هزینه کمتری می‌توانستیم انرژی خورشید را به صورت رایگان، بدون آلودگی، پایدار و همیشگی با ارزان ترین قیمت و البته بدون ایجاد چالش برای محیط زیست به دست آوریم.

باید ۳۰ درصد تولید برق به سمت منابع تجدیدپذیر برود

حذف زنجیره تولید انرژی یکی از اقداماتی است که باید پیگیری شود تا در زمان کمبود یکی از منابع انرژی، سایر انرژی ها با بحران رو به رو نشود و از سوی دیگر در مسیر حفظ محیط زیست گام برداشته شود.

سخنگوی صنعت برق خراسان رضوی در پاسخ به چرایی ایجاد زنجیره بین انرژی های برقی و گازی و تاثیر آن بر روی هم اظهار کرد: بیشتر نیروگاه‌های تولید برق از گاز استفاده می‌کنند و اکنون شاهد آن هستیم که در زمان اوج مصرف گاز در زمستان، بسیاری از نیروگاه‌های تولید برق با چالش رو به رو می‌شوند، به همین دلیل راه برون رفت از این وضعیت تغییر این چرخه به سمت انرژی های تجدیدپذیر است.

برای تهیه برق سدهای عظیم و با بودجه سنگین در دستور کار مدیران قرار گرفت که مشکلات محیط زیستی همچون تغییر رژیم هیدرولوژیکی کشور و خشک شدن رودخانه ها را در پی داشت تا از طریق سدهای برقابی بتوانیم برای کشور تولید برق داشته باشیم و حال آنکه اکنون نه برق و نه آب داریم.حسن حشمتی گفت: سبک مصرف انرژی در دنیا برای بیشتر نیازهای روزمره از جمله اجاق گازها، تامین گرمایش و سرمایش از مصرف گاز به سمت برق تغییر یافته است.

وی افزود: تهیه و به دست آوردن انرژی‌های تجدیدناپذیر هزینه بر است و باید به سمتی رفت که حدود ۳۰ درصد سهم تولید برق از انرژی بادی، خورشیدی ، نیروگاه اتمی و سایر انرژی ها به جای مصرف سوخت فسیلی و گاز باشد و این امر نیز با یاری بخش خصوصی رخ خواهد داد که اکنون کمتر به آن رغبت دارد.

حشمتی با اشاره به اینکه اکنون نیروگاه هسته ای بوشهر توان تولید هزار و ۲۴ مگاوات برق را دارد، گفت: تاکید ایران برای داشتن چندین نیروگاه هسته ای و خورشیدی بر همین اساس است تا بتوان از چرخه تولید برق با سوخت فسیلی و گازی خارج شد.

سخنگوی صنعت برق خراسان رضوی به موضوع تفکیک برق صنایع از خانگی اشاره کرد و افزود: دولت سیزدهم برای تامین بخشی از مصرف برق خانگی توانسته است چند نیروگاه سه تا پنج هزار مگاواتی را ایجاد و وارد چرخه تولید کند و این در حالی است که مصرف ما بسیار بیش از این اعداد است.

وی با طرح این موضوع که اگر مصرف ۲۵۰ مگاواتی یکی از صنایع به شبکه برق بازگردد، بسیاری از دغدغه های موجود در بخش خانگی مرتفع خواهد شد، ادامه داد: اکنون سعی دولت و وزارت نیرو بر این است تا صنایع بزرگ بتوانند برای تامین مصرف خود نیروگاه هایی خصوصی ایجاد کنند تا تامین برق صنعتی از بخش مصرف خانگی جدا شود.

اهواز – ایرنا – معاون اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان از شرایط بد تالاب هورالعظیم خبر داد و گفت: این تالاب از آخرین رهاسازی آب به علت مصارف کشاورزی و کشت شلتوک در بالادست بی‌نصیب بوده که همین موضوع شرایط نگران کننده ای را ایجاد کرده است.

سیدعادل مولا روز شنبه با حضور در تالاب هورالعظیم در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: وضعیت تالاب هورالعظیم خوب نیست و ادامه این روند قطعا منجر به مرگ و میر آبزیان، آتشسوزی و تبدیل شدن این تالاب به کانون ریزگرد می‌شود.

وی میزان آب موجود در تالاب را ۴۵ درصد عنوان کرد و گفت: شرایط دمایی بالا، افزایش میزات تبخیر و نرسیدن حقابه موجب شده تا هم اکنون شرایط خوبی نداشته باشد و مشکلات آن تشدید شود.

معاون اداره کل محیط زیست خوزستان گفت: سازمان آب و برق چهاردهم تیرماه جاری ۱۶۰ متر مکعب آب رهاسازی کرد اما کشاورزان در بالادست با برداشت آب اجازه نداند حتی یک قطره آب به این تالاب برسد.

وی گفت: با وجود اعلام ممنوعیت کشت شلتوک از سوی جهاد کشاورزی اما از سد تنظیمی حمیدیه تا تالاب کشت شلتوک صورت گرفته است. کشت شلتوک یک کشت آب‌بَر است و اجازه نمی‌دهد آبی به تالاب برشد.

مولا گفت: مسئولان جهاد کشاورزی استان باید روی کشت‌ها به صورت میدانی نظارت کنند در غیر این صورت استفاده حقابه تالاب توسط کشاورزان منجر به خشک شدن کامل هورالعظیم می‌شود.

بر اساس این گزارش، تالا ب مرزی هورالعظیم با بیش از ۳۰۰ هزار هکتار وسعت آخرین بازمانده تا لاب‌های بین النهرین است که یک سوم آن در ایران و دوسوم آن در کشور عراق قرار دارد. این زیستگاه منحصر بفرد، در جنوب غربی کشور در خوزستان و در انتهای رود کرخه واقع است.

بحران آب در حوضه کرخه از ۲ سال پیش تاکنون، این تا لاب را نیز با تنش مواجه کرده است.

بر اساس ماده سه آیین‌نامه نحوه حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌ها، نحوه تخصیص حقابه محیط زیستی تالا ب‌ها از رودخانه‌های بالادست آنها پس از تامین آب شرب نسبت به سایر مصارف دارای اولویت است.

سال گذشته در پی خشک شدن بخش‌های وسیعی از هورالعظیم ، این تالا ب از اوایل تابستان شاهد آتش‌سوزی‌های گسترده به ویژه در بخش عراقی بوده، به طوریکه دود غلیظ ناشی از آن در برخی روزها تا ۶ شهرستان در خوزستان، را دربرمی‌گیرد.

آتش‌سوزی یکی از چالش‌های هورالعظیم در زمانی است که حقابه آن تامین نشود. تابستان ۱۴۰۰ نیز آتش‌سوزی در بخش‌هایی از هورالعظیم در عراق، شهر رُفیِّع را چندین روز درگیر کرد اما در تابستان سال ۹۷ که خشکسالی شدیدی در خوزستان رخ داده بود، آتش سوزی در بخش‌های ایرانی و عراقی تا لاب از تیر تا مهر آن سال ادامه داشت.

رودخانه کرخه امسال برای چندمین سال متوالی با بحران کم آبی روبه رو است.

نویسندگان: نادری دیزج بابک | پناهی علی | تیموری ایرج | ولی زاده رضا

کلیدواژه: شهر خلاق  – شهر میانه اندام  – معیارهای محلی  – شهر بناب 

چکیده شهر خلاق:

امروزه ایده شهر خلاق میانه اندام به منظور استفاده بهینه از تمامی پتانسیل های انسانی و محیطی در شهرها میانه و جلوگیری از سرریز مشکلات به کلان شهرها مؤثر است. ظرفیت های موجود در شهرهای میانه اندام مانند گردشگری, موقعیت ارتباطی, صنایع دستی و غیره از جمله عناصر اصلی تحقق شهرخلاق هستند که در شهرهای میانه اندام وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر تحقق شهر خلاق در شهر میانه اندام بناب صورت گرفته است.

پژوهش از نوع کاربردی بوده و رویکرد آن از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی و استنباطی است. جامعه آماری پژوهش در دو سطح شامل شهروندان بناب و خبرگان بوده است. جمع آوری داده های با استفاده از دو طیف پرسشنامه آماری و دلفی صورت گرفت. نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که تمامی متغیرها با تحقق شهر خلاق در شهر میانه اندام بناب ارتباط داشته و مجموع 99 متغیر مورد بررسی می توانند 79 درصد از تغییرات واریانس را تبیین کنند.

نتایج آزمون MANOVA نیز نشان داد بین محلات شهر بناب از نظر شاخص های شهر خلاق میانه اندام تفاوت وجود دارد. در نهایت نتایج مدل تاپسیس نیز نشان داد که به ترتیب معیارهای غذا و گردشگری و تفریح, ارتباطات و IT, صنعت, صادرات, بازرگانی و خدمات, دانشگاه, تحقیقات و بهداشت-درمان, اجتماعی, فرهنگ و هنر, معماری-شهرسازی و مدیریتی در اولویت های اول تا هشتم و محلات 5, 1, 3, 4 و 2 در اولویت اول تا پنجم قرار دارند. در نهایت پیشنهاد می شود تحقق شهر خلاق در بناب با محوریت گردشگری غذا و توسعه موقعیت ارتباطی و دانشگاهی صورت گیرد.

تهیه و تدوین : آقای حمیدرضا تقوایی نجیب / آقای مسعود رضایی / آقای مجید نجیمی /
مدیر مطالعه : خانم الهه سلیمانی /
ناظر علمی : آقای محمدحسن معادی رودسری /
همکاران : آقای هومن غلامپور ارباستان /
ویراستار ادبی : خانم زهره عطاردی /

کنوانسیون بازل با هدف کنترل نقل و انتقالات فرامرزی پسماندهای خطرناک و سایر انواع پسماندها و ارتقای مدیریت زیست محیطی آنها تدوین شده است. جمهوری اسلامی ایران نیز پس از تصویب قانون الحاق کشور به کنوانسیون بازل توسط مجلس شورای اسلامی، در سال 1371 به عضویت این کنوانسیون در آمد. کنوانسیون دارای دو جنبه کنترل حمل ونقل های فرامرزی و مدیریت صحیح زیست محیطی پسماند در کشور عضو است.

جمهوری اسلامی ایران در راستای اجرای کنوانسیون بازل اقداماتی را انجام داده است که می توان به تدوین قوانین و آیین نامه ها و دستورالعمل های مرتبط، ایجاد هماهنگی بین دستگاهی به منظور اجرای نظارت بر حمل و نقل پسماند ها، تدوین و ارائه گزارش های سالیانه و ایجاد مرکز منطقه ای کنوانسیون بازل اشاره کرد.

به رغم اقدامات انجام شده در کشور، چالش ها و موانعی جهت اجرای کنوانسیون بازل در کشور وجود دارد که از آن جمله می توان به عدم تحقق حقوق کشور در کنوانسیون بازل و محدودیت های مالی ایجاد شده به دلیل تحریم های ظالمانه، نبود برخی از تجهیزات و زیرساخت های لازم تشخیصی، محدودیت های مالی، کمبود نیروی انسانی متخصص و مسائل و ابهامات حقوقی اشاره کرد.

در پایان این گزارش با هدف بهبود عملکرد کشور در عمل به تعهدات و بهره گیری از فرصت های کنوانسیون باز ل پیشنهادهایی نظیر ایجاد و تجهیز آزمایشگاه های شناسایی برخی از اقلام پسماند های خطرناک، ضرورت بررسی، تصویب و اجرای الحاقیه های جدید در خصوص پسماندهای ویژه و خطرناک، برگزاری کارگاه های تخصصی برای آموزش نیروی انسانی و تعریف پروژه های همکاری با کشورهای همسو ارائه شده است.

ایران پس از تصویب قانون الحاق کشور به کنوانسیون بازل در سال 1371 به عضویت کنوانسیون د رآمد. سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مرجع ذ یصلاح کنوانسیون بازل در انجام واردات و صادرات پسماندهای مشمول کنوانسیون بازل شناخته می شود. در اسفندماه سال 1400 آیین نامه اجرایی واردات، صادرات و عبور پسماند براساس مقررات کنوانسیون بازل به تصویب هیئت وزیران رسید و ابلاغ شد. همچنین با ایجاد سامانه یکپارچه در سازمان حفاظت محیط زیست کلیه پسماندها از زمان تولید تا زمان بازیافت یا امحا رصد میشود و پنجره واحد با سامانه گمرک نیز ایجاد شده است.

مرکز منطقه ای کنوانسیون بازل در ایران در هفتمین نشست اعضای کنوانسیون بازل در سال 2004 تأسیس شد. همچنین مرکز منطقه ای کنوانسیون استکهلم در سال 2007 به مرکز اضافه شد. نقش مرکز، کمک به کشورهای عضو و کشورهای غیر عضو از طریق ظرفیت سازی برای مدیریت صحیح زیست محیطی برای تحقق اهداف کنوانسیون است. این مرکز در دوره 2018 – 2014 کمترین امتیاز را از دبیرخانه کنوانسیون بازل و استکهلم از بین کلیه مراکز منطق های اخذ کرد. البته در سالیان اخیر به ویژه پس از ایجاد دفتر مدیریت پسماند در سازمان حفاظت محیط زیست و توجه بیشتر به مرکز منطقه ای، عملکرد این مرکز ارتقا یافت.

از مهمترین اقدامات این مرکز در چهار سال گذشته میتوان به آموزش تخصصی حدود 2800 نفر از کارشناسان در حوزه محیط زیست در کشور و کشورهای عضو و غیر عضو منطقه، انتقال اطلاعات و فناوری های زیست محیطی به کشورهای منطقه، انعقاد تفاهم نامه با مرکز منطقه ای چین، انتقال فناوری حذف انتشار آلاینده های گازی از خروجی منابع ثابت از کشور آلمان، همکاری با چین درخصوص شهر بدون پسماند و ارزیابی چرخه حیات پسماندها، پروژه مشترک ملی پسماندهای پلاستیکی در پاکستان و برگزاری جلسات کمیته های راهبردی و فنی اشاره کرد. این اقدامات سبب شده است در آخرین امتیازدهی مراکز منطقه ای، بالاترین امتیاز نصیب مرکز منطقه ای ایران شود.

کنوانسیون بازل در کشور طی سالیان اخیر با چالشهای مختلفی نظیر:

1. عدم تحقق حقوق کشور در کنوانسیون بازل و محدودیت های مالی ناشی از تحریم های ظالمانه علیه دولت جمهوری اسلامی ایران،

2. فقدان برخی از تجهیزات و زیرساختهای لازم جهت شناسایی و آنالیز پسماندهای خطرناک نظیر پلاستیک های دارای ترکیبات هالوژنه،

3. عدم پرداخت به موقع حق عضویت کشور،

4. کمبود نیروی انسانی متخصص،

5. مسائل و چالشهای تقنینی روبه رو بوده است.

نظر به بروزرسانی الحاقیه های کنوانسیون بازل پیرامون پسماندهای پلاستیکی و الکترونیک، لازم است در اسرع وقت این الحاقیه ها تعیین تکلیف شوند؛ زیرا با توجه به تصویب آنها در سایر کشورها، ممکن است کشور در آینده نه چندان دور به دلیل عدم برخورداری از پشتوانه قانونی و اجرایی، به محل دپو پسماندهای خطرناک پلاستیکی و الکترونیکی در سطح جهان تبدیل شود.

نوشتار آکادمیک (Academic writing)

توسعه توانایی‌های نوشتن بخش مهمی از تحصیل شما در دانشگاه است. شما باید انواع مختلفی از نوشتارهای آکادمیک را که باید از آن‌ها استفاده کنید و نحوه برنامه‌ریزی و ساختار کار خود را درک کنید و به منابع خود به‌درستی استناد کنید. آکادمی تحلیل آماری ایران به مناسبت آغاز دو دوره بسیار مهم لاتک و زوترو و نیز نوشتار آکادمیک (Academic writing) که در روز های آینده آغاز و در حال تکمیل ظرفیت است، یک آشنایی اجمالی و ابتدایی با نوشتار آکادمیک (Academic writing) در این نوشتار قرار داده است.

فراموش نکنید که بزرگترین مشکل بسیاری از محققینی که کار های خود را برای ترجمه به مراکز غیر استاندارد می سپارند و به ناگاه با ایراد داوران به نوع نگارش آن ها در مقالات معتبر انگلیسی زبان دچار مواجه می شوند، قابل پیشگیری است.

نوشتار آکادمیک رسمی و عینی(غیرشخصی) و تکنیکال است و  با پرهیز از زبان معمولی یا محاوره‌ای، مانند واژگان غیررسمی صورت می‌پذیرد. باید از اشاره مستقیم به افراد یا موارد احساسی اجتناب نموده و در عوض بر موارد عینی، حقایق و ایده‌ها غیرشخصی تأکید نماییم و درنهایت  استفاده از واژگان خاص آن رشته و عبارات تخصصی و فنی آن را فراموش نکنیم.

رشته‌های مختلف نیز سبک‌ها و ساختارهای نوشتاری متفاوتی دارند. به‌عنوان‌مثال، برخی از رشته‌ها، مانند علوم انسانی، انتظار پاراگراف‌های طولانی‌تری دارند که شامل جملات موضوعی برای نشان دادن ساختار استدلال شما است و رشته‌های طبیعت‌گرا ، به‌عنوان‌مثال در علوم پایه، انتظار پاراگراف‌های کوتاه، بدون جملات موضوعی رادارند که ازنظر اطلاعات مستند متراکم‌تر هستند.

برای اینکه یک نویسنده آکادمیک خوب باشید، باید سبک‌ها و ساختارهای خاصی را برای رشته خود بیاموزید. برخی از راه‌های انجام این کار عبارت‌اند از:

• اطلاعات بیشتر را از مدرس/ استاد راهنما/ استاد نگارش آکادمیک بخواهید
• شیوه نگارش مقالات دانشگاهی را در معتبرترین مجلات رشته خود مطالعه کنید
• به نوشته‌های موفق دیگر محققین در حوزه موضوعی خود نگاه کنید.

زبان رسمی

می‌توانید از طریق واژگانی که استفاده می‌کنید، نوشتار خود را رسمی‌تر کنید. برای نوشتن آکادمیک:

• واژگان رسمی را به‌جای غیررسمی انتخاب کنید.

 For example, ‘somewhat’ is more formal than ‘a bit’, ‘insufficient’ is more formal than ‘not enough’.

• اجتناب از انقباضات و کوتاه‌سازی محاوره‌ای

For example, use ‘did not’ rather than ‘didn’t’

• از زبان احساسی دوری‌کنید

 For example, instead of strong words such as ‘wonderful’ or ‘terrible’, use more moderate words such as ‘helpful’ or ‘problematic’.

• به‌جای استفاده از نکات مثبت و منفی مطلق، مانند «اثبات» یا «اشتباه»، از ارزیابی‌های محتاطانه‌تری مانند «شواهد قوی» یا «کمتر متقاعدکننده» استفاده کنید.

زبان عینی

اگرچه نوشتن آکادمیک معمولاً مستلزم این است که شما عینی و غیرشخصی باشید (بدون ذکر احساسات شخصی)، اغلب ممکن است هنوز مجبور باشید نظر خود را ارائه دهید. برای مثال، ممکن است لازم باشد:

• یافته‌ها را تفسیر کنید
• یک نظریه را ارزیابی کنید
• استدلالی را توسعه دهید
• کار دیگران را نقد کنید

برای بیان دیدگاه خود و نوشتن به سبک عینی می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید.

• برای تأکید بر موارد عینی و ایده‌ها، به‌جای افراد و احساسات، اطلاعات را در جمله جابه‌جا کنید.به‌عنوان‌مثال، به‌جای نوشتن « بر اساس این یافته‌ها، به اعتقاد من مدل معتبر است »، بنویسید «این یافته‌ها نشان می‌دهند که مدل معتبر است».
• از کلمات ارزیابی‌کننده‌ای که مبتنی بر قضاوت‌ها و احساسات غیر فنی است خودداری کنید

For example, instead of strong words such as ‘wonderful’ or ‘terrible’, use more moderate words such as ‘helpful’ or ‘problematic’.

• از زبان ارزشیابی شدید یا احساسی خودداری کنید.به‌عنوان‌مثال، به‌جای نوشتن «والدینی که سیگار می‌کشند آشکارا از فرزندان خود سوءاستفاده می‌کنند»، بنویسید «دود سیگار اثرات مضری بر سلامت کودکان دارد».
• از روش برای نشان دادن احتیاط در مورد دیدگاه‌های خود استفاده کنید، یا به دیگران اجازه دهید که اختلاف‌نظر داشته باشند.برای مثال، به‌جای نوشتن «فکر می‌کنم دود سیگار باعث سرطان می‌شود»، بنویسید «شواهدی وجود دارد که از احتمال افزایش دود سیگار بر خطر ابتلا به سرطان را پشتیبانی می‌کند».
• منابع معتبری مانند نویسندگان، پژوهشگران و نظریه‌پردازان را در کتاب‌ها یا مقالاتی که از دیدگاه شما حمایت می‌کنند، بیابید و در نوشته‌های خود به آن‌ها استناد کنید.برای مثال، به‌جای نوشتن « به نظر من زبان،  به‌وضوح پدیده‌ای اجتماعی است»، بنویسید «همان‌طور که هالیدی (1973) استدلال می‌کند، زبان ذاتاً اجتماعی است».

رشته‌های مختلف معمولاً انتظارات کاملاً متفاوتی در مورد اینکه نوشته شما چقدر می‌تواند عینی یا ذهنی باشد، دارند. به‌عنوان‌مثال، در برخی زمینه‌ها استفاده از اول‌شخص خوب است، مانند “نظر من این است که…”، درحالی‌که درزمینهٔ های دیگر این قابل‌قبول نیست. شما باید به دستورالعمل‌های مورداستفاده در مقالات منتشرشده در حوزه رشته خود نگاه کنید و از مدرس خود کمک بگیرید.

زبان فنی

علاوه بر استفاده از زبان رسمی، باید ازنظر فنی نیز قوی بنویسید. این بدان معنی است که شما باید واژگان بزرگی را برای مفاهیم خاص رشته یا تخصصی که برای آن می‌نویسید ایجاد کنید. برای انجام این کار، به اصطلاحات استفاده‌شده توسط مدرس و معلم خود و همچنین در خواندن خود توجه کنید.

به معنی اصطلاحات فنی دقت کنید. غالباً همان کلمه در یک‌رشته دیگر معنای متفاوتی دارد. به‌عنوان‌مثال، “گفتمان” یک اصطلاح فنی است که در چندین رشته با معانی مختلف استفاده می‌شود. مطمئن شوید که مقوله‌ها و روابط کلیدی در رشته خود را نیز درک کرده و از آن‌ها استفاده می‌کنید. دانستن این تمایزات به شما کمک می‌کند نوشته‌های خود را ساختاربندی کنید و آن را فنی و تحلیلی‌تر کنید

انواع نگارش دانشگاهی

چهار نوع اصلی نوشتار دانشگاهی عبارت‌اند از توصیفی، تحلیلی، متقاعدکننده و انتقادی. هر یک از این نوع نوشتارها ویژگی‌ها و اهداف زبانی خاصی دارند.

در بسیاری از متون دانشگاهی شما باید از بیش از یک نوع استفاده کنید. به‌عنوان‌مثال، در یک پایان‌نامه تجربی:

• شما از نوشتن انتقادی در بررسی ادبیات استفاده خواهید کرد تا نشان دهید در کجای تحقیقات موجود شکاف یا فرصتی وجود دارد
• بخش روش‌ها عمدتاً توصیفی برای خلاصه کردن روش‌های مورداستفاده برای جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات خواهد بود
• بخش نتایج عمدتاً توصیفی و تحلیلی خواهد بود زیرا شما از داده‌هایی که جمع‌آوری کرده‌اید گزارش می‌دهید
• بخش بحث بیشتر تحلیلی است، زیرا یافته‌های خود را به سؤالات تحقیق خود مرتبط می‌کنید، و همچنین قانع‌کننده است، زیرا تفسیرهای خود را از یافته‌ها پیشنهاد می‌کنید.

توصیفی(descriptive)

ساده‌ترین نوع نوشتار دانشگاهی، توصیفی است. هدف آن ارائه حقایق یا اطلاعات است. یک مثال می‌تواند خلاصه‌ای از یک مقاله یا گزارشی از نتایج یک آزمایش باشد.

تحلیلی(analytical)

به‌ندرت پیش می‌آید که یک متن در سطح دانشگاه صرفاً توصیفی باشد. بیشتر نوشته‌های دانشگاهی نیز تحلیلی هستند. نوشتن تحلیلی شامل نوشتن توصیفی است، اما همچنین از شما می‌خواهد که حقایق و اطلاعاتی را که توصیف می‌کنید در دسته‌ها، گروه‌ها، بخش‌ها، انواع یا روابط دوباره سازمان‌دهی کنید.

گاهی اوقات، این دسته‌ها یا روابط قبلاً بخشی از رشته هستند، درحالی‌که در موارد دیگر شما آن‌ها را به‌طور خاص برای متن خود ایجاد می‌کنید. اگر دو نظریه را باهم مقایسه می‌کنید، ممکن است مقایسه خود را به چندین بخش تقسیم کنید، به‌عنوان‌مثال: چگونه هر نظریه با زمینه اجتماعی سروکار دارد، چگونه هر نظریه با یادگیری زبان سروکار دارد، و چگونه می‌توان از هر نظریه در عمل استفاده کرد.

برای اینکه نوشته خود را تحلیلی‌تر کنید:

• زمان زیادی را صرف برنامه‌ریزی کنیدحقایق و ایده‌ها را طوفان فکری کنید و راه‌های مختلفی را برای گروه‌بندی آن‌ها بر اساس الگوها، بخش‌ها، شباهت‌ها و تفاوت‌ها امتحان کنید. می‌توانید از کدگذاری رنگ، نمودارهای جریان، نمودارهای درختی یا جداول استفاده کنید.
• یک نام برای روابط و دسته‌هایی که پیدا می‌کنید ایجاد کنید.مثلاً مزایا و معایب.
• هر بخش و پاراگراف را حول یکی از دسته‌بندی‌های تحلیلی بسازید.
• با استفاده از جملات موضوعی و یک مقدمه واضح،ساختار مقاله خود روشن کنید.

متقاعدکننده(persuasive )

در بیشتر نوشته‌های آکادمیک، از شما خواسته می‌شود که حداقل یک گام فراتر از نوشتن تحلیلی، به سمت نوشتن متقاعدکننده بروید. نوشتن متقاعدکننده تمام ویژگی‌های نوشتن تحلیلی (یعنی اطلاعات به‌علاوه سازمان‌دهی مجدد اطلاعات) را با اضافه کردن دیدگاه خود شما دارد. اکثر مقالات متقاعدکننده هستند و حداقل در بحث و نتیجه‌گیری یک مقاله تحقیقاتی یک عنصر متقاعدکننده وجود دارد.

نقطه نظرات در نوشتار دانشگاهی می‌تواند شامل استدلال، توصیه، تفسیر یافته‌ها یا ارزیابی کار دیگران باشد. در نوشتن متقاعدکننده، هر ادعایی که می‌کنید باید توسط شواهدی پشتیبانی شود، برای مثال استناد به یافته‌های تحقیق یا منابع منتشرشده.

برای کمک به رسیدن به دیدگاه خود در مورد حقایق یا ایده‌ها:

• نظرات برخی دیگر از محققان را در مورد موضوع مطالعه کنید.به نظر شما چه کسی قانع‌کننده‌ترین است؟
• به دنبال الگوها درداده ها یا مراجع بگردید. قوی‌ترین شواهد کجاست؟
• چندین تفسیر مختلف را فهرست کنید
• حقایق و ایده‌ها را با شخص دیگری در میان بگذارید.آیا با دیدگاه آن‌ها موافق هستید؟

برای توسعه استدلال خود:

• دلایل مختلف دیدگاه خود را فهرست کنید
• در مورد انواع مختلف و منابع شواهدی که می‌توانید برای حمایت از دیدگاه خود استفاده کنید فکر کنید
• راه‌های مختلفی را در نظر بگیرید که دیدگاه شما مشابه و متفاوت از دیدگاه سایر محققان است
• به دنبال راه‌های مختلفی برای تقسیم دیدگاه خود به بخش‌های مختلف باشید.به‌عنوان‌مثال، اثربخشی هزینه، پایداری زیست‌محیطی، دامنه کاربرد در دنیای واقعی.

برای ارائه استدلال خود، مطمئن شوید:

• متن شما یک استدلال منسجم ایجاد می‌کند که در آن‌همه ادعاهای فردی باهم کار می‌کنند تا از دیدگاه کلی شما حمایت کنند
• دلیل شما برای هر ادعا برای خواننده روشن است
• فرضیات شما معتبر است
• شما برای هر ادعایی که دارید مدرک دارید
• شما از شواهدی استفاده می‌کنید که قانع‌کننده و مستقیماً مرتبط هستند.

انتقادی(critical)

نوشتن انتقادی برای نویسندگی پژوهشی، کارشناسی ارشد و دکتری رایج است. تمام ویژگی‌های نوشتن متقاعدکننده را دارد، البته باید دیدگاه دیگری نیز اضافه شود. درحالی‌که نوشتن متقاعدکننده مستلزم این است که دیدگاه خود را در مورد یک حوزه یا موضوع داشته باشید، نوشتن انتقادی مستلزم آن است که حداقل دو دیدگاه ازجمله دیدگاه خود را در نظر بگیرید.

به‌عنوان‌مثال، شما ممکن است تفسیر یا استدلال یک محقق را توضیح دهید و سپس محاسن و معایب استدلال را ارزیابی کنید، یا تفسیر جایگزین خود را ارائه دهید.

نمونه‌هایی از تکالیف نگارشی انتقادی شامل نقد یک مقاله ژورنالی یا مرور ادبیات است که نقاط قوت و ضعف تحقیقات موجود را مشخص می‌کند.

شما باید:

• تمام یا بخشی از کار را به‌طور دقیق خلاصه کنید.این می‌تواند شامل شناسایی تفاسیر، مفروضات یا روش‌شناسی اصلی باشد.
• در مورد کار نظر داشته باشیدانواع نظرات مناسب می‌تواند شامل اشاره به برخی از مشکلات مربوط به آن، پیشنهاد یک رویکرد جایگزین که مناسب‌تر است، همچنین می‌تواند دفاع از اثر در برابر انتقادات دیگران باشد.
• شواهدی برای دیدگاه خود ارائه دهیدبسته به حوزه خاص و آن رشته، انواع مختلفی از شواهد ممکن است مناسب باشند، مانند استدلال منطقی، استناد به منابع معتبر و/یا داده‌های تحقیق.

فراموش نشود که نوشتن انتقادی به مهارت‌های نوشتاری قوی نیاز دارد. شما باید به‌طور کامل موضوع و مسائل را درک کنید. زیرا باید تفاسیر مختلف را تجزیه‌وتحلیل کنید و استدلال خود را با شواهد کافی پشتیبانی کنید.

دکتر آیدا میرالماسی

ترجمه مطلب از Academic Language and Learning

باشگاه خبرنگاران نوشت: رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: مدیریت پسماند کشور به یک باند مافیایی با سرمایه‌ای کثیف تبدیل شده بود.

علی سلاجقه در سخنان پیش از خطبه نماز جمعه تهران در رابطه با عملکرد ۲ ساله سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در نشست استکهلم سوئد در سال ۱۹۷۲، سران کشورهای جهان و کشورهای صنعتی که استثمارکشی تام از طبیعت می‌کردند به این نتیجه رسیدند که جای زندگی در کره خاکی تنگ شده و بهره‌کشی‌هایی که از طبیعت انجام داده‌اند، باعث شده که نفس بشر به شماره بیفتد. در این نشست سران کشورها بحث تأسیس یونپ و بحث توسعه پایدار را مطرح کردند.

وی ادامه داد: فرهنگ کشور ما با پیشینه تاریخی و مذهبی که دارد مملو از کلیدواژه‌هایی در رابطه با حفظ طبیعت و محیط زیست است، اما متأسفانه می‌بینیم که غربی‌ها از راه نفوذ و تلقین، سیاست‌های خود ما را به ما غالب کرده و برای ما خط‌کشی تعیین کرده و به وسیله همین خط‌کشی‌ها در زمینه محیط زیست، اقتصاد، حیات و سایر ارکان زندگی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بیان کرد: رهبری معظم انقلاب، محیط زیست را به عنوان یک مسئله درجه یک و غیرتجملاتی مطرح کرده‌اند. آقای رئیسی هم چه در زمانی که در قوه قضائیه بودند و چه الان، با اشراف کامل بر مسائل و حقوق محیط زیست، بحث توسعه فرع بر محیط زیست را مطرح کردند. با این نگاه و با رویکرد مردمی کردن محیط زیست دست نیاز به سوی مردم دراز کردیم و ایجاد بیش از ۲۰۰۰ خانه محیط زیست در سراسر کشور اولین دستاورد بزرگ دولت مردمی در زمینه محیط زیست بوده است.

سلاجقه با بیان اینکه مدیریت پسماند کشور به یک باند مافیایی با سرمایه‌ای کثیف تبدیل شده بود، گفت: دولت با حمایت وزارت کشور به بحث پسماند پرداخته است. آنچه در سراوان اتفاق افتاده یک برنامه چهار ساله است که در این برنامه حل مشکل پسماند منطقه دیده شده است.

وی با اشاره به اثر تغییرات اقلیمی در کشور تصریح کرد: تغییر اقلیم همه ارکان طبیعت را تحت تأثیر قرار داده که افزایش گازهای آلاینده، از بین رفتن منابع آب و خاک و … از تبعات آن هستند، اما با آموزش صحیح و فرهنگ‌سازی می‌توان اثرات را کاهش داد. در بحث پساب‌های صنعتی، صنایعی که از منابع آب شیرین ما استفاده کرده و آب کثیف را طبیعت تحویل می‌دادند، مکلف به بازچرخانی آب و ایجاد تصفیه‌خانه کردیم و خوشبختانه قطره قطره آب در کشور مدیریت می‌شود. مردم هم باید در بحث مصرف آب در خانه کمک کنند.

معاون رئیس جمهور تصریح کرد: در بحث گرد و غبار اقدامات خوبی انجام شد و امسال کمتر تحث تأثیر بوده‌ایم. طرح‌های احیای تالاب‌ها به شکل مطلوبی پیش می‌رود که نمونه آن را در بحث دریاچه ارومیه دیدم که تونل انتقال آب کانی سیب و سد شهید کاظمی سالانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب آب را وارد دریاچه می‌کند.

سلاجقه با بیان اینکه دیپلماسی محیط زیست پیش‌قراول دیپلماسی کشور است و تاکنون نتایج خوبی داشته است، خاطرنشان کرد: ما نشست منطقه‌ای گرد و غبار را برگزار کردیم و سازمان ملل متحد از ما برای برگزاری نشست منطقه‌ای تقدیر کرده و روز ۲۱ تیرماه را به عنوان روز جهانی مقابله با گرد و غبار نام‌گذاری کرد. شهریورماه امسال نیز نشست منطقه‌ای گرد و غبار با حداقل ۵۰ کشور جهان تشکیل می‌شود.

وی اضافه کرد: ما به عنوان خادمین محیط زیست دست نیاز به سوی شما دراز می‌کنیم و می‌خواهیم که حفاظت از محیط زیست را به عنوان یک اولویت و یک اصل مهم محسوب کنید.

https://img9.irna.ir/d/r2/2023/07/10/0/170471913.mp4?ts=1688978987412

زاهدان- ایرنا- بند کمال خان فروردین۱۴۰۰ بر روی رودخانه هیرمند تکمیل شد. این سازه جلوی ورود آب به ایران را گرفت و در عوض آب را به سمت گود”زره” که شوره‌زاری بیش نیست هدایت کرد. این امر سبب خشکی صدرصد تالاب بین المللی هامون و از بین رفتن شغل‌هایی شد که از طریق تالاب ارتزاق می‌کردند و این امر مهاجرت در روستاهای حاشیه تالاب را در پی داشت.

لب‌های خشکیده هامون/اوج خشکسالی سیستان با افتتاح سد”کمال‌خان”

زاهدان- ایرنا- بدلیل عدم پایبندی کشور همسایه به تخصیص حقابه رودخانه هیرمند با ساخت بند کمال خان، خشکی سیستان و تالاب بین المللی هامون هر روز بیشتر از دیروز نمایان می‌شود.

به گزارش ایرنا، سیستان؛ منطقه‌ای که روزگاری انبار غله ایران بود و انعکاس رنگ آسمان در زلالی آب‌ دریاچه هامونش زیبایی منحصربفردی به آن بخشیده بود.

همان منطقه‌ای که محال هست جولان ماهی‌ها، توتن سواری، شنا، صید و صیادی و بازی های بچه ها درون کانال ها و نهرها از ذهن قدیمی‌ترهای آن پاک شود، سال‌هاست تنها پهنه خشک هامون، قایق‌های رنگ و رو رفته و خاک گرفته، گرد و خاک و سرفه‌های مداوم ناشی از ریزگردها در آن نمایان است و دیگر خبری از سرزندگی دریاچه بزرگ شرق نیست.

وضعیتی که دلیل آن خشکسالی و مسدود شدن راه‌های ورود آب در هیرمند است، حقابه‌ای که سال ۱۳۵۱ در زمان پهلوی دوم و از ترس افزایش نفوذ کمونیسم در افغانستان قراردادش میان ایران و افغانستان امضا و قرار شد، سالانه حدود ۸۰۰ میلیون متر مکعب آب از آن کشور وارد هیرمند شود.

تفاهم‌نامه‌ای ۵۰ ساله که طرف افغانستانی از اوایل دهه ۷۰ به بعد به آن پایبند نشد و سال‌هاست ذخایر چاه‌نیمه‌ها تنها منبع تامین آب مردم منطقه است و طی این مدت چاره‌ای دیگر از سوی دولت‌های گذشته برای روزهای کم آبی منطقه اندیشیده نشد.

بند کمال خان فروردین پارسال بر روی رودخانه هیرمند تکمیل شد و این سازه جلوی ورود آب به ایران را گرفت و در عوض آب را به سمت گود”زره” که شوره‌زاری بیش نیست هدایت کرد که با روی کار آمدن دولت سیزدهم عزم وزرای امورخارجه و نیرو برای دریافت حقابه جزم شد و هم‌اینک حیات ۱.۵میلیون نفر وابسته به حقابه استمساله آب در سیستان از چالش‌های قدیمی این منطقه است زندگی مردم این خطه چنان وابسته به رودخانه هیرمند است که بدون وجود این روزنه، مهاجرت کمترین پدیده قابل مشاهده است.

از اینرو در این مقطع تاریخی که حیات اجتماعی و اقتصادی بشریت از بحران نبود آب پایدار رنج می‌برد و تالاب بین‌المللی هامون و گستره آبی رنگش در حال تبدیل شدن به خاطره‌ای کم رنگ در ذهن‌هاست ضرورت دارد چاره‌ای اساسی اندیشیده شود تا مردم منطقه سیستان مجبور به تحمل آسیب‌ها نباشند.

با وجود انعقاد قرارداد حقآبه هیرمند، از اواخر دهه ۱۳۷۰ و هم‌زمان با کاهش بارش سالانه و گسترش خشکسالی بر سیستان، میزان ورودی آب رود هیرمند به دریاچه هامون مرتبا کاهش یافت.

نبود دولت قدرتمند در افغانستان، حفر نهرها و رودهای متعدد برای انتقال آب رودخانه، نصب و بکارگیری انواع پمپ در مسیر رودخانه هیرمند برای کشاورزی در افغانستان در نهایت خشک شدن تالاب هامون به عنوان هفتمین تالاب بین‌المللی جهان را در پی داشت.

این موضوع موجب قطع منبع زندگی و امرار معاش حدود نیم میلیون نفر از مردم ساکن در سیستان، کاهش چشمگیر پرندگان بومی و مهاجر سیستان و سایر وحوش طبیعی، رو به انقراض نهادن گاو سیستانی، تنگدستی و مهاجرت گسترده سیستانیان به مناطق شمالی ایران و زوال روزافزون صنایع دستی در این منطقه شد.

اما بر خلاف آن، دولت سیزدهم با نگاهی ویژه به دنبال روش‌هایی برای تامین آب در منطقه و رفع مشکل بزرگ مردم این دیار است، پیگیری‌هایی که بی‌شک امیدواری‌هایی را در دل آنها ایجاد می‌کند.

بند کمال خان مانع بزرگ ورود آب به هیرمند

نماینده حوزه انتخابیه زابل در مجلس شورای اسلامی گفت: احداث بند کمال خان در نقطه صفر مرزی ایران و افغانستان، بزرگترین مانع در جاری شدن آب در رودخانه هیرمند است.

حبیب‌الله دهمرده با اشاره به اینکه بند کمال خان در ۸۰ کیلومتری مرز ایران با افغانستان ساخته شده است، افزود: از زمان تاسیس این بند تا کنون آبی در رودخانه هیرمند رها نشده و زمین رودخانه کاملا خشک است.

وی با بیان اینکه در هیچ زمانی رودخانه هیرمند تا این اندازه خشک نبوده است، ادامه داد: این رودخانه در برخی مواقع سه تا چهار میلیارد مترمکعب و در بعضی اوقات تا ۲۰ میلیارد مترمکعب آورده داشته که هم‌اینک به صفر رسیده است.

نماینده مردم شهرستان‌های زابل، زهک، هیرمندف نیمروز و هامون در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه مسوولان مدتهاست که درحال پیگیری برای رهاسازی آب در هیرمند هستند، گفت: رودخانه هیرمند در نقطه صفر مرزی به دوشاخه تبدیل می‌شود که یک شاخه به نام رودخانه سیستان وارد ایران شده و به دریاچه هامون می‌ریزد.

اوج خشکسالی سیستان با بهره‌برداری از “سد کمال‌خان”

سیستان جلگه‌ای است در شمال سیستان و بلوچستان که در گذشته از رودخانه هیرمند سیراب می‌شد و به عنوان یک قطب کشاورزی در تولید محصولات باغی، جالیزی، غلات و همچنین دامپروری مطرح بود، اما با شروع خشکسالی که از دهه ۷۰ در منطقه اتفاق افتاد به مرور تمامی منابع آبی آن از بین رفت و فقط چاه‌نیمه‌ها به عنوان ذخیره آبی پایدار برای آشامیدنی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با تاکید بر اینکه طی چند دهه اخیر از آنجایی که هیرمند آوردی نداشت ذخیره‌های چاه‌نیمه برای آشامیدنی و حتی تامین بخشی از آب کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گرفت، افزود: اوج خشکسالی سیستان و عدم تحقق حق‌آبه و ورود آب به سیستان با بهره‌برداری بند کمال‌خان در افغانستان شروع شد.

با وجود مشکل در تأمین آب، ولی انتقال و توزیع در شرایط کنونی با همه امکانات و تجهیزات موجود و از طریق زیرساخت‌های آبرسانی بدون هیچ‌گونه وقفه‌ای در منطقه سیستان انجام می‌شود

علیرضا قاسمی ادامه داد: با وجود وابستگی به چاه‌نیمه‌ها و هیرمند، طی چند دهه‌ اخیر برای ایجاد منابع آبی دیگر به منظور تامین آب آشامیدنی چاره اندیشی نشد و همه ذهن‌ها به برداشت آب از چاه نیمه‌ها معطوف بود، بنابراین برای تامین آب آشامیدنی شهری و روستایی از چاه نیمه‌ها، ۲ واحد تصفیه‌خانه و خطوط انتقال و مخازن ذخیره احداث شد.

وی با بیان اینکه اکنون از طریق چهار هزار و ۵۰۰ کیلومتر خطوط انتقال و شبکه توزیع، انتقال آب برای شهرها و روستاها به میزان یک‌هزار و ۸۰۰ لیتر در ثانیه توزیع می‌شود، اظهارکرد: از این میزان یک‌هزار و ۶۰ لیتر برای روستاها و تعدادی از شهرها از طریق طرح روستایی و ۷۴۰ لیتر برای شهرهای زابل، زهک، هامون، هیرمند و نیمروز از طریق طرح آبرسانی شهری منتقل می‌شود.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان گفت: با وجود مشکل در تأمین آب، ولی انتقال و توزیع در شرایط کنونی با همه امکانات و تجهیزات موجود و از طریق زیرساخت‌های آبرسانی بدون هیچ‌گونه وقفه‌ای صورت می‌گیرد.

وی افزود: از سال ۱۴۰۱_۱۴۰۰ که تامین آب سیستان با خطر جدی مواجه شد، استفاده از ذخایر موجود در اولویت قرار گرفت، به گونه‌ای که آب از چاه نیمه‌های۴ و ۲ به ۳ و ۱ توسط قرارگاه سازندگی سپاه پاسداران منتقل شد.

قاسمی از نیمه سال ۱۴۰۱ موضوع استفاده از منابع جایگزین برای سیستان مصوب شد، هرچند در این میان چاه‌های ژرف به عنوان طرح‌های مطالعاتی روند خود را طی می‌کرد.

تلاش برای استفاده از منابع آب زیرزمینی در سیستان

به گفته وی، استفاده از منابع آبی غرب سیستان در سفر اعضای کمیسیون عمرانی مجلس به سیستان توسط مدیرعامل شرکت مهندسی آبفای کشور بر اساس مطالعات و مستندات ارائه شده مطرح و در آذرماه سال گذشته طرح اضطراری سیستان با استفاده از منابع آبی هامون صابری در فاز یک و استفاده از منابع آبی دشت شیله و بندان و منابع زیرزمینی جنوب شرق سیستان (در فاز ۲) مصوب شد.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان تصریح کرد: متاسفانه اتکا به استفاده از آب‌های سطحی در سیستان که از خارج کشور تامین می‌شود به حداقل رسید به گونه‌ای که هیچ آوردی از هامون صابری و فراه‌رود وارد ایران نشد، اما وجود منابع آبی زیرزمینی قابل اتکا به منطقه دشتک می‌تواند بخش زیادی از کمبود آب را جبران کند؛ منابعی که به همت کارشناسان منابع آب این شرکت شناسایی شده و هم‌اکنون چاه‌های دستگاهی با عمق متوسط در حال حفاری است.

وی ادامه داد: پیش‌بینی می‌شود با حفر حداقل ۳۰ حلقه چاه در این دشت در ۲ فاز اجرایی شامل دشتک تا شیله و دشتک تا نوار مرز واقع در منطقه لواریاب که امکان توسعه نیز دارد و تکمیل خط دوم انتقال آب چاه‌نیمه به زاهدان آب را به سیستان منتقل کرد به گونه‌ای که با خطوط موجود و خط دوم انتقال به چاه نیمه سه انجام و از آنجا با خطوط انتقال موجود تامین آب برای سیستان صورت خواهد گرفت.

به گفته قاسمی، با فرض برداشت ۳۰ لیتر بر ثانیه آب از هر حلقه چاه و ۸۰ درصد شیرین‌سازی، امکان انتقال یک مترمکعب برای آشامیدنی سیستان فراهم می‌شود که ۶۰ درصد نیاز آبی سیستان در پیک مصرف را تامین خواهد کرد.

وی گفت: با برداشت آب از طریق چاه‌هایی که توسط شرکت سهامی آب منطقه‌ای در جنوب شرق دشت سیستان در حال حفر و تجهیز است و همچنین برداشت و انتقال آب از منطقه بندان، آب آشامیدنی سیستان در شرایط فعلی از منابع آب زیرزمینی تامین خواهد شد.

اصفهان – ایرنا – عضو هیات علمی گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه اصفهان گفت: خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها و افزایش پدیده گرد و غبار در مناطقی مانند اصفهان در گرم‌تر شدن دمای هوا تاثیر بسزایی دارند.

سیدابوالفضل مسعودیان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به دمای هوای حدود ۵۰ درجه سانتی‌گراد در مناطقی مانند زابل و خوزستان در تابستان امسال، تصریح کرد: خشکاندن هامون و هورالعظیم و افزایش گرد و غبار نیز در این مناطق سبب بیشتر شدن جذب تابش توسط این ذرات معلق و تاثیر آن بر دمای هوا شده است.

این استاد آب و هواشناسی دانشگاه اصفهان با تاکید بر اینکه کاهش بُرون رفت انرژی، سبب گرم شدن زمین شده است، اظهار داشت: بخش بزرگی از این کاهش به‌دلیل دستکاری های انسان در طبیعت است.

مسعودیان با بیان اینکه هر عملی در آینه طبیعت، بازتاب و پاسخی دارد، تصریح کرد: ما باید حرمت آب، خاک و هوا را نگه داریم تا زمین همچنان جای زندگی بماند.

وی اضافه کرد: در واقع، شکستن حرمت آب در خانه، کارخانه و کشتزار، دودکش محروم از فیلتر در هر کارخانه، اگزوز هر خودرو، موتورسیکلت و اتوبوس و دودکش هر بخاری نیز در گرم شدن دمای هوا تاثیرگذارند.

مسعودیان همچنین تاکید کرد: خشک شدن تالاب گاوخونی و زاینده رود فقط به معنی از دست رفتن یک تالاب یا یک رودخانه و نقش آنها در گرم‌تر شدن هوا نیست بلکه به معنی از دست رفتن یک تمدن چند هزار ساله به نام سپاهان نیز هست.

این استاد دانشگاه با اشاره به مباحث علمی درباره گرم شدن دمای هوا و چگونگی تاثیر پدیده هایی مانند افزایش گرد و غبار در آن توضیح داد: هر جسم گرمی از خود تابش گُسیل می‌کند و هر چه گرم‌تر باشد تابش بیشتری گسیل خواهد کرد بنابراین سطح زمین نیز که تابش های خورشیدی را جذب می‌کند نیز گرم شده و از خود تابش منتشر می‌کند.

مسعودیان افزود: طول موج تابش‌هایی که زمین گسیل می‌کند حدود یک دهم قطر موی انسان است و مولکول های هوا می توانند این تابش های زمینی که طول موج بلندتری دارند را جذب کنند از این رو انرژی تابشی زمینی، هوا را گرم می کند.

وی با بیان اینکه هر چه در طول روز تابش خورشیدی بیشتری دریافت کنیم هوا گرم‌تر و هر چه در هنگام شب تابش زمینی بیشتری از دست بدهیم هوا سردتر خواهد شد، گفت: بررسی دمای کمینه و بیشینه در ایران در ۷۰ سال گذشته نشان می دهد که دمای بسیاری از ایستگاه های هواشناسی در مقاطع زمانی مشخصی که یکی از نمونه های برجسته آن سال ۱۳۷۷ است افزایش جهشی داشته اما افزایش دمای کمینه بسیار نیرومندتر از افزایش دمای بیشینه بوده است.

این استاد هواشناسی اضافه کرد: بنابراین این پرسش مطرح می شود که چرا زمین نتوانسته در هنگام شب با گسیل تابش، خود را خنک کند و در نتیجه دمای کمینه افزایش پیدا کرده است.

مسعودیان در پاسخ به این پرسش توضیح داد: اگر در جو گازهایی مانند بخار آب، دی اکسید کربن، متان یا هواویز (ذرات ریز معلق در هوا مانند گرد و غبار و قطره های ریز آب) وجود نداشته باشد همانطور که تابش های خورشیدی بدون مزاحمت از میان جو می گذرند و به زمین می رسند تابش های زمینی هم بدون مزاحمت از جو می گذرند و از زمین خارج می شوند و زمین به‌دلیل از دست دادن انرژی تابشی خنک می شود.

وی ادامه داد: اما وجود گازهای مذکور که به گازهای گلخانه ای شناخته می شوند و همچنین وجود هواویزها و ذرات گرد و غبار سبب می شود که تابش های زمینی در گذر از جو جذب این گازها و ذرات شوند و نتوانند زمین را ترک کنند و در نتیجه زمین نمی تواند خود را در طول شب خنک کند.

وی درباره دمای هوا در این روزهای تابستانی و ثبت رکوردهای جدید نیز گفت: با توجه به اینکه مرداد گرم‌ترین ماه در ایران است این شرایط می تواند تا چهار هفته آینده تداوم پیدا کند.

به گزارش ایرنا، زاینده‌رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه می‌گیرد و در فلات مرکزی ایران به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.

این رودخانه که قرن‌ها سرچشمه حیات و نعمت اصفهان بوده، در سال‌های اخیر به‌دلایل متعدد از جمله کاهش منابع آبی، برداشت‌ بی‌رویه و غیرقانونی در بالادست و خشکسالی بطور زمان‌بندی شده در اصفهان جریان دارد.

تالاب بین‌المللی گاوخونی واقع در شرق اصفهان، یکی از بزرگترین و مهمترین تالاب‌های ایران محسوب می‌شود و در طول تاریخ و پیش از آغاز خشکسالی‌های اخیر علاوه بر ایجاد فضای فرحبخش در شرق استان، مامن پرندگان مهاجر و جانوران آبی و منبع درآمد و آسایش ساکنان این منطقه بوده اما در سال های اخیر به‌دلیل تحقق نیافتن حقابه محیط زیستی آن در معرض خشکی کامل قرار گرفته است.

جریان مقطعی آب در زاینده رود، کاهش آب ورودی، تغییر اقلیم و خشکسالی و تامین نشدن حقابه‌ طبیعی از چالش‌هایی عنوان می‌شود که حیات این تالاب را به خطر انداخته است.